خودهای فارسی‌خو: خاطرات خطه و خاستگاه ماقبل ملی‌گرایی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURخودهای فارسی‌خوJ1.jpg | عنوان =خودهای فارسی‌خو | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = کیا، مانا (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره =‏ | موضوع = |ناشر | ناشر =ثالث | مکان نشر =تهران | سال نشر =1403 | کد اتوماسیون =AUTOMA...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''خودهای فارسی‌خو: خاطرات خطه و خاستگاه ماقبل ملی‌گرایی''' تألیف مانا کیا؛ نویسنده در این کتاب به مدد شواهد نوشتاری (از قبیل تذکره‌ها) در پژوهشی غالباً کیفی و معرفت‌شناختی (از جنس تحلیل محتوا، روایت و نیز مقابلۀ قیاسی متون هم‌عصر و غیر هم‌عصر)، تاریخ‌نگاری مرسوم متکی بر ملی‌گرایی و مرزبندی‌های کشوری را به نقد می‌کشد و با محوریت قراردادن مفهوم ادب پارسی، مفهومی تازه از جهان فارسی‌خو (مشتمل بر جماعت‌ها و خودها) به عنوان بدیلی برای مفهوم متجدد ملی‌گرایی (که شاید در جهان به‌هم‌تنیدۀ امروز معنایی ابتر یافته) ارائه می‌کند.
'''خودهای فارسی‌خو: خاطرات خطه و خاستگاه ماقبل ملی‌گرایی''' تألیف [[کیا، مانا|مانا کیا]]؛ نویسنده در این کتاب به مدد شواهد نوشتاری (از قبیل تذکره‌ها) در پژوهشی غالباً کیفی و معرفت‌شناختی (از جنس تحلیل محتوا، روایت و نیز مقابلۀ قیاسی متون هم‌عصر و غیر هم‌عصر)، تاریخ‌نگاری مرسوم متکی بر ملی‌گرایی و مرزبندی‌های کشوری را به نقد می‌کشد و با محوریت قراردادن مفهوم ادب پارسی، مفهومی تازه از جهان فارسی‌خو (مشتمل بر جماعت‌ها و خودها) به عنوان بدیلی برای مفهوم متجدد ملی‌گرایی (که شاید در جهان به‌هم‌تنیدۀ امروز معنایی ابتر یافته) ارائه می‌کند.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۴۲: خط ۴۲:


بخش دوم به مطالعۀ معنا و کار خاستگاه در میان ایرانیان عهد صفوی و هندیان عصر تیموری می‌پردازد. فصول این بخش مبین آن‌اند که مقوله‌های مدرن همانند خطه یا جامع نیستند یا به کل برای فهم خاستگاه درخور نیستند. بحث در این بخش با این فرض سلیم آغاز می‌شود که مفهوم میهن در قلمرو صفوی نوعی وفاداری ازلی و نیا ـ ایرانی که مهاجران به هند را نشان‌دار می‌کرد، برقرار ساخت.<ref>[https://literaturelib.com/books/13270 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
بخش دوم به مطالعۀ معنا و کار خاستگاه در میان ایرانیان عهد صفوی و هندیان عصر تیموری می‌پردازد. فصول این بخش مبین آن‌اند که مقوله‌های مدرن همانند خطه یا جامع نیستند یا به کل برای فهم خاستگاه درخور نیستند. بحث در این بخش با این فرض سلیم آغاز می‌شود که مفهوم میهن در قلمرو صفوی نوعی وفاداری ازلی و نیا ـ ایرانی که مهاجران به هند را نشان‌دار می‌کرد، برقرار ساخت.<ref>[https://literaturelib.com/books/13270 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references />