۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
آقااحمد کرمانشاهی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وحید بهبهانی، محمدباقر' به 'بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'وحید بهبهانی، محمدباقر' به 'بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن محمدعلى بهبهانى''' (1191-1243ق)، معروف به آقا احمد کرمانشاهى، فقيه اصولى، فيلسوف، عارف، شاعر و از عالمان شيعى قرن سيزدهم هجرى، یکى از چهرههاى برجسته خاندان [[ | '''احمد بن محمدعلى بهبهانى''' (1191-1243ق)، معروف به آقا احمد کرمانشاهى، فقيه اصولى، فيلسوف، عارف، شاعر و از عالمان شيعى قرن سيزدهم هجرى، یکى از چهرههاى برجسته خاندان [[بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل|وحيد بهبهانى]] (آل آقا) است. وی افزون بر مقام علمی و تألیفاتش، به دلیل سیر و سیاحتش در ایران، عراق و هند و بر جای نهادن خاطراتش، منزلت ویژهای دارد. کتاب [[مرآت الأحوال جهان نما|مرآت الاحوال]] مهمترین کتاب تألیفی اوست. | ||
==ولادت == | ==ولادت == | ||
آل آقا، خاندانى از عالمان دينى، شيعى امامى، مشهور به علم و ادب از قرن 12 تا14ق. در ایران هستند. شهرت افراد این خاندان به آل آقا بدين جهت است كه منتسب به «آقا محمدباقر [[ | آل آقا، خاندانى از عالمان دينى، شيعى امامى، مشهور به علم و ادب از قرن 12 تا14ق. در ایران هستند. شهرت افراد این خاندان به آل آقا بدين جهت است كه منتسب به «آقا محمدباقر [[بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل|وحيد بهبهانى]]» بوده و ازاينرو، گاه بهبهانى خوانده شدهاند. برخى از اينان از جمله آقا احمد كه در کرمانشاه و نهاوند اقامت داشتهاند به کرمانشاهى و نهاوندى شهرت يافتهاند. برخى از افراد این خاندان نيز در تهران، قم، نجف و كربلا ساكن بودهاند. | ||
آقا احمد افزون بر مقام علمى و تأليفاتش، به دليل سير و سياحتش در ایران، عراق و هند و بر جاى نهادن خاطرات باارزشش، منزلت ویژهاى دارد. آقااحمد، به نوشته خودش در «مرآت الاحوال» كه شرح حال وى به قلم خود اوست، در 1191ق. در کرمانشاه به دنيا آمد. از شش سالگى تحصيل عربى و فارسی و نيز متون فقهى را نزد پدرش آقا محمدعلى بهبهانى (متوفى 1216ق.) و برادرش آقا محمد جعفر (متوفى 1259ق.) آغاز كرد. در هفده سالگى مادرش را از دست داد و در بيست سالگى برای ادامه تحصيل عازم عتبات عاليات شد و در مسير خود، با عالمان شهر كاظمین ديدار كرد و پس از سكونت در نجف و ازدواج، تحصيل خود را به سرعت ادامه داد. | آقا احمد افزون بر مقام علمى و تأليفاتش، به دليل سير و سياحتش در ایران، عراق و هند و بر جاى نهادن خاطرات باارزشش، منزلت ویژهاى دارد. آقااحمد، به نوشته خودش در «مرآت الاحوال» كه شرح حال وى به قلم خود اوست، در 1191ق. در کرمانشاه به دنيا آمد. از شش سالگى تحصيل عربى و فارسی و نيز متون فقهى را نزد پدرش آقا محمدعلى بهبهانى (متوفى 1216ق.) و برادرش آقا محمد جعفر (متوفى 1259ق.) آغاز كرد. در هفده سالگى مادرش را از دست داد و در بيست سالگى برای ادامه تحصيل عازم عتبات عاليات شد و در مسير خود، با عالمان شهر كاظمین ديدار كرد و پس از سكونت در نجف و ازدواج، تحصيل خود را به سرعت ادامه داد. | ||