۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
رسائل المحقق الكركي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'فاضل مقداد' به 'فاضل مقداد ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type='publisher'|کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله | |data-type='publisher'|کتابخانه عمومی حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی (ره) ج: 1, 2 | ||
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی ج: 3 | جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی ج: 3 | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
- حدائق الناظرة شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق) | - حدائق الناظرة شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق) | ||
- [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]] | - [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]] سيد محمد جواد عاملى (م 1226 ق) | ||
- جواهر الكلام شيخ محمد حسن نجفى (م 1226 ق) و غير آن به بررسى مباحث آن پرداخته شده است. | - جواهر الكلام شيخ محمد حسن نجفى (م 1226 ق) و غير آن به بررسى مباحث آن پرداخته شده است. | ||
| خط ۲۴۹: | خط ۲۴۹: | ||
9-[[شهيد اول]] (م 786 ه ق) در الذكرى | 9-[[شهيد اول]] (م 786 ه ق) در الذكرى | ||
10-[[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]] | 10-[[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]] (م 826 ه ق) در التنقيح الرائع | ||
11-ابن فهد حلّى (م 841 ه ق) در المهذب البارع | 11-ابن فهد حلّى (م 841 ه ق) در المهذب البارع | ||
| خط ۳۷۸: | خط ۳۷۸: | ||
اين كتاب به سبك فقه رساله‌اى نوشته شده و در مواردى نيز روايات آن ذكر شده است. از آنجائى كه از لوازم عدالت، تقوى است و تقوى با اجتناب از گناهان كبيره و اصرار نداشتن به گناهان صغيره حاصل مى‌شود، مؤلف به بيان انواع گناهان كبيره پرداخته است. | اين كتاب به سبك فقه رساله‌اى نوشته شده و در مواردى نيز روايات آن ذكر شده است. از آنجائى كه از لوازم عدالت، تقوى است و تقوى با اجتناب از گناهان كبيره و اصرار نداشتن به گناهان صغيره حاصل مى‌شود، مؤلف به بيان انواع گناهان كبيره پرداخته است. | ||
وى در اوائل كتاب صرفا به قول [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] | وى در اوائل كتاب صرفا به قول [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] در القواعد و الفوائد پرداخته است و نظر فقهاى ديگر را بيان ننموده است. | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](248/7، 225/15، 259/17) به چند نسخه خطى مربوط به سالهاى 954، 982 متعلق به كتابخانه‌هاى خوانسارى، شيخ مشكور در نجف، راجه فيض آباد و در نزد سيد هبة الدين اشاره نموده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]](248/7، 225/15، 259/17) به چند نسخه خطى مربوط به سالهاى 954، 982 متعلق به كتابخانه‌هاى خوانسارى، شيخ مشكور در نجف، راجه فيض آباد و در نزد سيد هبة الدين اشاره نموده است. | ||
| خط ۴۳۴: | خط ۴۳۴: | ||
نوشته مختصرى به صورت مقاله است كه مؤلف پس از تعريف حيض و بيان صفاتى كه باعث تميز حيض از استحاضه است، به اقسام حائض و صفات هر كدام از آنان پرداخته است اين كتاب به سبك فقه نيمه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] | نوشته مختصرى به صورت مقاله است كه مؤلف پس از تعريف حيض و بيان صفاتى كه باعث تميز حيض از استحاضه است، به اقسام حائض و صفات هر كدام از آنان پرداخته است اين كتاب به سبك فقه نيمه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ه ق) در كتابهاى الذكرى و الدروس و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در كتابهاى المختلف و المنتهى اشاره و آنان را بررسى نموده است. | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]127/7 به نسخه‌اى از آن مربوط به 958 ه ق اشاره شده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]127/7 به نسخه‌اى از آن مربوط به 958 ه ق اشاره شده است. | ||
| خط ۴۷۰: | خط ۴۷۰: | ||
وى علّت تأليف كتاب را حمايت علماى اهل تسنن از فتواى حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتى علماء و فقهاء آن زمان ذكر نموده است. | وى علّت تأليف كتاب را حمايت علماى اهل تسنن از فتواى حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتى علماء و فقهاء آن زمان ذكر نموده است. | ||
اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ه ق) در المقنعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق) در النهاية، ابن ادريس (م 598 ه ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه ق) در المعتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الاحكام، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] | اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ه ق) در المقنعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق) در النهاية، ابن ادريس (م 598 ه ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه ق) در المعتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الاحكام، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ه ق) در الذكرى استناد شده است. | ||
پس از تأليف اين كتاب فقهاى بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال صاحب جواهر در جلد 8 صفحه 414، و جلد 10 | پس از تأليف اين كتاب فقهاى بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال صاحب جواهر در جلد 8 صفحه 414، و جلد 10 | ||
| خط ۴۹۸: | خط ۴۹۸: | ||
در اين مقاله مسئله مسافرى كه قصد اقامت كرده و از آن شهر خارج شده و در فاصله بين حد ترخص و مسافت واقع مى‌شود و قصد برگشتن دارد ولى قصد نيت 10 روز ديگرى را ندارد، بررسى شده است. در اين مسئله دو قول وجود دارد يكى نظر [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق)، ابن براج (م 481 ه ق) و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) اين است كه وظيفۀ وى نماز شكسته است و نظريه [[شهيد اول]] (م 726 ه ق) و گروهى از فقهاء نماز تمام است و مؤلف نيز نظر [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] | در اين مقاله مسئله مسافرى كه قصد اقامت كرده و از آن شهر خارج شده و در فاصله بين حد ترخص و مسافت واقع مى‌شود و قصد برگشتن دارد ولى قصد نيت 10 روز ديگرى را ندارد، بررسى شده است. در اين مسئله دو قول وجود دارد يكى نظر [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ه ق)، ابن براج (م 481 ه ق) و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ه ق) اين است كه وظيفۀ وى نماز شكسته است و نظريه [[شهيد اول]] (م 726 ه ق) و گروهى از فقهاء نماز تمام است و مؤلف نيز نظر [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] را كه نماز تمام است انتخاب مى‌كند. اين نوشته به سبك فقه استدلالى است امّا آيات و روايات مطرح نشده و بيشتر نظريات فقها مطرح گرديده است. | ||
اين كتاب در دو جا از [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ذكر شده است. در جلد 11، صفحه 180 مؤلف به نسخه مربوط به سال 1100 به خط مولى على بن محمد امين ساروى در نزد سيد هادى شكورى اشاره كرده است. | اين كتاب در دو جا از [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ذكر شده است. در جلد 11، صفحه 180 مؤلف به نسخه مربوط به سال 1100 به خط مولى على بن محمد امين ساروى در نزد سيد هادى شكورى اشاره كرده است. | ||
| خط ۶۰۴: | خط ۶۰۴: | ||
مؤلف نظر اوّل را انتخاب نموده است و ملاك آن را اطمينان در نفس با مقدارى تسامح ذكر نموده است. | مؤلف نظر اوّل را انتخاب نموده است و ملاك آن را اطمينان در نفس با مقدارى تسامح ذكر نموده است. | ||
در بيان مصاديق موارد شياع اختلاف وجود دارد. در كتاب به نقل از الدروس [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] | در بيان مصاديق موارد شياع اختلاف وجود دارد. در كتاب به نقل از الدروس [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] 9 چيز (نسب، ملك، وقف، نكاح، مرگ، ولايت، ولاء، آزاد بودن و بندگى) را از موارد آن دانسته‌اند و به نقل از القواعد، 22 چيز از مصاديق آن ذكر شده است. | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]264/14 به نسخه‌اى از آن در كتابخانه حجة ميرزا محمد تهرانى عسكرى در سامرا اشاره شده است و در مقدمه ناشر نيز به نسخه‌اى مربوط به سال 964 ه ق متعلّق به كتابخانه آیت‌الله مرعشى اشاره شده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]264/14 به نسخه‌اى از آن در كتابخانه حجة ميرزا محمد تهرانى عسكرى در سامرا اشاره شده است و در مقدمه ناشر نيز به نسخه‌اى مربوط به سال 964 ه ق متعلّق به كتابخانه آیت‌الله مرعشى اشاره شده است. | ||
| خط ۷۰۲: | خط ۷۰۲: | ||
سؤالهاى موجود در آن از نظر سطح علمى يكسان نيستند و از ابواب مختلفى همچون طهارت، صلاة، ارث، احياء، خمس، وقف، زكاة، ضمان، نكاح، طلاق، بيع، نذر، وصيت مطرح شده‌اند. | سؤالهاى موجود در آن از نظر سطح علمى يكسان نيستند و از ابواب مختلفى همچون طهارت، صلاة، ارث، احياء، خمس، وقف، زكاة، ضمان، نكاح، طلاق، بيع، نذر، وصيت مطرح شده‌اند. | ||
اگر چه جوابها بيشتر به سبك فقه رساله‌اى نوشته شده است امّا گاهى نيز مثل صفحات 309 و 310 كه سؤال كه از عبارتهاى كتاب قواعد الاحكام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و الدروس [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] | اگر چه جوابها بيشتر به سبك فقه رساله‌اى نوشته شده است امّا گاهى نيز مثل صفحات 309 و 310 كه سؤال كه از عبارتهاى كتاب قواعد الاحكام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و الدروس [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] است به سبك فقه استدلالى نوشته شده است. | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]229/5 به نسخه آستان قدس رضوى به خط سيد احمد بن على بن عطاء الله حسينى جزائرى كه مربوط به 994 ه ق است اشاره شده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]229/5 به نسخه آستان قدس رضوى به خط سيد احمد بن على بن عطاء الله حسينى جزائرى كه مربوط به 994 ه ق است اشاره شده است. | ||