جامع المقدمات (تصحیح مدرس افغانی): تفاوت میان نسخه‌ها

به عنوان مثال، نويسنده در مورد فعل «تقف»، چنين نوشته است: «تقف» در قرآن مجيد، سوره بنى اسراييل: و لا تقفُ ما ليس لكَ به علم، مفرد مذكر مخاطب است از فعل مضارع، در اصل «تقفو» بود مثل تدعو، لاء ناهيه بر سرش داخل شد و آخرش را مجزوم كرد. واو حرف عله به عوض حركت از آخرش افتاد و لا تقفُ شد مثل و لا تدع كه...».

كتاب، حجم نسبتا زيادى داشته و داراى مطالب مفيد و سودمندى در علم نحو است.