شاعران هنجارگریز: سیاب، بیاتی و ادونیس: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
 
خط ۳۸: خط ۳۸:
در تاریخ ادبیات کهن و معاصر عربی همواره شاعران بزرگ و صاحب سبک زیادی بوده‌اند که برای متفاوت نمودن زبان شعری و ادبی خود انواع مختلف هنجارگریزی‌ها را در آثار خود به کار می‌برده‌اند و با این کار قصد داشتند که متن اثر خود را به چشم خوانندگان بیگانه بنمایند و محتوای این نوشتۀ خود را طوری نشان دهند که گویی از قبل در این مورد شعری سروده نشده است و این امر خود موجب می‌گردید که خواننده به‌سختی معنای موردنظر شاعر یا نویسندۀ اثر را درک کند و بنابراین لذت بیشتری را ببرد و این یکی از اهداف شاعر از این استفاده به حساب می‌آمد. افزون بر این شاعر می‌خواست با این کار اثر خود را چندمعنایی و تأویل‌پذیر جلوه دهد تا شعر او برای نسل‌های بعد همیشه جدید باشد.
در تاریخ ادبیات کهن و معاصر عربی همواره شاعران بزرگ و صاحب سبک زیادی بوده‌اند که برای متفاوت نمودن زبان شعری و ادبی خود انواع مختلف هنجارگریزی‌ها را در آثار خود به کار می‌برده‌اند و با این کار قصد داشتند که متن اثر خود را به چشم خوانندگان بیگانه بنمایند و محتوای این نوشتۀ خود را طوری نشان دهند که گویی از قبل در این مورد شعری سروده نشده است و این امر خود موجب می‌گردید که خواننده به‌سختی معنای موردنظر شاعر یا نویسندۀ اثر را درک کند و بنابراین لذت بیشتری را ببرد و این یکی از اهداف شاعر از این استفاده به حساب می‌آمد. افزون بر این شاعر می‌خواست با این کار اثر خود را چندمعنایی و تأویل‌پذیر جلوه دهد تا شعر او برای نسل‌های بعد همیشه جدید باشد.


در تاریخ ادبیات گذشتۀ عرب شاعرانی مانند متنبی یافت می‌شدند که به هنجارگریزی در شعر دست زده بودند، ولی این استفاده در ادب معاصر عرب به مراتب از دوره‌های پیشین آن خود را نشان می‌دهد؛ به طوری که این فن را می‌توان ویژۀ دورۀ معاصر دانست و ادعا نمود بیشتر شاعرانی که توانسته‌اند مبدع جریانی نو در شعر این ملت باشند، بیشتر از شاعران دیگر از هنجارگریزی و آشنایی زدایی در دیوان خود استفاده کرده‌اند. با ظهور شعر آزاد و سپید شاعران زیادی چون بیاتی، سیاب، ادونیس و ... با شکستن نُرم زبان معیار، زبان شعری خود را برجسته کردند؛ این شاعران بزرگ نه‌تنها در حوزۀ معناآفرینی و تصویرسازی خوش درخشیدند، بلکه در غنی‌سازی حوزۀ واژگانی زبان و گسترش قلمرو زبان عمده‌ترین سهم را داشته‌اند.
در تاریخ ادبیات گذشتۀ عرب شاعرانی مانند متنبی یافت می‌شدند که به هنجارگریزی در شعر دست زده بودند، ولی این استفاده در ادب معاصر عرب به مراتب از دوره‌های پیشین آن خود را نشان می‌دهد؛ به طوری که این فن را می‌توان ویژۀ دورۀ معاصر دانست و ادعا نمود بیشتر شاعرانی که توانسته‌اند مبدع جریانی نو در شعر این ملت باشند، بیشتر از شاعران دیگر از هنجارگریزی و آشنایی زدایی در دیوان خود استفاده کرده‌اند. با ظهور شعر آزاد و سپید شاعران زیادی چون بیاتی، سیاب، ادونیس و... با شکستن نُرم زبان معیار، زبان شعری خود را برجسته کردند؛ این شاعران بزرگ نه‌تنها در حوزۀ معناآفرینی و تصویرسازی خوش درخشیدند، بلکه در غنی‌سازی حوزۀ واژگانی زبان و گسترش قلمرو زبان عمده‌ترین سهم را داشته‌اند.


در این کتاب و قبل از ورود به بحث اصلی به تعریف زبان، زبان ادبی، هنجارگریزی و نوآوری‌های حاصل از آن پرداخته شده و در ادامۀ کار به بررسی شیوه‌های مختلف این فن (هنجارگریزی) در شعر شاعران مدنظر اقدام شده و نمونه‌هایی از شعر این شاعران نیز به عنوان شاهد مثال ارائه شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5484 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
در این کتاب و قبل از ورود به بحث اصلی به تعریف زبان، زبان ادبی، هنجارگریزی و نوآوری‌های حاصل از آن پرداخته شده و در ادامۀ کار به بررسی شیوه‌های مختلف این فن (هنجارگریزی) در شعر شاعران مدنظر اقدام شده و نمونه‌هایی از شعر این شاعران نیز به عنوان شاهد مثال ارائه شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/5484 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>