۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
زبانشناسی فرهنگی: مفهومسازیهای فرهنگی و زبان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۷
، ۱۲ آوریلجایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURزبانشناسی فرهنگیJ1.jpg | عنوان =زبانشناسی فرهنگی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = شریفیان، فرزاد (نویسنده) احمدیپور، طاهره (مترجم) رزمدیده، پریا (مترجم) مولایی، حامد (مترجم) |زبان | زبان = |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شریفیان، فرزاد ]] (نویسنده) | [[شریفیان، فرزاد]] (نویسنده) | ||
[[احمدیپور، طاهره]] (مترجم) | [[احمدیپور، طاهره]] (مترجم) | ||
[[رزمدیده، پریا]] (مترجم) | [[رزمدیده، پریا]] (مترجم) | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =P ۳۵/ش۴ز۲ | ||
| موضوع = | | موضوع =زبان و فرهنگ,ارتباط میانفرهنگی, دستور زبان شناختی,زبانشناسی انسانشناختی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان | | ناشر =دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''زبانشناسی فرهنگی: مفهومسازیهای فرهنگی و زبان''' تألیف پروفسور فرزاد شریفیان (استاد تمام دانشگاه موناش استرالیا)، ترجمه طاهره | '''زبانشناسی فرهنگی: مفهومسازیهای فرهنگی و زبان''' تألیف پروفسور [[شریفیان، فرزاد|فرزاد شریفیان]] (استاد تمام دانشگاه موناش استرالیا)، ترجمه [[احمدیپور، طاهره|طاهره احمدیپور]]، [[رزمدیده، پریا|پریا رزمدیده]]، [[مولایی، حامد|حامد مولایی]]، این کتاب، ترجمهای از کتاب «زبانشناسی فرهنگی» نوشتۀ [[شریفیان، فرزاد|فرزاد شریفیان]] ـ دارای کرسی استادی زبانشناسی فرهنگی در دانشگاه موناش استرالیا ـ است. بخشی از این کتاب دیدگاههای نظری و تحلیلی و روششناختی نویسنده را دربر دارد. جایجای این کتاب، تحلیلهای مربوط به زبان، فرهنگ و شناخت را دربر میگیرد که در قالب گزارش پژوهشهای گوناگون در طیفی از رخدادهای مختلف زبان فارسی و حتی سایر زبانها آورده شده است. افزون بر این نویسنده به درستی افق آینده و گسترش این رشته را بررسی و سعی کرده است تلاش اخیر پژوهشگران در حوزۀ زبانشناسی فرهنگی را نیز به مخاطبان نشان دهد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
این کتاب، ترجمهای از کتاب «زبانشناسی فرهنگی» نوشتۀ فرزاد شریفیان ـ دارای کرسی استادی زبانشناسی فرهنگی در دانشگاه موناش استرالیا ـ است. بخشی از این کتاب دیدگاههای نظری و تحلیلی و روششناختی نویسنده را دربر دارد. جایجای این کتاب، تحلیلهای مربوط به زبان، فرهنگ و شناخت را دربر میگیرد که در قالب گزارش پژوهشهای گوناگون در طیفی از رخدادهای مختلف زبان فارسی و حتی سایر زبانها آورده شده است. افزون بر این نویسنده به درستی افق آینده و گسترش این رشته را بررسی و سعی کرده است تلاش اخیر پژوهشگران در حوزۀ زبانشناسی فرهنگی را نیز به مخاطبان نشان دهد. | این کتاب، ترجمهای از کتاب «زبانشناسی فرهنگی» نوشتۀ [[شریفیان، فرزاد|فرزاد شریفیان]] ـ دارای کرسی استادی زبانشناسی فرهنگی در دانشگاه موناش استرالیا ـ است. بخشی از این کتاب دیدگاههای نظری و تحلیلی و روششناختی نویسنده را دربر دارد. جایجای این کتاب، تحلیلهای مربوط به زبان، فرهنگ و شناخت را دربر میگیرد که در قالب گزارش پژوهشهای گوناگون در طیفی از رخدادهای مختلف زبان فارسی و حتی سایر زبانها آورده شده است. افزون بر این نویسنده به درستی افق آینده و گسترش این رشته را بررسی و سعی کرده است تلاش اخیر پژوهشگران در حوزۀ زبانشناسی فرهنگی را نیز به مخاطبان نشان دهد. | ||
طبق تعریف پیترز حوزۀ کلیای را که به پژوهش دربارۀ رابطۀ زبان و فرهنگ میپردازد، در اصطلاح میتوان زبانشناسی فرهنگی نامید. این اصطلاح در آرای افرادی مانند پامر نیز به کار رفته است. زبانشناسی فرهنگی برای ساخت پایههای نظری خود از چند رشته یا زیررشتۀ علمی بهره برده که عبارتند از: روانشناسی شناختی، علوم پیچیدگی، شناخت توزیعی و مردمشناسی. این رشته در چند حوزۀ زبانشناسی کاربردی از جمله ارتباطات بینفرهنگی، کاربردشناسی بینفرهنگی، زبانهای انگلیسی دنیا، تدریس زبان انگلیسی به عنوان زبان بینالمللی و تحلیل کلام سیاسی به کار رفته و همچنین از این رشتهها بهره گرفته است. فصل اول کتاب اختصاص به بیان کلیاتی دربارۀ زبانشناسی فرهنگی دارد. | طبق تعریف پیترز حوزۀ کلیای را که به پژوهش دربارۀ رابطۀ زبان و فرهنگ میپردازد، در اصطلاح میتوان زبانشناسی فرهنگی نامید. این اصطلاح در آرای افرادی مانند پامر نیز به کار رفته است. زبانشناسی فرهنگی برای ساخت پایههای نظری خود از چند رشته یا زیررشتۀ علمی بهره برده که عبارتند از: روانشناسی شناختی، علوم پیچیدگی، شناخت توزیعی و مردمشناسی. این رشته در چند حوزۀ زبانشناسی کاربردی از جمله ارتباطات بینفرهنگی، کاربردشناسی بینفرهنگی، زبانهای انگلیسی دنیا، تدریس زبان انگلیسی به عنوان زبان بینالمللی و تحلیل کلام سیاسی به کار رفته و همچنین از این رشتهها بهره گرفته است. فصل اول کتاب اختصاص به بیان کلیاتی دربارۀ زبانشناسی فرهنگی دارد. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
از منظر زبانشناسی فرهنگی، احساسات دارای دو بعد مفهومی و جسمی یا فیزیکی هستند. جنبۀ مفهومی احساس تا حد بسیاری ساخته و پرداختۀ فرهنگ است. همواره فرایندهایی همچون طرحوارهسازی، مقولهبندی و مفهومسازی بین حوزهای بر احساسات اعمال شدهاند. بر همین اساس طرحوارههای فرهنگی، مقولههای فرهنگی و استعمارهای فرهنگی احساسات به وجود آمده و همانگونه که از نامشان برمیآید، همه از ساختاری فرهنگی برخوردار بودهاند. در فصل ششم کتاب این موارد به ترتیب مقولههای احساسی، استعارههای احساسی و طرحوارههای احساسی نامیده شده و ارتباط آنها با زبانشناسی فرهنگی بررسی شدهاند. | از منظر زبانشناسی فرهنگی، احساسات دارای دو بعد مفهومی و جسمی یا فیزیکی هستند. جنبۀ مفهومی احساس تا حد بسیاری ساخته و پرداختۀ فرهنگ است. همواره فرایندهایی همچون طرحوارهسازی، مقولهبندی و مفهومسازی بین حوزهای بر احساسات اعمال شدهاند. بر همین اساس طرحوارههای فرهنگی، مقولههای فرهنگی و استعمارهای فرهنگی احساسات به وجود آمده و همانگونه که از نامشان برمیآید، همه از ساختاری فرهنگی برخوردار بودهاند. در فصل ششم کتاب این موارد به ترتیب مقولههای احساسی، استعارههای احساسی و طرحوارههای احساسی نامیده شده و ارتباط آنها با زبانشناسی فرهنگی بررسی شدهاند. | ||
نظامهای معنوی مانند مذهب، جهانبینیها یا نظامهای ویژهای را برای مفهومسازی مفاهیمی چون جهان، زندگی، مرگ، اخلاق، آفرینش، آخرت، سرنوشت و .... به کار میبرند. در فصل هفتم نخست سنت عرفانی تصوف از منظر زبانشناسی فرهنگی و پس از آن مفهومسازیهای فرهنگی مرتبط با مسیحیت و آیین بودا در تایوان بررسی شده و در نهایت در بخش پایانی، مفهومسازی اماکن مقدس در انگلیسی بومیان استرالیا ارائه شده است. | نظامهای معنوی مانند مذهب، جهانبینیها یا نظامهای ویژهای را برای مفهومسازی مفاهیمی چون جهان، زندگی، مرگ، اخلاق، آفرینش، آخرت، سرنوشت و.... به کار میبرند. در فصل هفتم نخست سنت عرفانی تصوف از منظر زبانشناسی فرهنگی و پس از آن مفهومسازیهای فرهنگی مرتبط با مسیحیت و آیین بودا در تایوان بررسی شده و در نهایت در بخش پایانی، مفهومسازی اماکن مقدس در انگلیسی بومیان استرالیا ارائه شده است. | ||
از دیدگاه زبانشناسی فرهنگی، گفتمان سیاسی عمیقاً ریشه در مفهومسازیهای فرهنگی دارد. این نگرش به طور خاص در عرصۀ بینالملل بسیار مهم است. فصل هشتم کتاب اختصاص به بررسی زبانشناسی فرهنگی و گفتمان سیاسی دارد. | از دیدگاه زبانشناسی فرهنگی، گفتمان سیاسی عمیقاً ریشه در مفهومسازیهای فرهنگی دارد. این نگرش به طور خاص در عرصۀ بینالملل بسیار مهم است. فصل هشتم کتاب اختصاص به بررسی زبانشناسی فرهنگی و گفتمان سیاسی دارد. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
در فصل پایانی کتاب به عنوان نتیجهگیری، خلاصهای از پژوهشهای جاری یا در حال انجام حوزۀ زبان و فرهنگ ارائه شده است. به عبارت دقیقتر بیشتر پژوهشهای گنجاندهشده در دو اثر جدید نویسنده ـ یعنی «راهنمای زبان و فرهنگ روتلج» و «تازهترین پیشرفتها در زبانشناسی فرهنگی» ـ در این فصل خلاصه شدهاند.<ref> [https://literaturelib.com/books/4610 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | در فصل پایانی کتاب به عنوان نتیجهگیری، خلاصهای از پژوهشهای جاری یا در حال انجام حوزۀ زبان و فرهنگ ارائه شده است. به عبارت دقیقتر بیشتر پژوهشهای گنجاندهشده در دو اثر جدید نویسنده ـ یعنی «راهنمای زبان و فرهنگ روتلج» و «تازهترین پیشرفتها در زبانشناسی فرهنگی» ـ در این فصل خلاصه شدهاند.<ref> [https://literaturelib.com/books/4610 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات(دی) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(دی) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1403]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||