شرح القصائد السبع الطوال: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شرح القصائد السبع الطوال الجاهليات'''، از آثار نحوى، لغت‌شناس، مفسر و قرائت‌شناس قرن چهارم هجری قمری، [[ابوبکر محمد بن قاسم انبارى]] (271- 328ق)، معروف به [[ابن انباری]]، توضیحاتی ادبی است که به بررسی و تحلیل و تفسیر الفاظ و پیام‌های 7 قصیده بزرگ دوره جاهلی، مشهور به معلّقات سبع می‌پردازد. ادیب، پژوهشگر و مصحح معاصر مصری، [[ع‍ب‍دال‍س‍لام‌ م‍ح‍م‍د ه‍ارون‌]] (1326-1408ق)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزنده را بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[ابن انباری]] و همچنین ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.

* محقق، تأکید کرده است که این هفت قصیده طولانی، که افتخار عرب در جاهلیت بود، به نام‌های «معلّقات سبع»، «مذهّبات»، «سُموط»، «مشهورات» و «مشهوره» نیز نامیده می‌شود و باقلانی در [[إعجاز القرآن]] آن را «سَبعیات» نامیده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص11</ref>.

* [[ع‍ب‍دال‍س‍لام‌ م‍ح‍م‍د ه‍ارون‌]] نوشته است: این شرح در قله شروح قصیده‌های هفت‌گانه قرار دارد و [[ابن انباری]] توضیحاتی جامع ارائه داده و این قصیده‌ها را از ابعاد گوناگون (لغوی، نحوی، تاریخی و نسب‌شناسی) بررسی کرده و بسیاری از پیوندهای واژه‌شناختی و فنی بین اشعار و قرآن و روایات نبوی(ص) را نیز همراه با توثیق کامل و اسناد متقن آشکار ساخته است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>.