۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محقّق حلّى' به 'محقّق حلّى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
شمس الدين ابو عبد الله محمد بن محمد بن حامد بن مكى جزينى عاملى، معروف به [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] | شمس الدين ابو عبد الله محمد بن محمد بن حامد بن مكى جزينى عاملى، معروف به [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق). | ||
==اعتبار كتاب== | ==اعتبار كتاب== | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
اين كتاب كه از نظر حجم كوچك مىنمايد، داراى محتوايى عميق مىباشد و مؤلف كتاب توانسته است بين دقت و عمق مطالب و متن روان جمع نموده و در همان حال با خوددارى از ذكر تفضيلى اقوال و نظريات فقهاء، مباحث ضرورى و مورد نياز را مطرح نمايد. | اين كتاب كه از نظر حجم كوچك مىنمايد، داراى محتوايى عميق مىباشد و مؤلف كتاب توانسته است بين دقت و عمق مطالب و متن روان جمع نموده و در همان حال با خوددارى از ذكر تفضيلى اقوال و نظريات فقهاء، مباحث ضرورى و مورد نياز را مطرح نمايد. | ||
به همين دليل يكى از منابع [[بحار الأنوار]] كه از آن بسيار نقل شده، همين كتاب بوده و در موارد نادرى نيز در [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] | به همين دليل يكى از منابع [[بحار الأنوار]] كه از آن بسيار نقل شده، همين كتاب بوده و در موارد نادرى نيز در [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] و مستدركات الوسائل از آن نقل شده است. | ||
[[شهيد اول]] در مقدمۀ كتاب دربارۀ آن مىنويسد: أما بعد فإن الأدلّة العقليّة و النقليّة متطابقة على شرف العلوم و من أهمها معرفة شرع الحيّ القيّوم و هذا «البيان» كامل بالمهم منه و المحتوم على طريقة العترة. | [[شهيد اول]] در مقدمۀ كتاب دربارۀ آن مىنويسد: أما بعد فإن الأدلّة العقليّة و النقليّة متطابقة على شرف العلوم و من أهمها معرفة شرع الحيّ القيّوم و هذا «البيان» كامل بالمهم منه و المحتوم على طريقة العترة. | ||
خط ۱۶۲: | خط ۱۶۲: | ||
همچنين به روايات به صورت مبهم و بدون ذكر نام راوى و با عبارت «روى» استدلال شده است و به صحيحه بودن يا ضعف روايت اشارهاى نشده است. | همچنين به روايات به صورت مبهم و بدون ذكر نام راوى و با عبارت «روى» استدلال شده است و به صحيحه بودن يا ضعف روايت اشارهاى نشده است. | ||
گاهى به نام بعضى از فقها در كتاب اشاره شده كه عبارتند از: ابن ابى عقيل، ابن جنيد، سلار بن عبد العزيز، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن برّاج، ابن حمزه، [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]، قطب الدين راوندى، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقّق حلّى]] | گاهى به نام بعضى از فقها در كتاب اشاره شده كه عبارتند از: ابن ابى عقيل، ابن جنيد، سلار بن عبد العزيز، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن برّاج، ابن حمزه، [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]، قطب الدين راوندى، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقّق حلّى]] و علاّمۀ حلّى. | ||
در بين اين اسامى به ترتيب تكرار نظريات آنان، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن جنيد، ابن ابى عقيل، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]] و [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] بيش از ديگران مطرح شدهاند. | در بين اين اسامى به ترتيب تكرار نظريات آنان، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، ابن جنيد، ابن ابى عقيل، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]] و [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] بيش از ديگران مطرح شدهاند. |
ویرایش