۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نقض: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'جاحظ' به 'جاحظ '
جز (جایگزینی متن - 'محدث ارموى' به 'محدث ارموى') |
جز (جایگزینی متن - 'جاحظ' به 'جاحظ ') |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
كتاب نقض به «ادبيات جدلى» تعلق دارد. خاستگاه اين ادبيات به اختلاف بر سر مسئله امامت باز مى‌گردد. بعد از وفات پيامبر ميان امت بر سر آن كه چه كسى بعد از آن بزرگوار عهده‌دار امور امت خواهد شد، اختلاف در گرفت. عده‌اى به سخنان پيامبر استناد كرده و از نص يا انتخاب صريح پيامبر در اين باره سخن گفتند و از على(ع) به عنوان فرد منصوص سخن گفتند. | كتاب نقض به «ادبيات جدلى» تعلق دارد. خاستگاه اين ادبيات به اختلاف بر سر مسئله امامت باز مى‌گردد. بعد از وفات پيامبر ميان امت بر سر آن كه چه كسى بعد از آن بزرگوار عهده‌دار امور امت خواهد شد، اختلاف در گرفت. عده‌اى به سخنان پيامبر استناد كرده و از نص يا انتخاب صريح پيامبر در اين باره سخن گفتند و از على(ع) به عنوان فرد منصوص سخن گفتند. | ||
گروه ديگر اين مسئله را نفى كردند يا از عدم دلالت كافى تصريحات سخن گفتند. اين دو جريان به تشيع و تسنن معروف شدند. اين اختلافات در طى زمان باعث پديد آمدن ادبيات خاصى به نام «ادبيات جدلى» شد. هر يك از افراد اين دو گروه به نگارش كتاب‌هايى در رد دعاوى ديگرى پرداختند. مثلا اديب معتزلى جاحظ (متوفى 255 ق) آثارى با عنوان الردّ على الروافض نگاشت و در آن‌ها به نقد ديدگاه‌هاى شيعه در مسئله امامت پرداختند. از متكلمان امامى، مى‌توان به هشام بن حكم، و فضل بن شاذان نيشابورى اشاره كرد كه آثارى در دفاع از انديشه امامت از منظر شيعه تحرير كردند. | گروه ديگر اين مسئله را نفى كردند يا از عدم دلالت كافى تصريحات سخن گفتند. اين دو جريان به تشيع و تسنن معروف شدند. اين اختلافات در طى زمان باعث پديد آمدن ادبيات خاصى به نام «ادبيات جدلى» شد. هر يك از افراد اين دو گروه به نگارش كتاب‌هايى در رد دعاوى ديگرى پرداختند. مثلا اديب معتزلى [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] (متوفى 255 ق) آثارى با عنوان الردّ على الروافض نگاشت و در آن‌ها به نقد ديدگاه‌هاى شيعه در مسئله امامت پرداختند. از متكلمان امامى، مى‌توان به هشام بن حكم، و فضل بن شاذان نيشابورى اشاره كرد كه آثارى در دفاع از انديشه امامت از منظر شيعه تحرير كردند. | ||
== ويژگى‌ها == | == ويژگى‌ها == | ||