۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ، ' به '، ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابن جزله، یحیی بن عیسی]] (نويسنده) | [[ابن جزله، یحیی بن عیسی]] (نويسنده) | ||
[[بدوی، محمود مهدی ]] (محقق) | [[بدوی، محمود مهدی]] (محقق) | ||
[[حفیان، فیصل]] (مراجعه) | [[حفیان، فیصل]] (مراجعه) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''منهاج البيان في ما يستعملها الإنسان'''، اثر ]]اِبْنِ جَزْله، یحیی بن عیسی بن جزله[[، ابوعلی شرفالدین بغدادی (متوفای 493ق/1100م)، پزشک و داروشناس، به زبان عربی در موضوع داروشناسی است. | '''منهاج البيان في ما يستعملها الإنسان'''، اثر]]اِبْنِ جَزْله، یحیی بن عیسی بن جزله[[، ابوعلی شرفالدین بغدادی (متوفای 493ق/1100م)، پزشک و داروشناس، به زبان عربی در موضوع داروشناسی است. | ||
==جایگاه منهاج== | ==جایگاه منهاج== | ||
منهاج، کتابی است در داروشناسی، شامل ادویه مفرده و مرکّبه و اغذیه و اشربه و شیوه اختلاط و امتزاج آنها که بهترتیب حروف الفبا تنظیم شده است. ابن جزله در تألیف این کتاب از آثار پیشینیان، از جمله بقراط، دیسقوریدس، روفوس، اوریباز، ]] ابوبکر محمد بن زکریاى رازى 251-313) ق)[[ و ]]علی بن عباس مجوسی[[ (318-384ق)، سود جسته است. ]]ابن بیطار[[ (متوفی 646ق)، داروشناس نامآور سده 7ق/13م، کتاب «الإبانة و الإعلام بما في المنهاج من الخلل و الأوهام» را در نقد کتاب ابن جزله نوشته است، اما در سده 5ق، کتابی در داروشناسی از لحاظ وسعت قابل مقایسه با منهاج نیست. این کتاب باوجود داشتن اشکالاتی چند، از نظر برخی ترکیبات غذایی که در کتابهای دیگر بهندرت میتوان پیدا کرد، از اهمیت بسیاری برخوردار است. نسخههای خطی آن در کتابخانههای متعددی مانند تهران، دمشق، مونیخ، لیدن، پاریس، لندن و استانبول موجود است <ref>ر.ک: دیانت، اکبر، ج3، ص235</ref>. | منهاج، کتابی است در داروشناسی، شامل ادویه مفرده و مرکّبه و اغذیه و اشربه و شیوه اختلاط و امتزاج آنها که بهترتیب حروف الفبا تنظیم شده است. ابن جزله در تألیف این کتاب از آثار پیشینیان، از جمله بقراط، دیسقوریدس، روفوس، اوریباز،]] ابوبکر محمد بن زکریاى رازى 251-313) ق)[[ و]]علی بن عباس مجوسی[[ (318-384ق)، سود جسته است.]]ابن بیطار[[ (متوفی 646ق)، داروشناس نامآور سده 7ق/13م، کتاب «الإبانة و الإعلام بما في المنهاج من الخلل و الأوهام» را در نقد کتاب ابن جزله نوشته است، اما در سده 5ق، کتابی در داروشناسی از لحاظ وسعت قابل مقایسه با منهاج نیست. این کتاب باوجود داشتن اشکالاتی چند، از نظر برخی ترکیبات غذایی که در کتابهای دیگر بهندرت میتوان پیدا کرد، از اهمیت بسیاری برخوردار است. نسخههای خطی آن در کتابخانههای متعددی مانند تهران، دمشق، مونیخ، لیدن، پاریس، لندن و استانبول موجود است <ref>ر.ک: دیانت، اکبر، ج3، ص235</ref>. | ||
منهاج از کتابهای اصلی موضوع خود، در کنار ]]فردوس الحكمة[[ ]]ابن ربن طبری[[ (حدود 157-260ق)، ]]الحاوي في الطب[[ ]] ابوبکر محمد بن زکریاى رازى251-313) [[ق)، ]]قانون[[ ]]ابن سینا[[)۳۷۰-۴۲۸ق(، ]]الجامع[[ ]]ابن بیطار[[ (متوفی 646ق)، ]]الشامل[[ ]]ابن نفیس[[ | منهاج از کتابهای اصلی موضوع خود، در کنار]]فردوس الحكمة[[]]ابن ربن طبری[[ (حدود 157-260ق)،]]الحاوي في الطب[[]] ابوبکر محمد بن زکریاى رازى251-313) [[ق)،]]قانون[[]]ابن سینا[[)۳۷۰-۴۲۸ق(،]]الجامع[[]]ابن بیطار[[ (متوفی 646ق)،]]الشامل[[]]ابن نفیس[[ | ||
(607-687ق) و تذكرة أولي الألباب ]]داود انطاکی[[ | (607-687ق) و تذكرة أولي الألباب]]داود انطاکی[[ | ||
(1007 یا 1008ق/1598 یا 1599م) میباشد و تأثیر بسزایی در تحول داروشناسی داشته است <ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>. | (1007 یا 1008ق/1598 یا 1599م) میباشد و تأثیر بسزایی در تحول داروشناسی داشته است <ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>. | ||