۱۱۲٬۵۷۷
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
ظاهراً اولین اشعار ایشان در روزنامۀ بلندآوازۀ «آذربایجان» که به کوشش و اهتمام علیقلی صفراف منتشر میشد، انتشار یافته است. همزمان و بعد از آن نیز در مطبوعات ایران یا خارج از ایران مطالبی از ایشان دیده میشود؛ اما آن چیزی که میرزا جعفر خامنهای را از دیگر شاعران آن دوره متمایز میکند، اندیشۀ تجددخواه این شاعر است که خود را در قیدوبند صناعات عروضی زندانی نکرده و از عرف معمول عدول کرده و اشعاری در قالبهایی میسراید که قبل از وی تنها سعید سلماسی شاعر جوانمرگ آذربایجان سروده بود؛ اما شاعر با الهام از آن شهید جاوید، سروسامانی به آنها داده و مورد توجه دیگر دوستان واقع میگردد. | ظاهراً اولین اشعار ایشان در روزنامۀ بلندآوازۀ «آذربایجان» که به کوشش و اهتمام علیقلی صفراف منتشر میشد، انتشار یافته است. همزمان و بعد از آن نیز در مطبوعات ایران یا خارج از ایران مطالبی از ایشان دیده میشود؛ اما آن چیزی که میرزا جعفر خامنهای را از دیگر شاعران آن دوره متمایز میکند، اندیشۀ تجددخواه این شاعر است که خود را در قیدوبند صناعات عروضی زندانی نکرده و از عرف معمول عدول کرده و اشعاری در قالبهایی میسراید که قبل از وی تنها سعید سلماسی شاعر جوانمرگ آذربایجان سروده بود؛ اما شاعر با الهام از آن شهید جاوید، سروسامانی به آنها داده و مورد توجه دیگر دوستان واقع میگردد. | ||
اشعار میرزا جعفر خامنهای افزون بر اینکه در مطبوعات آن روزگار منتشر میگردید، مورد توجه خیلی از ادبای ایرانی و خارجی قرار گرفت. برای مثال ادوارد براون قطعاتی از اشعار صاحب ترجمه را در کتاب خود درج کرد. امتیاز این شاعر ارجمند با دیگر بزرگان آن زمان در این بود که وی صرفاً یک شاعر شناخته نمیشد و در دست دیگر وی نیز سلاح بود. البته بیشتر شاعران خطۀ آذربایجان در آن مقطع حساس چنین بودند؛ مانند میرزا احمد سهیلی تبریزی، عبدالحسین خازن خیابانی، تقی رفعت و .... ؛ اما امتیاز دیگر این شاعر آشنایی با چند زبان و روح متجددانه که در مقایسه با دیگر شاعران به مراتب قویتر و چشمگیرتر بود. | اشعار میرزا جعفر خامنهای افزون بر اینکه در مطبوعات آن روزگار منتشر میگردید، مورد توجه خیلی از ادبای ایرانی و خارجی قرار گرفت. برای مثال [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] قطعاتی از اشعار صاحب ترجمه را در کتاب خود درج کرد. امتیاز این شاعر ارجمند با دیگر بزرگان آن زمان در این بود که وی صرفاً یک شاعر شناخته نمیشد و در دست دیگر وی نیز سلاح بود. البته بیشتر شاعران خطۀ آذربایجان در آن مقطع حساس چنین بودند؛ مانند میرزا احمد سهیلی تبریزی، عبدالحسین خازن خیابانی، تقی رفعت و .... ؛ اما امتیاز دیگر این شاعر آشنایی با چند زبان و روح متجددانه که در مقایسه با دیگر شاعران به مراتب قویتر و چشمگیرتر بود. | ||
[[میرزا جعفر خامنهای]] با مطبوعات متعددی همکاری میکرد. افزون بر روزنامۀ «آذربایجان»، با روزنامههایی چون فریاد ـ اورمیه، تجدد ـ تبریز، خورشید ـ مشهد، نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی ـ تبریز، حبلالمتین ـ کلکته، شمس ـ استانبول، عصر جدید ـ تهران، نامۀ ملت ـ تبریز و .... همکاری داشت. | [[میرزا جعفر خامنهای]] با مطبوعات متعددی همکاری میکرد. افزون بر روزنامۀ «آذربایجان»، با روزنامههایی چون فریاد ـ اورمیه، تجدد ـ تبریز، خورشید ـ مشهد، نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی ـ تبریز، حبلالمتین ـ کلکته، شمس ـ استانبول، عصر جدید ـ تهران، نامۀ ملت ـ تبریز و .... همکاری داشت. | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
از این شاعر متجدد افزون بر دیوان اشعار که به خط زیبای خود در دفتری ثبت کرده، این آثار نیز دیده میشوند: | از این شاعر متجدد افزون بر دیوان اشعار که به خط زیبای خود در دفتری ثبت کرده، این آثار نیز دیده میشوند: | ||
#اوراق متفرقه به خط ایشان از ادبا و شعرایی چون میرزا محمدعلی صفوت | #اوراق متفرقه به خط ایشان از ادبا و شعرایی چون [[میرزا محمدعلی صفوت تبریزی]]، [[عبدالحمید حقیقی نخجوانی]]، [[علیاکبر عماد]] «رمزی تبریزی» ناشر اولین دیوان نیر تبریزی و .... قابل رؤیت هستند. | ||
#مکتوبات: از مکتوبات ایشان فقط یک نمونه در دست است که آن را نیز برای دوست خود نوشته است. | #مکتوبات: از مکتوبات ایشان فقط یک نمونه در دست است که آن را نیز برای دوست خود نوشته است. | ||