تاریخ ارمنیان: تفاوت میان نسخه‌ها

تاریخ ارمنیان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۱

۱۳۲ بایت اضافه‌شده ، ۳ آوریل

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۵۵۱

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 | پیش از =
 }}
-'''تاریخ ارمنیان''' تألیف موسی خورناتسی (موسی خورنی)، همراه با ترجمه، مقدمه، حواشی و پیوستهای دکتر ادیک باغداساریان(ا. گرمانیک)، یکی از وجوه تمایز اثر خورنی از آثار تاریخ‌نگاران پیش از او، نخست این است که وی تاریخ ارمنی را از سپیده دم تاریخ تا عصر خود ارائه داده است. دیگر آنکه او توجه خاصی به اهمیت وقایع‌نگاری معطوف داشت. سوم آنکه او از منابع بسیار غنی و اکثر آثار تاریخی موجود در زمان خود به زبان‌های مختلف سود برده است.
+'''تاریخ ارمنیان''' تألیف [[خورناتسی، موسی|موسی خورناتسی (موسی خورنی)]]، همراه با ترجمه، مقدمه، حواشی و پیوستهای دکتر [[باغداساریان، ادیک|ادیک باغداساریان(ا. گرمانیک)]]، یکی از وجوه تمایز اثر [[خورناتسی، موسی|خورنی]] از آثار تاریخ‌نگاران پیش از او، نخست این است که وی تاریخ ارمنی را از سپیده دم تاریخ تا عصر خود ارائه داده است. دیگر آنکه او توجه خاصی به اهمیت وقایع‌نگاری معطوف داشت. سوم آنکه او از منابع بسیار غنی و اکثر آثار تاریخی موجود در زمان خود به زبان‌های مختلف سود برده است.
 ==گزارش کتاب==
-موسی خورنی که در حدود سال 410 چشم به جهان گشود و در سنین 20ـ25 سالگی نزد مسروپ ماشتوتس و جاثلیق ساهاک پارتو شاگردی کرد. پس از کسب تحصیلات در اسکندریه و ادسا به سال 440 م. به ارمنستان بازگشت و به درخواست ساهاک باگراتونی حاکم و مرزبان ارمنستان پیش از سال 482 «تاریخ ارمنیان» خود را به پایان برد. یکی از وجوه تمایز اثر خورنی از آثار تاریخ‌نگاران پیش از او، نخست این است که وی تاریخ ارمنی را از سپیده دم تاریخ تا عصر خود ارائه داده است. دیگر آنکه او توجه خاصی به اهمیت وقایع‌نگاری معطوف داشت. سوم آنکه او از منابع بسیار غنی و اکثر آثار تاریخی موجود در زمان خود به زبان‌های مختلف سود برده است. در واقع با آثار خود تاریخ‌نگاری اصولی و علمی را در ادب ارمن پایه‌گذاری نمود و به حق «پدر تاریخ‌نگاری» ارمنی لقب یافت.
+[[خورناتسی، موسی|موسی خورنی]] که در حدود سال 410 چشم به جهان گشود و در سنین 20ـ25 سالگی نزد مسروپ ماشتوتس و جاثلیق ساهاک پارتو شاگردی کرد. پس از کسب تحصیلات در اسکندریه و ادسا به سال 440 م. به ارمنستان بازگشت و به درخواست ساهاک باگراتونی حاکم و مرزبان ارمنستان پیش از سال 482 «تاریخ ارمنیان» خود را به پایان برد. یکی از وجوه تمایز اثر خورنی از آثار تاریخ‌نگاران پیش از او، نخست این است که وی تاریخ ارمنی را از سپیده دم تاریخ تا عصر خود ارائه داده است. دیگر آنکه او توجه خاصی به اهمیت وقایع‌نگاری معطوف داشت. سوم آنکه او از منابع بسیار غنی و اکثر آثار تاریخی موجود در زمان خود به زبان‌های مختلف سود برده است. در واقع با آثار خود تاریخ‌نگاری اصولی و علمی را در ادب ارمن پایه‌گذاری نمود و به حق «پدر تاریخ‌نگاری» ارمنی لقب یافت.
 این کتاب را وی به خواهش ساهاک باگراتونی نوشته است که بر پایۀ پژوهش‌های ادبی و تاریخی یکی از هزارگان باگراتونی بود و واهان مامیکنیان و دوستان هم رأیش در اوایل قیام وی را به عنوان مرزبان ارمنستان می‌گمارند که در نبردی به سال 482 کشته شد. نگارنده در نوشته‌اش با پاسخگویی به درخواست‌های مشوق و پشتیبان خود اغلب اوقات به او رجوع می‌کند و وی را مورد خطاب قرار می‌دهد، لذا می‌توان نتیجه گرفت که پدر تاریخ نوشته‌هایش را بخش ـ بخش برای او می‌فرستاده است بدون اینکه منتظر سرانجام و پایان کار باشد.
@@ خط ۴۲: / خط ۴۲: @@
 کتاب سوم شامل 68 باب است، «رویدادهای اتفاق افتاده در عصر مؤلف و یا کمی پیش از آن»، از خسرو صغیر جانشین تیرداد تا فروپاشی پادشاهی آراشاگونی یعنی 110 سال تاریخ (باب‌های 1ـ64) سپس بازگشت جاثلیق ساهاک با شمول از ایران (باب 65)، کردارهای ناپسند شمول (باب 66)، مرگ ساهاک قدیس و مسروپ (باب 67) و «در سوگ فروپاشی پادشاهی آرشاگونی در باب سکوبانی دودمان گریگور قدیس» (باب 68 به عنوان پسگفتار).<ref>[https://literaturelib.com/books/3537 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
 ==پانويس ==
 <references />