۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURراهنمای زبان فارسی باستانJ1.jpg | عنوان =راهنمای زبان فارسی باستان (دستور زبان، گزیدۀ متون، واژهنامه) | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = مولایی، چنگیر (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''راهنمای زبان فارسی باستان (دستور زبان، گزیدۀ متون، واژهنامه)''' تألیف دکتر چنگیر | '''راهنمای زبان فارسی باستان (دستور زبان، گزیدۀ متون، واژهنامه)''' تألیف دکتر [[مولایی، چنگیر|چنگیر مولایی]]، تحقیق و پژوهش در باب زبان فارسی باستان و آثار برجای مانده از آن به دو دلیل عمده و اساسی، برای ما ایرانیان از اهمیت ویژهای برخوردار است: نخست اینکه زبان فارسی باستان نیای زبان فارسی دری است و آثاری که به این زبان به دست ما رسیده است، شکل و ساختار زبان فارسی را به بهترین وجهی در اواسط هزارۀ اول پیش از میلاد مسیح نشان میدهد؛ دیگر اینکه این آثار به لحاظ اشتمال بر اخبار و گزارشهای موثق تاریخی جزء اسناد و مدارک معتبر و دست اول مربوط به تاریخ گذشتۀ ایران و زندگی اجتماعی مردم این سامان در عهد هخامنشیان محسوب میشود. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در بخش دوم گزیدهای از متنهای فارسی باستان، مشتمل بر متن کامل سه کتیبه از داریوش بزرگ، سه کتیبه از خشایارشا و یک کتیبه از اردشیر دوم آمده است. در بخش پایانی کتابب نیز شرح واژههایی آورده شده که در این متون به کار رفتهاند. در این بخش در برابر هر مدخلی، تعریف آن لغت آمده و ذیل مدخل صورت یا صورتهای صرفی مادههای فعل و اسم و صفت و ضمایر شخصی و اشاره و موصولی آمده و موارد استعمال آن در کتیبهها ذکر شده است. در پایان مطالب هر مدخل، وجه اشتقاق واژهها و معادل آنها در زبانهای اوستایی و سنسکریت و بازماندۀ آنها در زبانهای ایرانی میانه و فارسی دری آمده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3996 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | در بخش دوم گزیدهای از متنهای فارسی باستان، مشتمل بر متن کامل سه کتیبه از داریوش بزرگ، سه کتیبه از خشایارشا و یک کتیبه از اردشیر دوم آمده است. در بخش پایانی کتابب نیز شرح واژههایی آورده شده که در این متون به کار رفتهاند. در این بخش در برابر هر مدخلی، تعریف آن لغت آمده و ذیل مدخل صورت یا صورتهای صرفی مادههای فعل و اسم و صفت و ضمایر شخصی و اشاره و موصولی آمده و موارد استعمال آن در کتیبهها ذکر شده است. در پایان مطالب هر مدخل، وجه اشتقاق واژهها و معادل آنها در زبانهای اوستایی و سنسکریت و بازماندۀ آنها در زبانهای ایرانی میانه و فارسی دری آمده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3996 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||