پرش به محتوا

نماز با دست بسته یا باز: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
جز (جایگزینی متن - 'نماز (ابهام زدایی)' به 'نماز (ابهام‌زدایی)')
جز (جایگزینی متن - 'علم‌الهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین')
خط ۴۵: خط ۴۵:
در ادامه نگارنده به روايات متعددى از ائمه عليهم‌السلام مبنى بر نهى از تكتّف در حال نماز اشاره كرده و ابعاد مختلف اين مسئله را از نظر روايى بررسى و دلايل عدم جواز اين عمل را مطرح نموده است.
در ادامه نگارنده به روايات متعددى از ائمه عليهم‌السلام مبنى بر نهى از تكتّف در حال نماز اشاره كرده و ابعاد مختلف اين مسئله را از نظر روايى بررسى و دلايل عدم جواز اين عمل را مطرح نموده است.


پس از ذكر روايات، ديدگاه فقهايى مانند [[شيخ مفيد]]، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](علم الهدى)، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] را در مورد روايات منهيه از تكتّف بيان كرده و منشأ و ريشه اين عمل را بدعت گذاشتن عمر بن خطاب، خليفه دوم، دانسته و براى آن اصل و اساس شرعى قايل نمى‌شود.
پس از ذكر روايات، ديدگاه فقهايى مانند [[شيخ مفيد]]، [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](علم الهدى)، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] را در مورد روايات منهيه از تكتّف بيان كرده و منشأ و ريشه اين عمل را بدعت گذاشتن عمر بن خطاب، خليفه دوم، دانسته و براى آن اصل و اساس شرعى قايل نمى‌شود.


تجزيه و تحليل فقهى سخنان برخى از فقهاى اهل سنت مانند: مالك بن نقل، قرطبى، ابوزكريا نووى، [[شوکانی، محمد|شوكانى]]، وهبه الزحيلى و روايات نقل شده درباره تكتّف از منابع روايى آنان و نقد و ارزيابى اين روايات از لحاظ سند و دلالت از مباحث بعدى كتاب است. نگارنده بسيارى از اين روايات را از نظر سندى داراى اشكال دانسته و از نظر دلالتى نيز بر اين روايات خدشه وارد كرده است. وى بيشتر اين روايات را رواياتى مرسل معرفى كرده و وجود برخى از راويان در اين احاديث را موجب ضعف آنها دانسته است.
تجزيه و تحليل فقهى سخنان برخى از فقهاى اهل سنت مانند: مالك بن نقل، قرطبى، ابوزكريا نووى، [[شوکانی، محمد|شوكانى]]، وهبه الزحيلى و روايات نقل شده درباره تكتّف از منابع روايى آنان و نقد و ارزيابى اين روايات از لحاظ سند و دلالت از مباحث بعدى كتاب است. نگارنده بسيارى از اين روايات را از نظر سندى داراى اشكال دانسته و از نظر دلالتى نيز بر اين روايات خدشه وارد كرده است. وى بيشتر اين روايات را رواياتى مرسل معرفى كرده و وجود برخى از راويان در اين احاديث را موجب ضعف آنها دانسته است.