۱۱۳٬۰۸۰
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR68105J1.jpg | عنوان = القضاء (نجمآبادی) | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = نجمآبادی، محمد بن ابراهیم (نويسنده) مؤسسه آیه الله العظمی بروجردی رحمه الله. نشر معارف اهل بیت علیهمالسلام (سایر) |زبان |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كتاب القضاء'''، اثر آیتالله محمد نجمآبادی (1238-1302ق)، تحقیقی است پیرامون مبحث قضا در فقه اسلامی بر اساس قرآن و روایات اهلبیت(ع) که با تحقیق مؤسسه نشر معالم اهلالبیت(ع)، منتشر شده است. | '''كتاب القضاء'''، اثر [[نجمآبادی، محمد بن ابراهیم|آیتالله محمد نجمآبادی]] (1238-1302ق)، تحقیقی است پیرامون مبحث قضا در فقه اسلامی بر اساس قرآن و روایات اهلبیت(ع) که با تحقیق مؤسسه نشر معالم اهلالبیت(ع)، منتشر شده است. | ||
ادیان آسمانی به مبحث قضاوت اهمیت زیادی داده و به بهترین وجه، قوانین و مقررات دقیقی برای اجرای آن، وضع کردهاند تا بدین وسیله، حق مستحقی ضایع نشده و تمام درها بهسوی ظلم و ستم، بسته شود و به اعتبار اینکه اسلام، آخرین دین آسمانی است، قوانین و نظامات آن نیز در جزئیات مسائل، فوقالعاده دقیق و موشکافانه بوده و این را میتوان در آیات کتاب شریف و روایات پیامبر(ص) و اهلبیت(ع)، بهوضوح مشاهده کرد. ازاینرو در مقدمه کتاب، ضمن اشاره به این موضوع، به جمعبندی کلیات این رکن اساسی پرداخته شده و با استفاده از آیات شریفه و فرازهایی از احادیث اهلبیت(ع)، اهمیت این بحث، مورد بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص5</ref>. | ادیان آسمانی به مبحث قضاوت اهمیت زیادی داده و به بهترین وجه، قوانین و مقررات دقیقی برای اجرای آن، وضع کردهاند تا بدین وسیله، حق مستحقی ضایع نشده و تمام درها بهسوی ظلم و ستم، بسته شود و به اعتبار اینکه اسلام، آخرین دین آسمانی است، قوانین و نظامات آن نیز در جزئیات مسائل، فوقالعاده دقیق و موشکافانه بوده و این را میتوان در آیات کتاب شریف و روایات پیامبر(ص) و اهلبیت(ع)، بهوضوح مشاهده کرد. ازاینرو در مقدمه کتاب، ضمن اشاره به این موضوع، به جمعبندی کلیات این رکن اساسی پرداخته شده و با استفاده از آیات شریفه و فرازهایی از احادیث اهلبیت(ع)، اهمیت این بحث، مورد بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص5</ref>. |