بیژن جلالی، شعرهایش و دل ما: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURبیژن جلالی، شعرهایش و دل ماJ1.jpg | عنوان =بیژن جلالی، شعرهایش و دل ما | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = عابدی، کامیار (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =جهان کتاب | مکان نشر =تهران |...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''بیژن جلالی، شعرهایش و دل ما'''  تألیف کامیار عابدی، بیژن جلالی که از آغاز دهۀ 1340 به بعد به انتشار سروده‌هایش پرداخت، به‌تدریج به عنوان یکی از شاعران شاخص و معنی‌برانگیز شعر سپید/ منثور در ایران شناخته شد.
'''بیژن جلالی، شعرهایش و دل ما'''  تألیف [[عابدی، کامیار|کامیار عابدی]]، [[بیژن جلالی]] که از آغاز دهۀ 1340 به بعد به انتشار سروده‌هایش پرداخت، به‌تدریج به عنوان یکی از شاعران شاخص و معنی‌برانگیز شعر سپید/ منثور در ایران شناخته شد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۱: خط ۳۱:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
بیژن جلالی که از آغاز دهۀ 1340 به بعد به انتشار سروده‌هایش پرداخت، به‌تدریج به عنوان یکی از شاعران شاخص و معنی‌برانگیز شعر سپید/ منثور در ایران شناخته شد. او با ظرافتی خاص و گرایشی شهودی و نگاهی عرفانی به زندگی می‌نگریست. در این کتاب، که تألیف و گردآوری یکی از دوستان اوست، علاوه بر شرح دقیق زندگی و نوع پیوند او با دایی‌اش صادق هدایت، به شناخت و تحلیل شعرهای او توجه شده است. نمونه‌هایی از زیباترین سروده‌ها، و بخش‌هایی از تأمل‌های فکری و ادبی جلالی از دیگر فصل‌های این کتاب است. همچنین در سه فصل پایانی، نوشته‌ها و شعرهای شماری از دوستان وی و آرای تنی چند از شاعران و ادیبان هم‌عصر دربارۀ شعرهایش گردآوری و تدوین شده است.
[[بیژن جلالی]] که از آغاز دهۀ 1340 به بعد به انتشار سروده‌هایش پرداخت، به‌تدریج به عنوان یکی از شاعران شاخص و معنی‌برانگیز شعر سپید/ منثور در ایران شناخته شد. او با ظرافتی خاص و گرایشی شهودی و نگاهی عرفانی به زندگی می‌نگریست. در این کتاب، که تألیف و گردآوری یکی از دوستان اوست، علاوه بر شرح دقیق زندگی و نوع پیوند او با دایی‌اش صادق هدایت، به شناخت و تحلیل شعرهای او توجه شده است. نمونه‌هایی از زیباترین سروده‌ها، و بخش‌هایی از تأمل‌های فکری و ادبی جلالی از دیگر فصل‌های این کتاب است. همچنین در سه فصل پایانی، نوشته‌ها و شعرهای شماری از دوستان وی و آرای تنی چند از شاعران و ادیبان هم‌عصر دربارۀ شعرهایش گردآوری و تدوین شده است.


شعرهای بیژن جلالی که یکسره به نثر بود، تا حدود چهار دهه تداوم یافت. حاصل آن شش دفتر بود. محتوای این دفترها در طبقه‌بندی خود شاعر بدین قرار است:
شعرهای [[بیژن جلالی]] که یکسره به نثر بود، تا حدود چهار دهه تداوم یافت. حاصل آن شش دفتر بود. محتوای این دفترها در طبقه‌بندی خود شاعر بدین قرار است:


* روزها (1341) در چهار بخش یا «جزوه»، «کوششی است برای نامیدن خداوند، امید، غم». بخش چهارم «مجموعه‌ای است از قطعات مختلف».
* روزها (1341) در چهار بخش یا «جزوه»، «کوششی است برای نامیدن خداوند، امید، غم». بخش چهارم «مجموعه‌ای است از قطعات مختلف».
خط ۴۷: خط ۴۷:
* دربارۀ شعر (1377) شامل چهار دفتر شعر است: «زمان شعر، ریشه‌های شعر، اندوه کلمات، کار شعر».
* دربارۀ شعر (1377) شامل چهار دفتر شعر است: «زمان شعر، ریشه‌های شعر، اندوه کلمات، کار شعر».


در بخش نخست کتاب، به زندگی جلالی پرداخته شده است. قسمت اعظم این زندگی‌نامه، حاصل گفتگوی نویسنده در سال 1376 با این شاعر است. در بخش پنجم شماری از مقاله‌های زندگی‌نامه‌ای دربارۀ بیژن جلالی به قلم دوستان و آشنایان وی گردآوری شده است.
در بخش نخست کتاب، به زندگی جلالی پرداخته شده است. قسمت اعظم این زندگی‌نامه، حاصل گفتگوی نویسنده در سال 1376 با این شاعر است. در بخش پنجم شماری از مقاله‌های زندگی‌نامه‌ای دربارۀ [[بیژن جلالی]] به قلم دوستان و آشنایان وی گردآوری شده است.


طبقه‌بندی شمار درخور توجهی از شاعران در سیر شعر فارسی دورۀ تجدد چندان دشوار نیست. در شعر این دوره، هم به لحاظ تاریخی، هم از نظر محتوا و هم از حیث ساختارهای زبانی و شکلی می‌توان شاعری را با حفظ ویژگی‌های سبک فردی به یکی ـ دو گروه شناخته‌شده نزدیک دانست. اما هنگامی که به شعرهای ساده، دلپذیر و ظریف بیژن جلالی می‌رسیم، چنین تحلیلی بسیار دشوار می‌شود. در واقع قرار دادن جلالی در هر یک از گروه‌های شناخته‌شدۀ شعری ممتنع است. در بخش دوم این کتاب، کوشش تحلیل‌گر بر آن بوده که فضای فکری، ادبی و فرهنگی شعر او تا حد امکان با دقت تحلیل و بررسی شود. در بخش هفتم نیز آرای چند تن از صاحب‌نظران و علاقمندان حوزۀ شعر دربارۀ او تلخیص شده است.
طبقه‌بندی شمار درخور توجهی از شاعران در سیر شعر فارسی دورۀ تجدد چندان دشوار نیست. در شعر این دوره، هم به لحاظ تاریخی، هم از نظر محتوا و هم از حیث ساختارهای زبانی و شکلی می‌توان شاعری را با حفظ ویژگی‌های سبک فردی به یکی ـ دو گروه شناخته‌شده نزدیک دانست. اما هنگامی که به شعرهای ساده، دلپذیر و ظریف بیژن جلالی می‌رسیم، چنین تحلیلی بسیار دشوار می‌شود. در واقع قرار دادن جلالی در هر یک از گروه‌های شناخته‌شدۀ شعری ممتنع است. در بخش دوم این کتاب، کوشش تحلیل‌گر بر آن بوده که فضای فکری، ادبی و فرهنگی شعر او تا حد امکان با دقت تحلیل و بررسی شود. در بخش هفتم نیز آرای چند تن از صاحب‌نظران و علاقمندان حوزۀ شعر دربارۀ او تلخیص شده است.