۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'صلى اللّه عليه و سلم' به 'صلىاللّهعليهوسلم'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'صلى اللّه عليه و سلم' به 'صلىاللّهعليهوسلم') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
این اثر، کتابی علمی است که تاریخ پیامبر اسلام(ص) را با روش نثر بیان کرده و در پایان هر موضوعی، ابیاتی که مربوط به آن بوده را بیان نموده است و در حقیقت میان جمال نثر و بدیع شعر، جمع کرده است. در واقع این اثر، نمونهای است از دقت و ذوق و جمال<ref>ر.ک: مقدمه محمود شاور ربیع، ص6</ref>. | این اثر، کتابی علمی است که تاریخ پیامبر اسلام(ص) را با روش نثر بیان کرده و در پایان هر موضوعی، ابیاتی که مربوط به آن بوده را بیان نموده است و در حقیقت میان جمال نثر و بدیع شعر، جمع کرده است. در واقع این اثر، نمونهای است از دقت و ذوق و جمال<ref>ر.ک: مقدمه محمود شاور ربیع، ص6</ref>. | ||
بخشی از متن کتاب که نویسنده در آن درباره غزوه ودّان صحبت کرده، به عنوان نمونه این نثر زیبا و اشعار بدیع، ارائه میشود: «خرج النبى | بخشی از متن کتاب که نویسنده در آن درباره غزوه ودّان صحبت کرده، به عنوان نمونه این نثر زیبا و اشعار بدیع، ارائه میشود: «خرج النبى صلىاللّهعليهوسلم فى صفر من السنة المذكورة، و دفع لواءه إلى حمزة الموصوف بالمناقب المبرورة، و استخلف على المدينة سعد بن عبادة، و سار معه المهاجرون الرافلون فى حلل السعادة، حتى بلغ الأبواء يريد عيرا لقريش، فلم يلق كيدا بمن معه من الجيش، و فى هذه الغزوة وادع بنى ضمرة، و كتب بينه و بينهم كتابا أجرى الثقات من الرواة ذكره، و هى أول غزوة غزاها بنفسه، و أخلى بسببها المدينة من بركته و أنسه<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>. | ||
با نگاه به این نمونه درمییابیم که نویسنده، ملتزم به سجع است و حتی یک جمله وی نیز از این شیوه خالی نیست. این از ناحیه شکلی کتاب بود که در پاراگراف فوق هم اشارتی به آن شد و بیان شد که او این شیوه را در کل کتاب مراعات کرده است. وی اشعار مذکور در کتاب را با انتساب به شاعرش ذکر میکند و غالباً به دو یا سه بیت بسنده میکند. البته در برخی موارد مثل غزوات مشهور که شاعران، اشعار زیادی درباره آن سرودهاند، مانند: غزوه بدر، مؤلف اشعاری از حمزه بن عبدالمطلب و [[امام علی علیهالسلام|[امیرالمؤمنین] علی بن ابیطالب(ع)]] و حسان بن بن ثابت ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. | با نگاه به این نمونه درمییابیم که نویسنده، ملتزم به سجع است و حتی یک جمله وی نیز از این شیوه خالی نیست. این از ناحیه شکلی کتاب بود که در پاراگراف فوق هم اشارتی به آن شد و بیان شد که او این شیوه را در کل کتاب مراعات کرده است. وی اشعار مذکور در کتاب را با انتساب به شاعرش ذکر میکند و غالباً به دو یا سه بیت بسنده میکند. البته در برخی موارد مثل غزوات مشهور که شاعران، اشعار زیادی درباره آن سرودهاند، مانند: غزوه بدر، مؤلف اشعاری از حمزه بن عبدالمطلب و [[امام علی علیهالسلام|[امیرالمؤمنین] علی بن ابیطالب(ع)]] و حسان بن بن ثابت ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. | ||