۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'تفتازانى' به 'تفتازانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در باره معنى اصطلاحى «بلاغت» از ديرباز تعريفهاى بسيارى به ما رسيده است. يكى از قديمىترين تعريفها از ابن مقفع است كه وقتى در باره بلاغت از او سؤال شد، گفت: «بلاغت؛ يعنى ايجاز، كه با گوش دادن و سخن گفتن و سكوت كردن يا شعر و نثر و خطابه و اشكال ديگر ظاهر مىشود». ابن معتز، در وجه تسميه اين علم مىنويسد: «چون معنى به دل شنونده وارد مىشود، بلاغت ناميده شده است». احمد الهاشمى چون بسيارى از معاصران، «رعايت مقتضاى حال با كلامى فصيح» را بلاغت دانسته است <ref>ميرزانيا، منصور، ص 166</ref>. | در باره معنى اصطلاحى «بلاغت» از ديرباز تعريفهاى بسيارى به ما رسيده است. يكى از قديمىترين تعريفها از ابن مقفع است كه وقتى در باره بلاغت از او سؤال شد، گفت: «بلاغت؛ يعنى ايجاز، كه با گوش دادن و سخن گفتن و سكوت كردن يا شعر و نثر و خطابه و اشكال ديگر ظاهر مىشود». ابن معتز، در وجه تسميه اين علم مىنويسد: «چون معنى به دل شنونده وارد مىشود، بلاغت ناميده شده است». احمد الهاشمى چون بسيارى از معاصران، «رعايت مقتضاى حال با كلامى فصيح» را بلاغت دانسته است <ref>ميرزانيا، منصور، ص 166</ref>. | ||
پيش از كتاب «جواهر البلاغة»، كتاب «مطول» و «مختصر المعاني» در حوزههاى علميه تدريس مىشد. [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] | پيش از كتاب «جواهر البلاغة»، كتاب «مطول» و «مختصر المعاني» در حوزههاى علميه تدريس مىشد. [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] ، در اين دو كتاب ضمن اينكه همان خط مشى سكّاكى و شيوه خطيب قزوينى در «تلخيص المفتاح» را پيش گرفته و از روش شارحان پيشين، استفاده كرده و سعى او بر آن بوده كه عبارات و كلمات مصنف (خطيب قزوينى) را شرح دهد، گاه هم به نقد و بررسى پرداخته و مطلبى را تكذيب و سخنى را پذيرفته است. وى در ضمن شرح مطالب، موضوعات منطقى و فلسفى و كلامى را نيز گنجانده و نتوانسته خود را از بحث در اينگونه مسائل بركنار دارد <ref>علوى مقدم، ص 47</ref>. هاشمى در كتاب حاضر از ورود به چنين موضوعاتى كه سبب تطويل كلام مىشود خوددارى كرده است. | ||
احمد هاشمى كتاب را به همان شيوه خطيب قزوينى نوشته و تنها در مواردى با خطيب قزوينى اختلاف دارد. وى در پايان كتاب خود از سَرَقات، بحث كرده است. روىهمرفته در كتاب مزبور تمرينهاى سودمندى به شيوه كتب جديد عربى وجود دارد كه مورد استفاده طالبان علوم بلاغى قرار مىگيرد و روى همين اصل، كتاب «جواهر البلاغة» از كتب درسى آموزشگاهها و مدارس متوسطه كشورهاى عربى مىباشد و تاكنون بارها چاپ شده است <ref>همان، ص 77 - 78</ref>. | احمد هاشمى كتاب را به همان شيوه خطيب قزوينى نوشته و تنها در مواردى با خطيب قزوينى اختلاف دارد. وى در پايان كتاب خود از سَرَقات، بحث كرده است. روىهمرفته در كتاب مزبور تمرينهاى سودمندى به شيوه كتب جديد عربى وجود دارد كه مورد استفاده طالبان علوم بلاغى قرار مىگيرد و روى همين اصل، كتاب «جواهر البلاغة» از كتب درسى آموزشگاهها و مدارس متوسطه كشورهاى عربى مىباشد و تاكنون بارها چاپ شده است <ref>همان، ص 77 - 78</ref>. | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
2. ميرزانيا، منصور، «ديباچهاى بر علم بلاغت»، كيهان انديشه، فروردين و ارديبهشت 1374، شماره 59، صص 165 تا 178. | 2. ميرزانيا، منصور، «ديباچهاى بر علم بلاغت»، كيهان انديشه، فروردين و ارديبهشت 1374، شماره 59، صص 165 تا 178. | ||
3. علوى مقدم، سيد محمد، «بحثى در باره كتاب مطول سعدالدين [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] | 3. علوى مقدم، سيد محمد، «بحثى در باره كتاب مطول سعدالدين [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] و تأثير آن در كتب بلاغى»، مشكوة، زمستان 1363، شماره 6، صص 62 تا 87. | ||