۱۲۰٬۷۶۳
ویرایش
عجائب الهند بره و بحره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
}} | }} | ||
'''عجائب الهند بره و بحره'''، | '''عجائب الهند بره و بحره'''، منسوب به [[رامهرمزی، بزرگ بن شهریار|بزرگ بن شهريار ناخداى رامهرمزى]] است كه بنا بر مندرجات كتاب، در اواخر قرن سوم و اوايل قرن چهارم هجرى مى‌زيسته است. بيشتر آنچه در كتاب آمده حكايت‌هايى است كه مؤلف از كسانى شنيده و نقل كرده و بسيارى از آنها قابل قبول به نظر نمى‌رسد؛ با وجود اين، در تضاعيف كتاب اطلاعات گران‌بهايى درباره دنياى قابل كشتى‌رانى آن روز و اسامى شهرها و جزاير و آداب و عادات مردمان مختلف ديده مى‌شود. | ||
علت نام‌گذارى كتاب به اين نام توسط نویسنده، به اين دليل بوده كه وى معتقد است كه خداوند همه شگفتى‌هاى جهان را به 10 بخش تقسيم كرده و 9 بخش آن را به مشرق دنيا بخشيده و از ميان آنها نيز 8 بخش را مخصوص سرزمين چين و هند نموده است. | علت نام‌گذارى كتاب به اين نام توسط نویسنده، به اين دليل بوده كه وى معتقد است كه خداوند همه شگفتى‌هاى جهان را به 10 بخش تقسيم كرده و 9 بخش آن را به مشرق دنيا بخشيده و از ميان آنها نيز 8 بخش را مخصوص سرزمين چين و هند نموده است. | ||
برخى از پژوهشگران ايرانى مى‌گويند: كتاب «عجائب الهند»، در اصل به زبان فارسى بوده و بعدها به زبان عربى ترجمه شده است و اصل فارسى آن از بين رفته است. | برخى از پژوهشگران ايرانى مى‌گويند: كتاب «عجائب الهند»، در اصل به زبان فارسى بوده و بعدها به زبان عربى ترجمه شده است و اصل فارسى آن از بين رفته است. | ||
به گفته [[هادی، یوسف|محقق]] کتاب [[الصحيح من أخبار البحار و عجائبها]] کتاب عجائب الهند بره و بحره بخشی از کتاب [[الصحيح من أخبار البحار و عجائبها]] بوده و انتساب آن به بزرگ بن شهريار اشتباه است. برای اطلاع بیشتر به مقاله مذکور در ویکی نور مراجعه شود. | |||
تاريخ تدوين و تأليف كتاب را حدود سال 342ق(953م) و داستان‌ها و وقايعى را كه بزرگ بن شهريار از ناخدايان، دريانوردان و بازرگانان گزارش نموده است، مربوط به سال‌هاى 228 تا 342ق(901 تا 935م)، مى‌دانند. | تاريخ تدوين و تأليف كتاب را حدود سال 342ق(953م) و داستان‌ها و وقايعى را كه بزرگ بن شهريار از ناخدايان، دريانوردان و بازرگانان گزارش نموده است، مربوط به سال‌هاى 228 تا 342ق(901 تا 935م)، مى‌دانند. | ||