۱۱۱٬۴۳۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شرح نهجالبلاغه (ابهام زدایی)' به 'شرح نهجالبلاغه (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شریفالرضی، محمد بن حسین' به 'شریف رضی، محمد بن حسین') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
{{کاربردهای دیگر|الدرة النجفية (ابهامزدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|الدرة النجفية (ابهامزدایی)}} | ||
'''الدرة النجفية''' كتابى است، به زبان عربى در شرح نهجالبلاغه [[ | '''الدرة النجفية''' كتابى است، به زبان عربى در شرح نهجالبلاغه [[شریف رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] كه توسط [[دنبلی خویی، ابراهیم بن حسین|ابراهیم بن حسن خويى]] انجام گرفته است. | ||
جلد اول اين شرح در سال 1273ق. در دهه دوم صفر و جلد دوم آن را در جمادىالاول 1291ق. به پایان رسيده است. | جلد اول اين شرح در سال 1273ق. در دهه دوم صفر و جلد دوم آن را در جمادىالاول 1291ق. به پایان رسيده است. | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
اين شرح گزيدهاى است، از [[شرح نهجالبلاغة (ابن میثم)|شرح ابن ميثم بحرانى]]. در مقدمه شرح، مؤلف اشارهاى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف [[امام على(ع)|حضرت امير]] عليهالسلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگىهاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مىگويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليهالسلام؛ يعنى مرحوم [[ | اين شرح گزيدهاى است، از [[شرح نهجالبلاغة (ابن میثم)|شرح ابن ميثم بحرانى]]. در مقدمه شرح، مؤلف اشارهاى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف [[امام على(ع)|حضرت امير]] عليهالسلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگىهاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مىگويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليهالسلام؛ يعنى مرحوم [[شریف رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] مؤلف نهجالبلاغه و سپس شرح مقدمه [[شریف رضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بر نهجالبلاغه مىپردازد. در باب نخست كه به شرح خطبههاى حضرت اختصاص يافته، مؤلف 177 خطبه از خطبههاى نهجالبلاغه را شرح مىكند و در جلد دوم باقيمانده خطبههاى حضرت در نهجالبلاغه را شرح مىدهد. دو باب ديگر كتاب به ترتيب به شرح نامهها و كلمات قصار [[امام على(ع)|حضرت امير]] عليهالسلام اختصاص يافته است. | ||
در پایان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مىشود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مىباشد. وى همچنين از خواننده مىخواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دستيابى به قلههاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند. | در پایان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مىشود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مىباشد. وى همچنين از خواننده مىخواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دستيابى به قلههاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند. |