۱۴۶٬۵۰۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیرازی، ابراهیم بن علی' به 'ابواسحاق شیرازی، ابراهیم بن علی') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كفاية النبيه شرح التنبيه في فقه الإمام الشافعي'''، اثر [[ابن رفعه، احمد بن محمد|ابوالعباس نجمالدین احمد بن محمد بن رفعه]] (متوفی 710)، شرحی است بر کتاب «[[التنبیه فی الفقه الشافعي|التنبيه في فقه الإمام الشافعي]]»، نوشته [[شیرازی، ابراهیم بن علی|ابواسحاق ابراهیم بن على بن یوسف بن عبدالله فیروزآبادى شیرازى]] (393-476ق) که همراه با کتاب «[[الهداية إلی أوهام الكفاية]]» اثر [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|جمالالدین عبدالرحیم بن حسن اسنوی]] (متوفی 772ق)، با تحقیق و تعلیقات [[مکی، مجدی محمد سرور باسلوم|مجدی محمد سرور باسلوم]]، منتشر شده است. | '''كفاية النبيه شرح التنبيه في فقه الإمام الشافعي'''، اثر [[ابن رفعه، احمد بن محمد|ابوالعباس نجمالدین احمد بن محمد بن رفعه]] (متوفی 710)، شرحی است بر کتاب «[[التنبیه فی الفقه الشافعي|التنبيه في فقه الإمام الشافعي]]»، نوشته [[ابواسحاق شیرازی، ابراهیم بن علی|ابواسحاق ابراهیم بن على بن یوسف بن عبدالله فیروزآبادى شیرازى]] (393-476ق) که همراه با کتاب «[[الهداية إلی أوهام الكفاية]]» اثر [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|جمالالدین عبدالرحیم بن حسن اسنوی]] (متوفی 772ق)، با تحقیق و تعلیقات [[مکی، مجدی محمد سرور باسلوم|مجدی محمد سرور باسلوم]]، منتشر شده است. | ||
«[[التنبیه فی الفقه الشافعي|التنبيه في فقه الإمام الشافعي]]»، از مهمترین متون فقهی شافعیان و کتابی است مختصر که جایگاه علمی مؤلف و ویژگیهایی مانند نثر روان و ساده، بهکار بردن تعبیرات روشن و پرهیز کردن از جدل و مناقشه در میان آرا، آن را در زمره مهمترین متون فقه شافعی قرار داده است؛ بهطوریکه در بین پنج کتاب فقهی مشهور شافعیان (التنبيه، المختصر، المهذَب، الوسيط و الوجيز) مقبولترین متن فقهی بشمار میرود. در منابع فقهی شافعی به التنبيه و شرحهای آن بسیار استناد شده و فقهای شافعی آن را کتابی جامع و کامل میدانستند. بر التنبيه شروح متعددی نوشته شده است که اثر حاضر، از مهمترین آنها میباشد<ref>ر.ک: سعیدی، فریده، ج6، ص264</ref>. | «[[التنبیه فی الفقه الشافعي|التنبيه في فقه الإمام الشافعي]]»، از مهمترین متون فقهی شافعیان و کتابی است مختصر که جایگاه علمی مؤلف و ویژگیهایی مانند نثر روان و ساده، بهکار بردن تعبیرات روشن و پرهیز کردن از جدل و مناقشه در میان آرا، آن را در زمره مهمترین متون فقه شافعی قرار داده است؛ بهطوریکه در بین پنج کتاب فقهی مشهور شافعیان (التنبيه، المختصر، المهذَب، الوسيط و الوجيز) مقبولترین متن فقهی بشمار میرود. در منابع فقهی شافعی به التنبيه و شرحهای آن بسیار استناد شده و فقهای شافعی آن را کتابی جامع و کامل میدانستند. بر التنبيه شروح متعددی نوشته شده است که اثر حاضر، از مهمترین آنها میباشد<ref>ر.ک: سعیدی، فریده، ج6، ص264</ref>. | ||