پرش به محتوا

طبقات أعلام الشيعة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'كلينى' به 'كلينى ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۴۳: خط ۴۳:
'''طبقات أعلام الشيعة'''، اثر شيخ [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانى]] (متوفى 1389ق)، دايرةالمعارفى است در شرح رجال شيعه از قرن چهارم تا قرن چهاردهم هجرى كه به زبان عربى و در قرن چهاردهم هجرى نوشته شده است.
'''طبقات أعلام الشيعة'''، اثر شيخ [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانى]] (متوفى 1389ق)، دايرةالمعارفى است در شرح رجال شيعه از قرن چهارم تا قرن چهاردهم هجرى كه به زبان عربى و در قرن چهاردهم هجرى نوشته شده است.


انگيزه نويسنده از تأليف اين مجموعه تهيه زندگى‌نامه و فهرستى از تأليفات و آثار قلمى شيعه به قصد ارائه پاسخى تحليلى و منطقى به اهانت‌هاى [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] مسيحى و پيروان سنّى او بوده است <ref>كريمى زنجانى اصل، محمد، 1382، ص124</ref>.
انگيزه نويسنده از تأليف اين مجموعه تهيه زندگى‌نامه و فهرستى از تأليفات و آثار قلمى شيعه به قصد ارائه پاسخى تحليلى و منطقى به اهانت‌هاى [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] مسيحى و پيروان سنّى او بوده است <ref>كريمى زنجانى اصل، محمد، 1382، ص124</ref>.


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۵۲: خط ۵۲:
نويسنده مطالب را برحسب تعداد قرون غيبت امام(ع)، به يازده بخش تقسيم كرده و هر بخش را به قرنى از سده چهارم هجرى تا سده چهاردهم اختصاص داده است. مطالب مربوط به هرقرن نيز به ترتيب حروف الفبايى آغاز نام بزرگان شيعى آن، مرتب و تنظيم گشته و نامى ويژه بدان داده شده است <ref>همان، ص125</ref>.
نويسنده مطالب را برحسب تعداد قرون غيبت امام(ع)، به يازده بخش تقسيم كرده و هر بخش را به قرنى از سده چهارم هجرى تا سده چهاردهم اختصاص داده است. مطالب مربوط به هرقرن نيز به ترتيب حروف الفبايى آغاز نام بزرگان شيعى آن، مرتب و تنظيم گشته و نامى ويژه بدان داده شده است <ref>همان، ص125</ref>.


وى در نگارش اين مجموعه، نه‌تنها به گردآورى شرح حال علماى شيعه به شكلى خشك و بى‌روح نپرداخته، بلكه كوشيده است در لابه‌لاى شرح حوادث زندگانى بزرگان شيعى، پاسخى مناسب به [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] و پيروان سنّى‌اش بدهد. بدينسان، در اين مجموعه، علاوه بر شرح احوال بزرگان شيعى، از فضاى حاكم بر زندگانى سياسى، اجتماعى و فرهنگى شيعيان نيز سخن به ميان آمده است <ref>همان، ص124</ref>.
وى در نگارش اين مجموعه، نه‌تنها به گردآورى شرح حال علماى شيعه به شكلى خشك و بى‌روح نپرداخته، بلكه كوشيده است در لابه‌لاى شرح حوادث زندگانى بزرگان شيعى، پاسخى مناسب به [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] و پيروان سنّى‌اش بدهد. بدينسان، در اين مجموعه، علاوه بر شرح احوال بزرگان شيعى، از فضاى حاكم بر زندگانى سياسى، اجتماعى و فرهنگى شيعيان نيز سخن به ميان آمده است <ref>همان، ص124</ref>.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
خط ۱۰۹: خط ۱۰۹:
3. در شرح حال ابراهيم بن محمد بن عرفه به‌صراحت مى‌گويد: «ابن حجر در «لسان الميزان» آورده كه در او تمايلى به تشيع بود» <ref>ر.ك: همان</ref>.
3. در شرح حال ابراهيم بن محمد بن عرفه به‌صراحت مى‌گويد: «ابن حجر در «لسان الميزان» آورده كه در او تمايلى به تشيع بود» <ref>ر.ك: همان</ref>.


د)- صاحب ترجمه در طريق روايتى فقهاى شيعه باشد: در شمار ادله براى تشيع يك دانشور، آورده‌اند كه: يكى از فقهاى بزرگ اماميه از او روايت كند، يا او از يك فقه بزرگ شيعى روايت كند، يا شاگرد يكى از بزرگان شيعه باشد. تهرانى اين قرينه را به قرائن ديگر مى‌پيوندد تا تشيع دانشمندى را نتيجه بگيرد و در كتاب طبقات از او ياد كند؛ به‌عنوان نمونه، تهرانى در شرح حال احمد بن محمد بن حسين بزاز تذكر مى‌دهد كه صدوق در «كمال الدين» از او روايت كرده است. همچنين در شرح حال حسن بن ابراهيم بن جعفر به اين نكته اشاره مى‌كند كه او از ابوعبدالله محمد بن ابراهيم نعمانى شاگرد [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] روايت كرده و [[شيخ مفيد]] نيز از او روايت كرده است <ref>ر.ك: همان، ص204</ref>.
د)- صاحب ترجمه در طريق روايتى فقهاى شيعه باشد: در شمار ادله براى تشيع يك دانشور، آورده‌اند كه: يكى از فقهاى بزرگ اماميه از او روايت كند، يا او از يك فقه بزرگ شيعى روايت كند، يا شاگرد يكى از بزرگان شيعه باشد. تهرانى اين قرينه را به قرائن ديگر مى‌پيوندد تا تشيع دانشمندى را نتيجه بگيرد و در كتاب طبقات از او ياد كند؛ به‌عنوان نمونه، تهرانى در شرح حال احمد بن محمد بن حسين بزاز تذكر مى‌دهد كه صدوق در «كمال الدين» از او روايت كرده است. همچنين در شرح حال حسن بن ابراهيم بن جعفر به اين نكته اشاره مى‌كند كه او از ابوعبدالله محمد بن ابراهيم نعمانى شاگرد [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] روايت كرده و [[شيخ مفيد]] نيز از او روايت كرده است <ref>ر.ك: همان، ص204</ref>.


ه)- صاحب ترجمه، كتابى درباره اهل‌البيت(ع) نوشته باشد: اين قرينه دليلى بر تشيع صاحب ترجمه است؛ به‌عنوان نمونه، محقق تهرانى در شرح حال احمد بن عبدالله [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] اشاره مى‌كند كه او را آثارى درباره اهل‌بيت(ع) است <ref>ر.ك: همان</ref>.
ه)- صاحب ترجمه، كتابى درباره اهل‌البيت(ع) نوشته باشد: اين قرينه دليلى بر تشيع صاحب ترجمه است؛ به‌عنوان نمونه، محقق تهرانى در شرح حال احمد بن عبدالله [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] اشاره مى‌كند كه او را آثارى درباره اهل‌بيت(ع) است <ref>ر.ك: همان</ref>.
خط ۱۲۸: خط ۱۲۸:
1. مقدمه و متن كتاب.
1. مقدمه و متن كتاب.


2. كريمى زنجانى اصل، محمد، «تاريخ تشيع بر مدار طبقات أعلام الشيعة»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: كتاب ماه كليات، شماره 69 و 70، شهريور و مهر 1382، (6 صفحه، از 124 تا 129)، به آدرس: http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64889 .
2. كريمى زنجانى اصل، محمد، «تاريخ تشيع بر مدار طبقات أعلام الشيعة»، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: كتاب ماه كليات، شماره 69 و 70، شهريور و مهر 1382، (6 صفحه، از 124 تا 129)، به آدرس: http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64889 .


3. العوادى، امجد رسول محمد، «روش‌شناسى طبقات أعلام الشيعة [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ تهرانى]]»، مترجم: طالعى، عبدالحسين، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: كتاب شيعه، شماره 4، پاييز و زمستان 1390، (10 صفحه، از 202 تا 211)، به آدرس: http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1000351 .
3. العوادى، امجد رسول محمد، «روش‌شناسى طبقات أعلام الشيعة [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ تهرانى]]»، مترجم: طالعى، عبدالحسين، پايگاه مجلات تخصصى نور، مجله: كتاب شيعه، شماره 4، پاييز و زمستان 1390، (10 صفحه، از 202 تا 211)، به آدرس: http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1000351 .




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش