۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
وقاية الأذهان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سيد محمد فشاركى' به 'سيد محمد فشاركى '
جز (جایگزینی متن - 'آقا ضياء الدين عراقى' به 'آقا ضياء الدين عراقى ') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد محمد فشاركى' به 'سيد محمد فشاركى ') |
||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
1. از آن‌جايى كه مصنف، از بزرگ‌ترين اديبان زمان خود بوده است، مباحث الفاظ آن پر است از تحقيقات اساسى كه در ساير كتاب‌ها كمتر ديده مى‌شود و از طرفى اگر چه مؤلف آن، ايرانى است، اما قلم و نگارش او عربى است و كتاب، مملو از استشهاد به شواهد شعرى عربى مى‌باشد. | 1. از آن‌جايى كه مصنف، از بزرگ‌ترين اديبان زمان خود بوده است، مباحث الفاظ آن پر است از تحقيقات اساسى كه در ساير كتاب‌ها كمتر ديده مى‌شود و از طرفى اگر چه مؤلف آن، ايرانى است، اما قلم و نگارش او عربى است و كتاب، مملو از استشهاد به شواهد شعرى عربى مى‌باشد. | ||
2. خلاصه نظريات علامه، سيد محمد فشاركى در كتاب آورده شده است و اگر چه علامه فشاركى قدس سره از خود اثرى در علم اصول باقى نگذاشته است، اما از اين كتاب مى‌توان به بسيارى از نظريات او پى برد. | 2. خلاصه نظريات علامه، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] در كتاب آورده شده است و اگر چه علامه فشاركى قدس سره از خود اثرى در علم اصول باقى نگذاشته است، اما از اين كتاب مى‌توان به بسيارى از نظريات او پى برد. | ||
علاقه مؤلف، به استادش، سيد محمد فشاركى به حدى بوده است كه در صفحات 143 تا 146، بر خلاف متعارف كتاب‌هاى اصولى، به ترجمه زندگى ايشان پرداخته است. | علاقه مؤلف، به استادش، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] به حدى بوده است كه در صفحات 143 تا 146، بر خلاف متعارف كتاب‌هاى اصولى، به ترجمه زندگى ايشان پرداخته است. | ||
نوآورى‌ها: | نوآورى‌ها: | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
رموز و كنايات: | رموز و كنايات: | ||
در كتاب، از بعضى از اساتيد مؤلف، به وصف و كنايه تعبير شده است كه به بعضى از آنها اشاره مى‌شود: از استادش، سيد محمد فشاركى به«سيدنا الأستاذ» يا«سيد الأستاذ» و از محقق خراسانى(قدس سره)، به«شيخ الأستاذ» و گاهى«صاحب الكفاية» و از ميرزاى شيرازى بزرگ، به«سيد مشايخنا» و از استادش، سيد محمد كاظم طباطبايى، به«بعض أساتيذنا» و از حاج شيخ عبد الكريم حائرى(قدس سره)، به«صاحبنا العلامة» و از شيخ محمد تقى اصفهانى، صاحب هداية المسترشدين، به«صاحب الهداية» تعبير مى‌كند. | در كتاب، از بعضى از اساتيد مؤلف، به وصف و كنايه تعبير شده است كه به بعضى از آنها اشاره مى‌شود: از استادش، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] به«سيدنا الأستاذ» يا«سيد الأستاذ» و از محقق خراسانى(قدس سره)، به«شيخ الأستاذ» و گاهى«صاحب الكفاية» و از ميرزاى شيرازى بزرگ، به«سيد مشايخنا» و از استادش، سيد محمد كاظم طباطبايى، به«بعض أساتيذنا» و از حاج شيخ عبد الكريم حائرى(قدس سره)، به«صاحبنا العلامة» و از شيخ محمد تقى اصفهانى، صاحب هداية المسترشدين، به«صاحب الهداية» تعبير مى‌كند. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||