الجوع: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

محقق اثر در مقدمه آثاری برای گرسنگی برشمرده است: صفای قلب و تیزبینی، رقت قلب و صفای آن، فروتنی، کم خوابی و هوشیاری، راحتی مواظبت بر عبادت، صحت بدن و دفع امراض ومانند آن خواهد بود. از آنسو پرخوری سبب کودنی و کوری قلب و فساد ذهن و کندی ادراک می‌شود.<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-7</ref> البته سپس تذکر می‌دهد که آنچه در فضائل گرسنگی ذکر شد نباید منجر به افراط در آن شود؛ چراکه در جمیع امور میانه‌روی مطلوب است. <re>ر.ک: همان، ص8</ref> در حقیقت جوع و گرسنگی منظور نظر است که سبب ضعف از قیام به انجام واجبات نشود. جوع با اقتدای به رسول الله(ص) مندوب و مستحب است چراکه آنحضرت غالباً سیر نبود؛ بلکه شکم خود را از نان تا زمان مرگ سیر نکرد.<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>