هیاکل النور؛ متن و ترجمه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''هیاکل النور؛ متن و ترجمه'''  تألیف شیخ شهاب‌الدين يحيى بن حبش سهروردى (549-587ق)، به کوشش سلمان مفید، این رساله، رساله‌ای است که هم عربی و هم فارسی آن در زمرۀ آثار سهروردی آمده است. این رسالۀ کوتاه در هفت بخش به نام «هیکل» به بیان مسائلی در فلسفه می‌پردازد.
'''هیاکل النور؛ متن و ترجمه'''  تألیف [[سهروردی، یحیی بن حبش|شیخ شهاب‌الدين يحيى بن حبش سهروردى]] (549-587ق)، به کوشش [[مفید، سلمان|سلمان مفید]]، این رساله، رساله‌ای است که هم عربی و هم فارسی آن در زمرۀ آثار [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] آمده است. این رسالۀ کوتاه در هفت بخش به نام «هیکل» به بیان مسائلی در فلسفه می‌پردازد.


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
رسالۀ «هیاکل النور» رساله‌ای است که هم عربی و هم فارسی آن در زمرۀ آثار سهروردی آمده است. این رسالۀ کوتاه در هفت بخش به نام «هیکل» به بیان مسائلی در فلسفه می‌پردازد. هیکل اول به تعریف جسم، هیئت و وصف و رابطۀ میان آنها می‌پردازد.
رسالۀ «هیاکل النور» رساله‌ای است که هم عربی و هم فارسی آن در زمرۀ آثار [[سهروردی، یحیی بن حبش|سهروردی]] آمده است. این رسالۀ کوتاه در هفت بخش به نام «هیکل» به بیان مسائلی در فلسفه می‌پردازد. هیکل اول به تعریف جسم، هیئت و وصف و رابطۀ میان آنها می‌پردازد.


هیکل دوم ابتدا به نفس و رابطه‌اش با تن می‌پردازد و ضمن برشمردن صفات نفس، آن را منزه از صفات جسمانی می‌‌داند؛ در حالی که استقلال نیز ندارد و حادث به حدوث تن است. سپس به قوای نفس و حواس پنج‌گانه اشاره می‌کند و توضیحی در باب قوای شوقی حیوانی، روح حیوانی و تفاوت آن با نفس ناطقه ارائه می‌دهد. در پایان نیز گمان‌های اشتباه دربارۀ نفس ناطقه را ذکر و ردّ می‌کند.
هیکل دوم ابتدا به نفس و رابطه‌اش با تن می‌پردازد و ضمن برشمردن صفات نفس، آن را منزه از صفات جسمانی می‌‌داند؛ در حالی که استقلال نیز ندارد و حادث به حدوث تن است. سپس به قوای نفس و حواس پنج‌گانه اشاره می‌کند و توضیحی در باب قوای شوقی حیوانی، روح حیوانی و تفاوت آن با نفس ناطقه ارائه می‌دهد. در پایان نیز گمان‌های اشتباه دربارۀ نفس ناطقه را ذکر و ردّ می‌کند.
خط ۴۳: خط ۴۳:
در حروف‌چینی رساله اصلاح‌هایی هم در رسم‌الخط اعمال شده تا خواندن متن آسان‌تر شود؛ از قبیل آنکه به جای آنک، هرچه به جای هرچ، جدانویسی «به» در کلماتی مانند بجای، بروز و ....، جدانویسی «ها»ی جمع، بلکه به جای بلک و .... .
در حروف‌چینی رساله اصلاح‌هایی هم در رسم‌الخط اعمال شده تا خواندن متن آسان‌تر شود؛ از قبیل آنکه به جای آنک، هرچه به جای هرچ، جدانویسی «به» در کلماتی مانند بجای، بروز و ....، جدانویسی «ها»ی جمع، بلکه به جای بلک و .... .


بررسی متن فارسی افتادگی‌ها و نامفهومی‌هایی را نشان می‌دهد؛ از این‌رو از متن عربی رساله برای تکمیل متن فارسی استفاده شده که پس از فارسی رساله در همین کتاب آمده است. برای این کار از دو تصحیح متن عربی رساله استفاده شده است: به کوشش احمد تویسرکانی در ضمن «شواکل الحور» دوانی؛ به کوشش محمد علی ابوریان. گفتنی است که متن فارسی رساله، خطبۀ ابتدای کتاب و بخش پایانی رسالۀ عربی را ندارد.<ref>[https://literaturelib.com/books/4031 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
بررسی متن فارسی افتادگی‌ها و نامفهومی‌هایی را نشان می‌دهد؛ از این‌رو از متن عربی رساله برای تکمیل متن فارسی استفاده شده که پس از فارسی رساله در همین کتاب آمده است. برای این کار از دو تصحیح متن عربی رساله استفاده شده است: به کوشش [[تویسرکانی، سید احمد|احمد تویسرکانی]] در ضمن «شواکل الحور» دوانی؛ به کوشش [[محمد علی ابوریان|محمدعلی ابوریان]]. گفتنی است که متن فارسی رساله، خطبۀ ابتدای کتاب و بخش پایانی رسالۀ عربی را ندارد.<ref>[https://literaturelib.com/books/4031 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>