۱۱۲٬۳۳۹
ویرایش
مصباح البلاغة في مشكاة الصياغة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'شریف‌الرضی، محمد بن حسین' به 'شریف رضی، محمد بن حسین'
جز (+رده) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شریف‌الرضی، محمد بن حسین' به 'شریف رضی، محمد بن حسین') |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
}} | }} | ||
'''مصباح البلاغة فی مشکاة الصیاغة'''، تألیف [[میرجهانی طباطبایی، سید محمدحسن|سید محمدحسن میرجهانى طباطبایى]] به زبان عربى است. نویسنده در این اثر خطبه‌هایى را که مرحوم [[ | '''مصباح البلاغة فی مشکاة الصیاغة'''، تألیف [[میرجهانی طباطبایی، سید محمدحسن|سید محمدحسن میرجهانى طباطبایى]] به زبان عربى است. نویسنده در این اثر خطبه‌هایى را که مرحوم [[شریف رضی، محمد بن حسین|سید رضى]](ره) در نهج‌البلاغه جمع‌آورى نکرده‌اند یا در آن اختلاف روایت وجود دارد، گردآورى کرده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب در چهار جزء تنظیم شده است. سه جزء اول به خطبه‌ها و جزء چهارم به نامه‌هاى حضرت اختصاص دارد. در این تصنیف و تألیف به لحاظ خطب و نامه‌ها- نه حکمت‌ها و مواعظ- از شیوه [[ | کتاب در چهار جزء تنظیم شده است. سه جزء اول به خطبه‌ها و جزء چهارم به نامه‌هاى حضرت اختصاص دارد. در این تصنیف و تألیف به لحاظ خطب و نامه‌ها- نه حکمت‌ها و مواعظ- از شیوه [[شریف رضی، محمد بن حسین|سید رضى]](ره) پیروى شده است، جز اینکه در نقل مطالب، اگر مأخذ و سندى وجود داشته ذکر شده است. همچنین اگر خطبه یا نامه‌اى در نهج‌البلاغه به صورت مقطعه آمده و نویسنده بر تمام آن دست یافته، با ذکر مدرک آورده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
اصطلاح مستدرک‌نویسى در میان نویسندگان، اصطلاحى آشناست و به این معناست که امورى در راستاى هدف مؤلف بوده است؛ ولى مؤلف به آن دست‌یابى نداشته است تا بتواند همه را در تألیف خویش ذکر نماید، در کتاب دیگرى جمع‌آورى شود. نکته‌ى قابل توجه، هدف و انگیزه‌ى مؤلف است که در مستدرک‌نویسى باید مورد لحاظ قرار گیرد. مثلاً در کتاب شریف نهج‌البلاغه [[ | اصطلاح مستدرک‌نویسى در میان نویسندگان، اصطلاحى آشناست و به این معناست که امورى در راستاى هدف مؤلف بوده است؛ ولى مؤلف به آن دست‌یابى نداشته است تا بتواند همه را در تألیف خویش ذکر نماید، در کتاب دیگرى جمع‌آورى شود. نکته‌ى قابل توجه، هدف و انگیزه‌ى مؤلف است که در مستدرک‌نویسى باید مورد لحاظ قرار گیرد. مثلاً در کتاب شریف نهج‌البلاغه [[شریف رضی، محمد بن حسین|سید رضى]] به قصد جمع‌آورى سخنانى فصیح و بلیغ، دست به تألیف زده است و علاوه بر این مى‌خواسته، فضایل جامع حضرت و محاسن او را بیان کند. با توجه به مطالب فوق، مستدرک نویس‌هاى نهج‌البلاغه غالباً نتوانسته‌اند به هر دو هدف دست یابند، گرچه در جلب هدف دوم موفق بوده‌اند. در مجموع مستدرکاتى براى نهج‌البلاغه وجود داشته که برخى‌ها در دسترس نیست و فقط نامى از آن‌ها به یادگار مانده و برخى از آن‌ها موجود است. | ||
از برخى از نسخه‌هاى نهج‌البلاغه برمى‌آید که [[ | از برخى از نسخه‌هاى نهج‌البلاغه برمى‌آید که [[شریف رضی، محمد بن حسین|سید رضى]] خود در فکر تکمله‌اى بوده و در اواخر نهج‌البلاغه به این که در اواخر هر باب از ابواب کتابش اوراقى را براى سخنانى که ممکن است، بعدها یافت شود، سفید گذاشته است، اشاره کرده است؛ ولى چیزى از آن به دست ما نرسیده است. | ||
افزون بر کتبى که تنها نام آن‌ها در کتاب‌هاى مرجع ذکر شده است، کتاب‌هاى دیگرى به عنوان مستدرک نهج‌البلاغه نوشته شده که اینک در دست است؛ از جمله: | افزون بر کتبى که تنها نام آن‌ها در کتاب‌هاى مرجع ذکر شده است، کتاب‌هاى دیگرى به عنوان مستدرک نهج‌البلاغه نوشته شده که اینک در دست است؛ از جمله: | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
#نهج‌البلاغه‌الثانى: شیخ جعفر حائرى | #نهج‌البلاغه‌الثانى: شیخ جعفر حائرى | ||
کتاب حاضر نیز از جمله این مستدرکات محسوب مى‌شود. نویسنده با ذکر زحمات و قدردانى از علماى سلف در تحقیق و تصنیف دقائق کلمات حضرت و به ویژه [[ | کتاب حاضر نیز از جمله این مستدرکات محسوب مى‌شود. نویسنده با ذکر زحمات و قدردانى از علماى سلف در تحقیق و تصنیف دقائق کلمات حضرت و به ویژه [[شریف رضی، محمد بن حسین|سید رضى]](ره) که درهاى کلام آن حضرت(ع) را به گونه‌اى جدید تنظیم نمود، به مطالعات و امعان نظر خود در این کتاب شریف اشاره کرده است. | ||
آرزوى قلبى نویسنده آن بوده است که آنچه از جوامع کلام حضرت اعم از خطبه‌ها و نامه‌ها که در نهج‌البلاغه نیامده است، را گردآورى نماید؛ البته وى خاطر نشان کرده است که کلمات قصار را بعضى از محققین شیعه و سنى جمع‌آورى کرده‌اند. | آرزوى قلبى نویسنده آن بوده است که آنچه از جوامع کلام حضرت اعم از خطبه‌ها و نامه‌ها که در نهج‌البلاغه نیامده است، را گردآورى نماید؛ البته وى خاطر نشان کرده است که کلمات قصار را بعضى از محققین شیعه و سنى جمع‌آورى کرده‌اند. | ||