۱۴۴٬۷۱۹
ویرایش
ابن وحشیه، احمد بن علی: تفاوت میان نسخهها
←آثار
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ ابن وحشیّه، احمد بن علی را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به ابن وحشیه، احمد بن علی منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (←آثار) |
||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
# کتاب بالینوس الحکیم. نسخهای از آن در کتابخانه پترزبورگ موجود است. | # کتاب بالینوس الحکیم. نسخهای از آن در کتابخانه پترزبورگ موجود است. | ||
# کتاب تنکلوشا البابلی فی صور درج الفلک و ما تدل علیه من احوال المولودین. در مقدمه این کتاب تصریح شده که مؤلف آن تنکلوشا است که بنابر اعتقاد خولسون، در سده نخست میلادی یا پیشتر از آن میزیسته است و در متن نیز تنکلوشا خود را یگانه مصنف کتاب میخواند. در عین حال، 2 موضع از متن اشاره بر این دارد که این اثر مدت درازی پیش از عصر تنکلوشا تألیف شده است. | # کتاب تنکلوشا البابلی فی صور درج الفلک و ما تدل علیه من احوال المولودین. در مقدمه این کتاب تصریح شده که مؤلف آن تنکلوشا است که بنابر اعتقاد خولسون، در سده نخست میلادی یا پیشتر از آن میزیسته است و در متن نیز تنکلوشا خود را یگانه مصنف کتاب میخواند. در عین حال، 2 موضع از متن اشاره بر این دارد که این اثر مدت درازی پیش از عصر تنکلوشا تألیف شده است. | ||
خولسون کوشیده است، با فرض اینکه ابن وحشیه کلمهای مانند «دانش» را «کتاب» ترجمه کرده است، این تناقض را حل کند. اما در واقع، ابن وحشیه میباید با اثری که دعوی ترجمه آن را دارد، آنقدر آشنا بوده باشد که به چنین خطایی دچار نشود. بدین ترتیب یا خود ابن وحشیه به قصد تأمین اعتبار بیشتری برای این کتاب شخصیتهای کهنتری را نیز به عنوان مؤلفان آن معرفی کرده، یا آنکه ابن زیات این بخشها را به آن افزوده است. از سوی دیگر، ابن ندیم از دو تن به نامهای تینکلوس و طینقروس یاد میکند که از سوی ضحاک به ترتیب بر خانههای مشتری و مریخ موکل شده بودند. به سخن وی، تینکلوس مؤلف کتاب الوجوه و الحدود و طینقروس مصنف کتاب الموالید علی الوجوه و الحدود است. قفطی نیز با تأکید بر اصل بابلی این دو تن، همین سخنان را تکرار کرده است. خولسون با تصدیق آنچه ابن ندیم و قفطی نقل کردهاند، تنکلوشا را از دانشمندان قدیم بابل و متعلق به زمانی میشمرد که طی آن، بابل در شکوفایی بود و یونانیان بتپرست بودند. اما در حاشیه نسخهای از ترجمه فارسی کتاب تنکلوشا، گفته میشود: «در تاریخ طبری ]چنین[ نبشتهاند که این کتاب، 80 سال پیشتر از هجرت نبوی نوشته شده» و از آنجا که این تاریخ، مربوط به دوران انوشیروان است و به فرمان وی، کتابهای بسیاری از یونانی و زبانهای دیگر به پهلوی ترجمه میشد، میتوان پذیرفت که اصل یونانی کتاب درحدود 542م به پهلوی ترجمه شده و این ترجمه بعدها به عنوان اصل تلقی گردیده است. | #:خولسون کوشیده است، با فرض اینکه ابن وحشیه کلمهای مانند «دانش» را «کتاب» ترجمه کرده است، این تناقض را حل کند. اما در واقع، ابن وحشیه میباید با اثری که دعوی ترجمه آن را دارد، آنقدر آشنا بوده باشد که به چنین خطایی دچار نشود. بدین ترتیب یا خود ابن وحشیه به قصد تأمین اعتبار بیشتری برای این کتاب شخصیتهای کهنتری را نیز به عنوان مؤلفان آن معرفی کرده، یا آنکه ابن زیات این بخشها را به آن افزوده است. از سوی دیگر، ابن ندیم از دو تن به نامهای تینکلوس و طینقروس یاد میکند که از سوی ضحاک به ترتیب بر خانههای مشتری و مریخ موکل شده بودند. به سخن وی، تینکلوس مؤلف کتاب الوجوه و الحدود و طینقروس مصنف کتاب الموالید علی الوجوه و الحدود است. قفطی نیز با تأکید بر اصل بابلی این دو تن، همین سخنان را تکرار کرده است. خولسون با تصدیق آنچه ابن ندیم و قفطی نقل کردهاند، تنکلوشا را از دانشمندان قدیم بابل و متعلق به زمانی میشمرد که طی آن، بابل در شکوفایی بود و یونانیان بتپرست بودند. اما در حاشیه نسخهای از ترجمه فارسی کتاب تنکلوشا، گفته میشود: «در تاریخ طبری ]چنین[ نبشتهاند که این کتاب، 80 سال پیشتر از هجرت نبوی نوشته شده» و از آنجا که این تاریخ، مربوط به دوران انوشیروان است و به فرمان وی، کتابهای بسیاری از یونانی و زبانهای دیگر به پهلوی ترجمه میشد، میتوان پذیرفت که اصل یونانی کتاب درحدود 542م به پهلوی ترجمه شده و این ترجمه بعدها به عنوان اصل تلقی گردیده است. | ||
بر پایه نظر برخی از پژوهشگران، تنکلوش یا تنکلوشا، تصحیف تئوکروس یونانی است که در سده نخست میلادی، کتابی در صور نجومی تألیف کرده بوده و همین کتاب است که در عصر انوشیروان به پهلوی و در سده2ق به عربی ترجمه شده و در نتیجه دشواریهای خط پهلوی که وقوع انواع تصحیفها را ممکن میسازد، نام تئوکروس به تنکلوش تبدیل شده است، اما آنچه توسط ابن وحشیه به نام کتاب تنکلوشا معروف شده، به کلی مجعول است و ربطی به کتاب تئوکروس ندارد. این کتاب اخیر، از میان رفته و تنها بخشهایی از آن در کتاب المدخل الکبیر ابومعشر بلخی (فصل اول، مقاله ششم) باقی مانده است. نسخهای از این کتاب در لیدن (شم 1047) موجود است. | #:بر پایه نظر برخی از پژوهشگران، تنکلوش یا تنکلوشا، تصحیف تئوکروس یونانی است که در سده نخست میلادی، کتابی در صور نجومی تألیف کرده بوده و همین کتاب است که در عصر انوشیروان به پهلوی و در سده2ق به عربی ترجمه شده و در نتیجه دشواریهای خط پهلوی که وقوع انواع تصحیفها را ممکن میسازد، نام تئوکروس به تنکلوش تبدیل شده است، اما آنچه توسط ابن وحشیه به نام کتاب تنکلوشا معروف شده، به کلی مجعول است و ربطی به کتاب تئوکروس ندارد. این کتاب اخیر، از میان رفته و تنها بخشهایی از آن در کتاب المدخل الکبیر ابومعشر بلخی (فصل اول، مقاله ششم) باقی مانده است. نسخهای از این کتاب در لیدن (شم 1047) موجود است. | ||
# کتاب طبقانا، در نجوم و سحر که ظاهراً مجعول است و گفته میشود که توسط ابن وحشیه از نبطی به عربی ترجمه شده است. اصل نام طبقانا شناخته نیست. از توضیحات ابومسلمه مجریطی که در غایة الحکیم، از این کتاب استفاده کرده است، چنین بر میآید که موضوع آن تأثیر صور نجومی بر رویدادهای زمینی است. | # کتاب طبقانا، در نجوم و سحر که ظاهراً مجعول است و گفته میشود که توسط ابن وحشیه از نبطی به عربی ترجمه شده است. اصل نام طبقانا شناخته نیست. از توضیحات ابومسلمه مجریطی که در غایة الحکیم، از این کتاب استفاده کرده است، چنین بر میآید که موضوع آن تأثیر صور نجومی بر رویدادهای زمینی است. | ||
# کشف الرموز و اشارات الحکماء الی الحجر الاعظم، نسخهای از آن در کتابخانه یوسف آغا موجود است. | # کشف الرموز و اشارات الحکماء الی الحجر الاعظم، نسخهای از آن در کتابخانه یوسف آغا موجود است. | ||