از دیرباز تا همیشه؛ فرهنگ عامیانه مردم شیراز: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURاز دیرباز تا همیشهJ1.jpg | عنوان =از دیرباز تا همیشه | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = چمن‌ماه، فاطمه (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =کتاب عنوان | مکان نشر =اردبیل | سال نشر =1397 |...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''از دیرباز تا همیشه؛ فرهنگ عامیانه مردم شیراز'''  تألیف فاطمه چمن‌ماه، نویسنده در این کتاب در هشت فصل به گردآوری بخشی از آداب و رسوم اجتماعی و باورهای عامیانۀ مردم شیراز پرداخته است.
'''از دیرباز تا همیشه؛ فرهنگ عامیانه مردم شیراز'''  تألیف [[چمن‌ماه، فاطمه|فاطمه چمن‌ماه]]، نویسنده در این کتاب در هشت فصل به گردآوری بخشی از آداب و رسوم اجتماعی و باورهای عامیانۀ مردم شیراز پرداخته است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۰: خط ۴۰:


در فصل ششم این کتاب با عنوان «دلتنگی» اشعار و دوبیتی‌هایی که بیشتر در زمان‌های ناراحتی و دوری از عزیزان خوانده می‌شود، آورده شده است. در شیراز به دلیل رواج شعر و ذوقی که مردم در این‌باره داشته و دارند، حتی دلتنگی‌های خود را هم به صورت شعر درمی‌آوردند و در مناسبت‌های مختلف می‌خواندند. شاید غیر از دوری دلداده‌ها از هم و قضایایی از این قبیل، بیشترین دلتنگی‌ها و ناراحتی‌ها مربوط به دوران دوری مادران از فرزندان خود، به‌ویژه زمان سربازی بوده است؛ از این‌رو در جای‌جای این اشعار و میان بیان هر مسئله‌ای، اشاره به دوری مادران از پسران سرباز خود دیده می‌شود. در دو فصل پایانی کتاب به ترتیب برخی از «لالایی‌ها و اشعار کودکانه» و برخی از «باورها و نذرها»ی مردم شیراز آورده شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3695 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
در فصل ششم این کتاب با عنوان «دلتنگی» اشعار و دوبیتی‌هایی که بیشتر در زمان‌های ناراحتی و دوری از عزیزان خوانده می‌شود، آورده شده است. در شیراز به دلیل رواج شعر و ذوقی که مردم در این‌باره داشته و دارند، حتی دلتنگی‌های خود را هم به صورت شعر درمی‌آوردند و در مناسبت‌های مختلف می‌خواندند. شاید غیر از دوری دلداده‌ها از هم و قضایایی از این قبیل، بیشترین دلتنگی‌ها و ناراحتی‌ها مربوط به دوران دوری مادران از فرزندان خود، به‌ویژه زمان سربازی بوده است؛ از این‌رو در جای‌جای این اشعار و میان بیان هر مسئله‌ای، اشاره به دوری مادران از پسران سرباز خود دیده می‌شود. در دو فصل پایانی کتاب به ترتیب برخی از «لالایی‌ها و اشعار کودکانه» و برخی از «باورها و نذرها»ی مردم شیراز آورده شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3695 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />