۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
مسائل الناصريات: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
جز (جایگزینی متن - 'اسلامي' به 'اسلامى') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
'''الناصريات'''، یا '''مسائل الطبريات'''، '''مسائل الناصريات'''<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/20 370 و 371</ref>تألیف [[علمالهدی، علی بن الحسین|سيد ابوالقاسم على بن حسين موسوى بغدادى]]، معروف به شريف مرتضى يا علم الهدى (م 436 ق). | '''الناصريات'''، یا '''مسائل الطبريات'''، '''مسائل الناصريات'''<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/20 370 و 371</ref>تألیف [[علمالهدی، علی بن الحسین|سيد ابوالقاسم على بن حسين موسوى بغدادى]]، معروف به شريف مرتضى يا علم الهدى (م 436 ق). | ||
كتاب مسائل الناصريات همان طور كه از نام آن مشخص است شرح و تصحيح كتاب الفقه الناصريّة تأليف سيد ابومحمدحسن بن على اطروش ديلمى، ملقب به ناصر كبير (م 302 يا 304 ق)، جد مادرى [[ | كتاب مسائل الناصريات همان طور كه از نام آن مشخص است شرح و تصحيح كتاب الفقه الناصريّة تأليف سيد ابومحمدحسن بن على اطروش ديلمى، ملقب به ناصر كبير (م 302 يا 304 ق)، جد مادرى [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] «قده» است.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/15 201، /16 299</ref> | ||
==ارزش و اعتبار== | ==ارزش و اعتبار== | ||
اين كتاب از مشهورترين كتب فقهى [[ | اين كتاب از مشهورترين كتب فقهى [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] است كه همچون كتاب «الإنتصار» و «[[جمل العلم و العمل]]» در طول قرنها مورد توجه فقهاى عظام واقع شده است. | ||
كتاب فقه ناصريه فتاواى سيد ابومحمد اطروش بوده كه در كتاب مسائل الناصريات مورد بحث و استدلال واقع شده است و بعضى از فتاواى او پذيرفته شده و بعضى نيز رد شده است. | كتاب فقه ناصريه فتاواى سيد ابومحمد اطروش بوده كه در كتاب مسائل الناصريات مورد بحث و استدلال واقع شده است و بعضى از فتاواى او پذيرفته شده و بعضى نيز رد شده است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
اگر چه مشهور است كه سيد حسن بن على ملقب به ناصر كبير (جد [[ | اگر چه مشهور است كه سيد حسن بن على ملقب به ناصر كبير (جد [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]])، زيدى مذهب بوده است و لكن بسيارى از علماء اماميّه او را دوازده امامىدانستهاند. در كتب تراجم و از آن جمله [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] و مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] نظريات علماى بزرگى در اين رابطه مطرح شده است. | ||
صاحب [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] نهايتا نتيجه مىگيرد، و الأصح أنه إمامي اثنا عشري لقول النجاشي، و سپس عبارتى را از [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] نقل مىكند كه: الناصر الكبير هذا من عظماء الإماميّة.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] /5 181</ref> | صاحب [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] نهايتا نتيجه مىگيرد، و الأصح أنه إمامي اثنا عشري لقول النجاشي، و سپس عبارتى را از [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] نقل مىكند كه: الناصر الكبير هذا من عظماء الإماميّة.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] /5 181</ref> | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
#نجاشى وى را دوازده امامىدانسته است. | #نجاشى وى را دوازده امامىدانسته است. | ||
#[[شيخ صدوق]] هر وقت از وى نقل روايت مىكند، عبارت قدساللهروحه را ذكر مىكند.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج /5 180</ref> | #[[شيخ صدوق]] هر وقت از وى نقل روايت مىكند، عبارت قدساللهروحه را ذكر مىكند.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج /5 180</ref> | ||
#[[ | #[[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] پس از نام او عبارت ترضى عنه، ترحم عليه، كرم الله وجهه را ذكر نموده است و در خطبۀ كتاب اين گونه مىنويسد: و أنا بتشييد علوم هذا الفاضل البارع كرم الله وجهه أحقّ و أولى لأنّه جدّي من جهة والدي.<ref>خطبۀ كتاب، صفحۀ 62</ref> | ||
#:كه عبارت تشييد به معنى تحكيم و تقويت مىباشد و اگر ناصر كبير زيدى مذهب بوده است تشييد و تحكيم علوم زيديّه براى [[ | #:كه عبارت تشييد به معنى تحكيم و تقويت مىباشد و اگر ناصر كبير زيدى مذهب بوده است تشييد و تحكيم علوم زيديّه براى [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] معنا نداشته است. در جاى ديگر از خطبۀ كتاب اين چنين مىنويسد: | ||
#:و أمّا أبو محمد الناصر الكبير و هو الحسن بن علي، ففضله في علمه و زهده و فقهه أظهر من الشمس الباهرة و هو الذي نشر الإسلام في الديلم حتى اهتدوا به بعد الضلالة و عدلوا بدعائه عن الجهالة، و سيرته الجميلة أكثر من أن تحصى، و أظهر من أن تخفى، و من أرادها أخذها من مظانّها.<ref>خطبۀ كتاب، صفحۀ 63</ref> | #:و أمّا أبو محمد الناصر الكبير و هو الحسن بن علي، ففضله في علمه و زهده و فقهه أظهر من الشمس الباهرة و هو الذي نشر الإسلام في الديلم حتى اهتدوا به بعد الضلالة و عدلوا بدعائه عن الجهالة، و سيرته الجميلة أكثر من أن تحصى، و أظهر من أن تخفى، و من أرادها أخذها من مظانّها.<ref>خطبۀ كتاب، صفحۀ 63</ref> | ||
#:اين عبارت كه در آن، انتشار اسلام در ديلم و هدايت مردم به ناصر كبير نسبت داده شده با زيدى مذهب بودن وى ناسازگار است. | #:اين عبارت كه در آن، انتشار اسلام در ديلم و هدايت مردم به ناصر كبير نسبت داده شده با زيدى مذهب بودن وى ناسازگار است. | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
[[آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به سه نسخه اشاره نموده است كه عبارتند از: | [[آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به سه نسخه اشاره نموده است كه عبارتند از: | ||
#نسخۀ خطى شيخ اكبر، [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشفالغطاء]] در نزد نوهاش شيخ هادى بن شيخ عباس كه در ضمن جوامع الفقهية چاپ شده و به آن مسائل الطبريات نام نهادهاند همچنان كه بصروى در فهرست كتب [[ | #نسخۀ خطى شيخ اكبر، [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشفالغطاء]] در نزد نوهاش شيخ هادى بن شيخ عباس كه در ضمن جوامع الفقهية چاپ شده و به آن مسائل الطبريات نام نهادهاند همچنان كه بصروى در فهرست كتب [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] آن را به اين نام، ناميده است. | ||
#نسخۀ كتابخانۀ آستان قدس رضوى كه در سال 1093 نوشته شده است.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/20 371</ref> | #نسخۀ كتابخانۀ آستان قدس رضوى كه در سال 1093 نوشته شده است.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/20 371</ref> | ||
#نسخهاى كه در ضمن جوامع الفقهية چاپ شده است.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/5 252</ref> | #نسخهاى كه در ضمن جوامع الفقهية چاپ شده است.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/5 252</ref> | ||
| خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
اين خصوصيت از طرفى نشانگر احاطۀ وسيع مؤلف به نظريات مذاهب اسلامى و از طرفى باعث آشنايى با نظريات آنان مىگردد. | اين خصوصيت از طرفى نشانگر احاطۀ وسيع مؤلف به نظريات مذاهب اسلامى و از طرفى باعث آشنايى با نظريات آنان مىگردد. | ||
ب - از ديگر ويژگىهاى كتاب طرح مسائل فقهى به صورت استدلالى است. اگر چه در اين كتاب نيز نظير الانتصار، اجماعات يكى از دلايل اصلى [[ | ب - از ديگر ويژگىهاى كتاب طرح مسائل فقهى به صورت استدلالى است. اگر چه در اين كتاب نيز نظير الانتصار، اجماعات يكى از دلايل اصلى [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] در اثبات نظريات فقهاى اماميه مىباشد اما بر خلاف الانتصار صرفا به استدلالهاى مختصر و اشارهگونۀ اصولى نپرداخته است بلكه بصورت مفصل از علم اصول فقه در اين كتاب استفاده شده است كه بعضى از آنان عبارتند از: | ||
#استعمال لفظ در اكثر از معنى و وجود مشترك لفظى: و لفظه (إلى) قد تستعمل في الغاية و تستعمل أيضا بمعنى مع و كلا الأمرين حقيقة.<ref>صفحۀ 117</ref> | #استعمال لفظ در اكثر از معنى و وجود مشترك لفظى: و لفظه (إلى) قد تستعمل في الغاية و تستعمل أيضا بمعنى مع و كلا الأمرين حقيقة.<ref>صفحۀ 117</ref> | ||