مستدرك نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها

مستدرك نهج‌البلاغه؛ همانند نهج‌البلاغه به سه بخش تقسيم شده: سخنان، نامه‌ها و كلمات قصار. وى سند و منبع احاديث را به دست نداده است و مانند [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] ملتزم نيست كه تمامى خطبه، يا نامه را ذكر كند يا تنها از يك منبع حديث را بگيرد؛ بلكه شيوه تقطيع و تلفيق را در نظر دارد. مستدرك نهج‌البلاغه داراى 92 خطبه و 53 نامه است. اين كتاب در 189 صفحه، در 1354ق توسط انتشارات كتاب‌خانه اندلس در بيروت به چاپ رسيده است. نویسنده، مدارک نهج‌البلاغه را هم در 80 صفحه به دنبال آورده است.

اصطلاح مستدرك‌نويسى در ميان نويسندگان، اصطلاحى آشناست و به اين معناست كه امورى در راستاى هدف مؤلف بوده است؛ ولى مؤلف به آن دست‌يابى نداشته است تا بتواند همه را در تألیف خويش ذكر نمايد، در كتاب ديگرى جمع‌آورى شود. نكته‌ى قابل توجه، هدف و انگيزه‌ى مؤلف است كه در مستدرك‌نويسى بايد مورد لحاظ قرار گيرد. مثلاًدر كتاب شريف نهج‌البلاغه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] به قصد جمع‌آورى سخنانى فصيح و بليغ، دست به تألیف زده است و علاوه بر اين مى‌خواسته فضايل جامع حضرت و محاسن او را بيان كند. با توجه به مطالب فوق، مستدرك نويس‌هاى نهج‌البلاغه غالباً  نتوانسته‌اند به هر دو هدف دست يابند، گر چه در جلب هدف دوم موفق بوده‌اند. در مجموع مستدركاتى براى نهج‌البلاغه وجود داشته كه برخى‌ها در دسترس نيست و فقط نامى از آنها به يادگار مانده و برخى از آنها موجود است.

از برخى از نسخه‌هاى نهج‌البلاغه برمى‌آيد كه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] خود در فكر تكمله‌اى بوده تا همه‌ى سخنان حضرت را به منظور تأمين هدف خويش در آن ارائه نمايد. ولى چيزى از آن به دست ما نرسيده است.