گفتارهای شاهنامه: دوران ایران کهن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''گفتارهای شاهنامه: دوران ایران کهن''' تألیف محمد رسولی، شاهنامۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی، شرح تاریخی سیاسی ـ اجتماعی گذشتۀ ایران است؛ یعنی تاریخ است. وانگهی شاهنامه غیر از مطالب تاریخی، داران ابیات حکیمانه و نیز مطالب گوناگونی است که در جهات مختلف، مفید هستند و پرداختن به این کتاب ارجمند، کاری لازم و سودمند است.

تاریخ یکی از مهم‌ترین و ارزشمندترین دانش‌هاست که کاربردهای فراوانی برای جامعه‌شناسی، شناخت مردمان جامعه و حتی شناخت یک واحد سیاسی به عنوان کشور دارد. تاریخ فقط قصه و داستان و رویدادهای گذشته نیست که فایده‌‌ای نداشته باشد. تاریخ گذشته به انسان امروزی شناخت می‌دهد. با این شناخت و بینش می‌توان فردا را پیش‌بینی کرد و بالاتر از آن، می‌توان آینده را به‌درستی شناخت. شاهنامۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی، شرح تاریخی سیاسی ـ اجتماعی گذشتۀ ایران است؛ یعنی تاریخ است. وانگهی شاهنامه غیر از مطالب تاریخی، داران ابیات حکیمانه و نیز مطالب گوناگونی است که در جهات مختلف، مفید هستند و پرداختن به این کتاب ارجمند، کاری لازم و سودمند است.

شاهنامه در آغاز با نام خدا آغاز شده و 15 بیت دربارۀ خداست. سپس به ستایش خرد پرداخته و حدود بیست بیت هم دربارۀ ستایش خرد است. البته ممکن است گاهی بیت یا ابیاتی هم الحاقی به شاهنامه باشد؛ بنابراین خیلی نمی‌شود به تعداد بیت تأکید کرد. پس از آن از آفرینش جهان و هستی سخن به میان آمده که این بخش شاهنامه به‌خودی‌خود بسیار شایان توجه است. بعد از این سخنان علمی، دربارۀ آفرینش و طبیعت و هستی و بعد دربارۀ اینکه شاهنامه چگونه درست شد، سخن گفته شده است و در این بخش خیلی روشن تبیین شده که شاهنامه چگونه درست شده است.