۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جهان نویسندگان؛ مجموعه مقالات درباره نویسندگان جهان: تفاوت میان نسخهها
جهان نویسندگان؛ مجموعه مقالات درباره نویسندگان جهان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۰۱
، ۴ آوریلبدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURجهان نویسندگانJ1.jpg | عنوان =جهان نویسندگان | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = نقیبیان، آرش (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع =نويسندگان -- سرگذشتنامه,داستاننويسان -- سرگذشتنامه |ناشر | ناشر =ف...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''جهان نویسندگان؛ مجموعه مقالات درباره نویسندگان جهان''' اثر آرش | '''جهان نویسندگان؛ مجموعه مقالات درباره نویسندگان جهان''' اثر [[نقیبیان، آرش|آرش نقیبیان]]، این کتاب حاصل چند سال کار نویسنده بر روی نویسندگان آوانگارد دنیا بوده که در قالب ۷۳ مقاله درباره ۷۳ نویسنده بزرگ ادبیات جهان که خیلیهایشان هم در ایران شناخت شده نیستند و آثاری از آنها در کشور ترجمه نشده، تدوین و گردآوری شده است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در این کتاب دربارۀ «طه حسین» چنین آمده است: «طه حسین نویسنده و متفکر مصری، یکی از مهمترین چهرههای روشنفکری و ادبی قرن بیستم است که در بیداری فکر عربی و بسط و ترویج بنیانهای مدرنیته در کشورش نقش برجستهای ایفا کرد و در دوران حیات خود به سالار ادبیات عرب (عمید الادب العربی) مشهور و ملقب گردید. او در سال 1889 در روستای عزبه در جنوب قاهره به دنیا آمد. در شش سالگی بر اثر بیماری چشم نابینا شد. با وجود نابینایی مطلق، تحصیلات درخشانی انجام داد و معلومات فراوانی کسب کرد. در دانشگاه الازهر که در آن سالها تازه تاسیس شده بود و میرفت تا به یکی از مهمترین پایگاههای فرهنگی و ادبی جهان اسلام تبدیل شود به تحصیل صرف و نحو و منطق و ادبیات پردخت و بعد در دانشگاه قاهره به دریافت درجۀ دکتری ادبیات نائل آمد». (ص 89) | در این کتاب دربارۀ «طه حسین» چنین آمده است: «طه حسین نویسنده و متفکر مصری، یکی از مهمترین چهرههای روشنفکری و ادبی قرن بیستم است که در بیداری فکر عربی و بسط و ترویج بنیانهای مدرنیته در کشورش نقش برجستهای ایفا کرد و در دوران حیات خود به سالار ادبیات عرب (عمید الادب العربی) مشهور و ملقب گردید. او در سال 1889 در روستای عزبه در جنوب قاهره به دنیا آمد. در شش سالگی بر اثر بیماری چشم نابینا شد. با وجود نابینایی مطلق، تحصیلات درخشانی انجام داد و معلومات فراوانی کسب کرد. در دانشگاه الازهر که در آن سالها تازه تاسیس شده بود و میرفت تا به یکی از مهمترین پایگاههای فرهنگی و ادبی جهان اسلام تبدیل شود به تحصیل صرف و نحو و منطق و ادبیات پردخت و بعد در دانشگاه قاهره به دریافت درجۀ دکتری ادبیات نائل آمد». (ص 89) | ||
دربارۀ | دربارۀ «[[آندره برتون]]» چنین آمده است: «نام و آثار آندره برتون، شاعر و نویسنده فرانسوی قرن بیستم، با مفهوم سورئالیسم گرده خورده است و زندگی انقلابی و سراسر شور و شوق ادبی او معطوف به سامانرساندن ایدههای آوانگارد در هنر و ادبیات جهان شد. آثار آندره برتون در ادبیات معاصر کشورش با شیوۀ خاص نگارش او و غلبۀ جنبۀ بصری و ایماژیستی آنها بر مفهوم ادبی و بلاغی آن مشخص و ممتاز است. در آثار این نویسنده، داستان؛ تجزیه و تحلیل و هذیان و اوهام در هم میآمیزند و به خواننده القا میشود تا از چنگ خرد و عقل رها شود و عوالم ماورایی را تجزیه کند. از مهمترین کتابهای آندره برتون میتوان به «عشق جنونآمیز» و داستان درخشان «ناجا» اشاره کرد». (ص 102) | ||
دربارۀ «خوان رامون خیمنس» چنین میخوانیم: «از نظر خوان رامون خیمنس شعر قبل از هر چیز وسیله معرفت است ـ بدین طریق، شعر غریزی و طبیعی که منقح شده باشد شعر نیست. او نگاهی سخت آریستوکراتیک و نخبهگرا به شعر و اندیشه داشت و از سادگی هنر عامیانه بهشدت گریزان بود. در نظر این شاعر اشرافی، هنر عامیانه چیزی جز سقوط فرهنگ والا نیست. خیمنس در یکی از مقالاتش تصریح میکند که مطلقاً نمیتواند هنر و شعر را که مورد توجه اکثر مردم است قبول داشته باشد. او همچنین مفهوم تعهد سیاسی و شعر متعهد را بهشدت رد میکرد. به عقیدۀ خیمنس هنگامی که شعر به خدمت اهداف سیاسی در میآید، به حد اعلای تنزل میرسد. خیمنس در سراسر زندگیاش به تز «هنر برای هنر» وفادار ماند». (ص 106) | دربارۀ «خوان رامون خیمنس» چنین میخوانیم: «از نظر خوان رامون خیمنس شعر قبل از هر چیز وسیله معرفت است ـ بدین طریق، شعر غریزی و طبیعی که منقح شده باشد شعر نیست. او نگاهی سخت آریستوکراتیک و نخبهگرا به شعر و اندیشه داشت و از سادگی هنر عامیانه بهشدت گریزان بود. در نظر این شاعر اشرافی، هنر عامیانه چیزی جز سقوط فرهنگ والا نیست. خیمنس در یکی از مقالاتش تصریح میکند که مطلقاً نمیتواند هنر و شعر را که مورد توجه اکثر مردم است قبول داشته باشد. او همچنین مفهوم تعهد سیاسی و شعر متعهد را بهشدت رد میکرد. به عقیدۀ خیمنس هنگامی که شعر به خدمت اهداف سیاسی در میآید، به حد اعلای تنزل میرسد. خیمنس در سراسر زندگیاش به تز «هنر برای هنر» وفادار ماند». (ص 106) | ||
دربارۀ | دربارۀ «[[پیو باروخا]]» چنین آمده است: «پیو باروخا یکی از مهمترین ادبا و نویسندگان اسپانیای قرن بیستم است که با تأسف فراوان در ایران کاملاً ناشناس مانده است. نهتنها کتابی از او به فارسی ترجمه نشده، بلکه غالب دوستداران حرفهای رمان و ادبیات در کشور ما حتی نام او را نشنیدهاند و این در حالی است که وقتی صحبت از نسل مشهور به «98» را در ادبیات اسپانیا پیش میکشیم، بلافاصله بعد از میگل دِ اونامونو، نام باروخا به چشم میخورد. باروخا نویسندهای شوخطبع و بذلهگو بود و به جنبههای مطایبهآمیز زندگی اهمیت میداد. از اینرو نقطۀ عکس و مقابل اونامونو است که تلخاندیش بود و نگاهی تیرهوتار به زندگی داشت». (ص 11) | ||
دربارۀ | دربارۀ «[[رمون کنو]]» چنین میخوانیم: «رمون کنو در تاریخ ادبیات فرانسه چهرهای منحصربهفرد است؛ چراکه او توانست مراحل مهم سورئالیسم، ادبیات متعهد و رمان نو را تجربه کند و پشت سر بگذارد و در عین حال تسلیم هیچیک از این مکاتب نشود. غرابت و جذابیت فراوان نوشتههای کنو از هیچ مکتب و آیینی سرچشمه نمیگیرد مگر از چشمۀ خلاقیت خودش. به تعبیر پییر برونل، منتقد فرانسوی، آثار رمون کنو به علت مهارت و تسلطی که نویسنده در فنون ادبی از خود نشان میدهد و طنز مؤثری که آثار آن را ضایع میکند، به منزلۀ تمجید و تجلیل و در عین حال نفی و انکار ادبیات به شمار میرود». (ص 139) | ||
سعی شده در کتاب هم به بوطیقای آثار این نویسندگان اشاره شود و هم اینکه زندگینامه و بیوگرافی کاری از آنها برای مخاطب آورده شود تا اگر کتابهایی منتشرنشده در ایران دارند، به خواننده معرفی شود. در این کتاب نویسندگان بسیار مهمی از جمله کلودیو مگریس ایتالیایی، باربارا کاسن فرانسوی، نیکلا بوویه سوییسی، ماکس ژاکوب فرانسوی برای اولین بار به زبان فارسی معرفی شدند. اصولا آوانگارد بودن و تأثیرگذاری این نویسندگان وجه مشترک آنها برای گردآوری در این اثر بوده است. دو تن از نویسندگان معرفیشده در کتاب از نویسندگان قرن نوزدهمی هستند؛ ولی غالب نویسندگان قرن بیستمی هستند که تعدادی از آنها از جمله نویسندگان مهمی هستند که هنوز در قید حیات به سر میبرند. برای نوشتن این مقالهها از منابع دست اول فرانسوی و انگلیسی استفاده شده و نهایت دقت بهکار گرفته شده تا اصالت مقالهها، تلفظ صحیح اسامی نویسندگان و مکانها و تاریخ تولد و مرگ نویسندگان درست و دقیق و بدون کوچکترین سهو و خطایی باشد.<ref>[https://literaturelib.com/books/3465 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | سعی شده در کتاب هم به بوطیقای آثار این نویسندگان اشاره شود و هم اینکه زندگینامه و بیوگرافی کاری از آنها برای مخاطب آورده شود تا اگر کتابهایی منتشرنشده در ایران دارند، به خواننده معرفی شود. در این کتاب نویسندگان بسیار مهمی از جمله [[کلودیو مگریس]] ایتالیایی، [[باربارا کاسن]] فرانسوی، [[نیکلا بوویه]] سوییسی، [[ماکس ژاکوب]] فرانسوی برای اولین بار به زبان فارسی معرفی شدند. اصولا آوانگارد بودن و تأثیرگذاری این نویسندگان وجه مشترک آنها برای گردآوری در این اثر بوده است. دو تن از نویسندگان معرفیشده در کتاب از نویسندگان قرن نوزدهمی هستند؛ ولی غالب نویسندگان قرن بیستمی هستند که تعدادی از آنها از جمله نویسندگان مهمی هستند که هنوز در قید حیات به سر میبرند. برای نوشتن این مقالهها از منابع دست اول فرانسوی و انگلیسی استفاده شده و نهایت دقت بهکار گرفته شده تا اصالت مقالهها، تلفظ صحیح اسامی نویسندگان و مکانها و تاریخ تولد و مرگ نویسندگان درست و دقیق و بدون کوچکترین سهو و خطایی باشد.<ref>[https://literaturelib.com/books/3465 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||