الاحتساب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR126717J1.jpg | عنوان = الاحتساب | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ن‍اص‍رک‍ب‍ی‍ر، ح‍س‍ن‌ ب‍ن‌ ع‍ل‍ی‌ (نويسنده) جدبان، عبد الکریم احمد (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 3الف2ن 184 BP | موضوع =فق...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''الاحتساب'''، اثر حسن بن علی اطروش (230- 304ق)، کتابی است در بیان نظر زیدیان پیرامون احکام دینی و اجتماعی و نحوه اجرای آنها در جامعه.
'''الاحتساب'''، اثر [[ن‍اص‍ر ک‍ب‍یر، ح‍س‍ن ب‍ن ع‍ل‍ی|حسن بن علی اطروش]] (230- 304ق)، کتابی است در بیان نظر زیدیان پیرامون احکام دینی و اجتماعی و نحوه اجرای آنها در جامعه.


کتاب حاضر، احکام دینی و اجتماعی را از نظر زیدیان بیان می‌کند. اطروش ارادت خاصی نسبت به اهل‌بیت(ع) داشت و مسلط به احکام و آیات قرآن بود و در این کتاب، خصوصیات امام و حاکم را بیان نموده است. او فایده «حسبه» را اجرای امور شهری به‌طرز درست می‌داند؛ زیرا معتقد است تمدن بدون احتساب و نظارت بر معاملات و روابط اجتماعی صورت نمی‌پذیرد. وی در این کتاب، احکام و قوانینی را که «محتسبین» باید انجام دهند، توضیح داده است<ref>ر.ک: کاووسی، مینا؛ رضوی، سید ابوالفضل</ref>.
کتاب حاضر، احکام دینی و اجتماعی را از نظر زیدیان بیان می‌کند. [[ن‍اص‍ر ک‍ب‍یر، ح‍س‍ن ب‍ن ع‍ل‍ی|اطروش]] ارادت خاصی نسبت به اهل‌بیت(ع) داشت و مسلط به احکام و آیات قرآن بود و در این کتاب، خصوصیات امام و حاکم را بیان نموده است. او فایده «حسبه» را اجرای امور شهری به‌طرز درست می‌داند؛ زیرا معتقد است تمدن بدون احتساب و نظارت بر معاملات و روابط اجتماعی صورت نمی‌پذیرد. وی در این کتاب، احکام و قوانینی را که «محتسبین» باید انجام دهند، توضیح داده است<ref>ر.ک: کاووسی، مینا؛ رضوی، سید ابوالفضل</ref>.


اطروش که در فقه صاحب مکتب بوده و مکتب ناصریه به وى منسوب است، در این کتاب، شعائر اهل‌بیت(ع) را این‌گونه معرفى کرده است: «شعار اهل‌بیت(ع):
اطروش که در فقه صاحب مکتب بوده و مکتب ناصریه به وى منسوب است، در این کتاب، شعائر اهل‌بیت(ع) را این‌گونه معرفى کرده است: «شعار اهل‌بیت(ع):
خط ۳۸: خط ۳۸:
# گفتن پنج تکبیر بر جنازه میت<ref>ر.ک: بی‌نام</ref>.
# گفتن پنج تکبیر بر جنازه میت<ref>ر.ک: بی‌نام</ref>.


وی قائل است که امام یا نماینده آن محتسب باید از اختلاط زنان با مردان در کوچه و بازار جلوگیرى نماید. بنا بر نظر او زیارت قبور ایرادى ندارد؛ زیرا پیامبر فرموده است «زورها و لا تقولوا هجرا» و «كنت نهيتكم عن زيارة القبور ألا فزوروها». وى نوحه زنان بر میت و همراهى آنها با جنازه را جایز نمی‌داند. در دیدگاه وی، امام یا نماینده آن باید قصه‌گویان را از گفتن قصه منع نماید؛ زیرا حضرت امیر(ع) این کار را منع کرد و فقط فقیه اجازه بیان قصص گذشتگان را دارد<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی قائل است که امام یا نماینده آن محتسب باید از اختلاط زنان با مردان در کوچه و بازار جلوگیرى نماید. بنا بر نظر او زیارت قبور ایرادى ندارد؛ زیرا پیامبر فرموده است «زورها و لا تقولوا هجرا» و «كنت نهيتكم عن زيارة القبور ألا فزوروها». وى نوحه زنان بر میت و همراهى آنها با جنازه را جایز نمی‌داند. در دیدگاه وی، امام یا نماینده آن باید قصه‌گویان را از گفتن قصه منع نماید؛ زیرا [[امام علی علیه‌السلام|حضرت امیر(ع)]] این کار را منع کرد و فقط فقیه اجازه بیان قصص گذشتگان را دارد<ref>ر.ک: همان</ref>.


==پانویس==
==پانویس==