ترجمه صحیفه سجادیه (یزدی): تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

به ذکر پنج نکته پرداخته شده است:

# دوم: این صحیفه انجام یک کار اجتماعی و مبارزاتی در راه حق بر اساس مقتضیات زمان بوده، نه کناره‌گیری و در گوشه‌ای دعا خواندن؛

# سوم: سلام و صلوات مذکور در ادعیه این کتاب، دعا و درخواست حقیقی است، نه یک تعارف و شعار؛

متأسفانه کتاب، فاقد هرگونه مقدمه‌ای است که در آن، به انگیزه، ویژگی‌ها و روش کار مترجم، اشاره شده باشد.

==نمونه مباحث==

متن:

«(1) الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ كانَ قَبْلَهُ وَ الْآخِرِ بِلَا آخِرٍ يكونُ بَعْدَهُ (2) الَّذِي قَصُرَتْ عَنْ رُؤْيتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِينَ وَ عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ الْوَاصِفِينَ. (3) ابْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً وَ اخْتَرَعَهُمْ عَلَى مَشِيتِهِ اخْتِرَاعاً. (4) ثُمَّ سَلَك بِهِمْ طَرِيقَ إِرَادَتِهِ وَ بَعَثَهُمْ فِي سَبِيلِ مَحَبَّتِهِ...»<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.

ترجمه:

«سپاس خدایى را که اول است، بی‌آنکه پیش از او اولى باشد و آخر است، بی‌آنکه پس از او آخرى باشد (ازلی و ابدی است)؛ خدایى که دیده‌های بینندگان از دیدنش کوتاه و نارساست و اندیشه‌های توصیف‌کنندگان از وصفش ناتوان. به قدرت خویش خلق را هستی بخشید و آن‌ها را بر اساس اراده و خواستش آفرید؛ آفریدنی ویژه. سپس آنان را در مسیر اراده‌ی خویش به راه انداخته و در طریق دوستی و محبت به خود برانگیخت...»<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref>.