۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الرسائل الأربعة عشرة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'ميرزا احمد آشتيانى' به 'ميرزا احمد آشتيانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
9- «رسالة فى إثبات الواجب لا يتوقف على إبطال الدور و التسلسل»، تأليف علامه سمنانى است. برخى از علما چنين تصور كرده‌اند كه استدلال بر اثبات مبدأ متوقف بر بطلان دور و استدلال است و آيات قرآن كريم كافى نيست. اين موضوع سبب نگارش اين رساله بوده است. | 9- «رسالة فى إثبات الواجب لا يتوقف على إبطال الدور و التسلسل»، تأليف علامه سمنانى است. برخى از علما چنين تصور كرده‌اند كه استدلال بر اثبات مبدأ متوقف بر بطلان دور و استدلال است و آيات قرآن كريم كافى نيست. اين موضوع سبب نگارش اين رساله بوده است. | ||
10- رساله«قصد السبيل فى رد الجبر و التفويض»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] | 10- رساله«قصد السبيل فى رد الجبر و التفويض»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] كه در آن به تبيين فلسفى ردّ جبر و تفويض و اثبات ديدگاه ائمه اطهار(ع) در اين خصوص پرداخته است. | ||
11- «تبيان المسالك فى باب الوجود و الموجود»، به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] | 11- «تبيان المسالك فى باب الوجود و الموجود»، به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] در پاسخ به درخواست گروهى از علما در بيان ديدگاه عرفا و اهل شهود در اين موضوع نوشته شده است. | ||
12- «رسالة الولاية»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] | 12- «رسالة الولاية»، تأليف [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] است كه در آن ولايت را به دو قسم مطلقه و مقيده كه به لحاظ اينكه از صفات الهى است مطلقه و به لحاظ انتساب به انبيا و اوليا مقيده است، تقسيم كرده است. وى در پايان مقاله به اين نتيجه مى‌رسد كه مقام نبوت بين ولايت و رسالت؛ يعنى بالاتر از ولايت و پايين‌تر از رسالت است. | ||
13- «هدية احمدية فى علم البارى تعالى»، رساله‌اى عرفانى به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] | 13- «هدية احمدية فى علم البارى تعالى»، رساله‌اى عرفانى به قلم [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] همراه با آيات و اشعار فراوان فارسى است. | ||
14- «رسالة فى علم النبى(ص) و الامام(ع) بالغيب»، تأليف [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) است. نويسنده در اين مقاله با استناد به آيه 26 سوره جن، علم نبى(ص) و امام(ع) را به غيب، به اذن الهى ممكن مى‌داند. | 14- «رسالة فى علم النبى(ص) و الامام(ع) بالغيب»، تأليف [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) است. نويسنده در اين مقاله با استناد به آيه 26 سوره جن، علم نبى(ص) و امام(ع) را به غيب، به اذن الهى ممكن مى‌داند. | ||