اربع‌ مخطوطا‌ت‌ في أنسا‌ب‌ أهل‌البيت‌: تفاوت میان نسخه‌ها

این اثر نوشتۀ علی بن الحسن بن احمد، ابوالحسن واسطی (درگذشته 733ق) شافعی‌مذهب است که به نسب عارف شهیر، سید احمد رفاعی (500 یا 512 – 578ق)، «مؤسس طریقت رفاعیه» می‌پردازد. «عارف احمد عبدالغنی» و «عبدالله بن حسین ساده» پژوهش [[روح الإکسیر]] را انجام داده‌اند.

این اثر، نوشته کوتاهی از حسن بن شدقم حسینی (درگذشته 1023ق) در نسب اَشراف مدینه از ذریّه امام حسین (ع) است که بیش از 700 سال بر آنجا حکومت می‌کرده‌اند. نُخبة الزَّهرة گزیده‌ای از کتاب «زهرة المقول فی نسب تانی فرع الرسول» (نوشته‌شده در 1013ق) است. نویسنده نسب‌ها را در این کتاب در سه فرع دسته‌بندی کرده است که عبارت است از: 1. امام باقر (ع)؛ 2. زید شهید؛ 3. حسین اصغر.

«نُخبة الزَّهرة» هرچند کوچک است، یکی از مهمترین مصادر رئیسی برای تاریخ اشراف متأخر مدینه است که سلسله انساب متأخر فرزندزادگان امیران آن شهر را می‌شناساند؛ به ویژه آنانی که از مدینه به سوی شام، عراق، مصر و یمن رفته‌اند.<ref>ر.ک: نُخبة الزَّهرة ، ص5-3</ref>‏

این رسالۀ کم‌حَجم نوشتۀ محمد ابوالهُدی صیّادی (1328-1266ق) در باره انساب سادات رفاعی است. این کتاب به جهت تفصیلی که در انساب آل البیت (ع) داده است، برجستگی دارد.