۱۴۶٬۱۸۰
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR98331J1.jpg | عنوان = التحصيل لفوائد کتاب التفصیل الجامع لعلوم التنزیل | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مهدوی، احمد بن عمار (نويسنده) شعبان، محمد زیاد محمد طاهر (مصحح) صری شیخ البزوریة، فرح ( مصح...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التحصيل لفوائد کتاب التفصيل الجامع لعلوم التنزيل''' اثر ابوالعباس احمد بن عمار مهدوی (متوفی 440ق)، دربردارنده مجموعه مباحث مربوط به تفسیر، لغات و احکام در قرآن کریم. | '''التحصيل لفوائد کتاب التفصيل الجامع لعلوم التنزيل''' اثر [[مهدوی، احمد بن عمار|ابوالعباس احمد بن عمار مهدوی]] (متوفی 440ق)، دربردارنده مجموعه مباحث مربوط به تفسیر، لغات و احکام در قرآن کریم. | ||
مؤلف در ابتدا، قصد داشت کتابی تحت عنوان «التفصیل الجامع لعلوم التنزيل» نوشته و آن را به مجاهد عامری (400- 436ق) یکی از موالی بنی عامر، تقدیم نماید، اما به دلیل حجیم شدن کتاب، آن را تلخیص و همین نام را برای آن، برگزیده که اثر حاضر است<ref>مقدمه، ج1، ص11</ref>. | مؤلف در ابتدا، قصد داشت کتابی تحت عنوان «التفصیل الجامع لعلوم التنزيل» نوشته و آن را به [[مجاهد عامری]] (400- 436ق) یکی از موالی بنی عامر، تقدیم نماید، اما به دلیل حجیم شدن کتاب، آن را تلخیص و همین نام را برای آن، برگزیده که اثر حاضر است<ref>مقدمه، ج1، ص11</ref>. | ||
علما و بزرگانی همچون ابن خیر در | علما و بزرگانی همچون [[اشبیلی، محمد بن خیر|ابن خیر]] در «[[فهرسة ابن خیر الإشبيلي|الفهرست]]» و [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجی خلیفه]] در «[[کشف الظنون عن أسامي الکتب و الفنون (حاجی خلیفه)|کشف الظنون]]»، از این کتاب نام برده و به نیکی از آن یاد کردهاند<ref>همان، ص29</ref>. | ||
در این کتاب، در هفت فصل، به مباحث و موضوعاتی همچون احکام مجمل، آیات منسوخ و احکام مهمل آنها، قرائات معهود مورد استفاده قاریان، تفسیر، الفاظ و واژگان غریب و مشکل قرآن، اعراب، مواعظ، امثال، آداب و سایر امور مشابهی که متعلق به تفسیر و تأویل قرآن میباشد، پرداخته شده است<ref>همان،ص30</ref>. | در این کتاب، در هفت فصل، به مباحث و موضوعاتی همچون احکام مجمل، آیات منسوخ و احکام مهمل آنها، قرائات معهود مورد استفاده قاریان، تفسیر، الفاظ و واژگان غریب و مشکل قرآن، اعراب، مواعظ، امثال، آداب و سایر امور مشابهی که متعلق به تفسیر و تأویل قرآن میباشد، پرداخته شده است<ref>همان،ص30</ref>. | ||