۱۴۷٬۰۹۷
ویرایش
ایران در شعر شاعران آذربایجان و آران (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۲
، ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
توصیف سرزمین ایران بخش مهمی از آثار شاعران ایران و آران را به خود اختصاص داده است؛ [[شهریار، سید محمدحسین|شهریار]]، [[همام تبریزی]]، [[قطران، ابومنصور|قطران تبریزی]]، [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]]، [[نظمی تبریزی]] و .... در آثار خود از هویت ملی و ایرانی و پاسداشت مقام منزلت ایرانی سخن گفته و او را در استواری به کوهی عظیم تشبیه نمودهاند. ذکر گذشتۀ رؤیایی ایران و تقدیس میراث ایرانیان قدیم از جمله مواردی است که در اشعار شاعران آذربایجان برجسته است. | توصیف سرزمین ایران بخش مهمی از آثار شاعران ایران و آران را به خود اختصاص داده است؛ [[شهریار، سید محمدحسین|شهریار]]، [[همام تبریزی]]، [[قطران، ابومنصور|قطران تبریزی]]، [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]]، [[نظمی تبریزی]] و.... در آثار خود از هویت ملی و ایرانی و پاسداشت مقام منزلت ایرانی سخن گفته و او را در استواری به کوهی عظیم تشبیه نمودهاند. ذکر گذشتۀ رؤیایی ایران و تقدیس میراث ایرانیان قدیم از جمله مواردی است که در اشعار شاعران آذربایجان برجسته است. | ||
ابراز احساسات وطندوستی، حق مسلم هر فردی است. شاعران آذربایجان با احساس وطندوستی، نیت خالصانۀ خود را آشکار میسازند و مابین احساسات وطندوستی و ناسیونالیسم تفاوتی ماهوی قائل هستند. آنها با ردّ حس ناسیونالیسم و انتقاد نسبت آن، احساسات لطیف میهندوستی را در اشعارشان نشان دادهاند و میهنگرایی وجه بسیار بارز اشعار شاعران آذربایجان بود؛ به گونهای که عشق و علاقۀ بیپایان شاعر به میهن خود نمودی آشکار در اشعارش داشت و شاعران با توجه به زادبوم خود در نگاهی عامتر و بالاتر عشق و علاقۀ خود به ایران را در اشعارشان تجسم میبخشند. | ابراز احساسات وطندوستی، حق مسلم هر فردی است. شاعران آذربایجان با احساس وطندوستی، نیت خالصانۀ خود را آشکار میسازند و مابین احساسات وطندوستی و ناسیونالیسم تفاوتی ماهوی قائل هستند. آنها با ردّ حس ناسیونالیسم و انتقاد نسبت آن، احساسات لطیف میهندوستی را در اشعارشان نشان دادهاند و میهنگرایی وجه بسیار بارز اشعار شاعران آذربایجان بود؛ به گونهای که عشق و علاقۀ بیپایان شاعر به میهن خود نمودی آشکار در اشعارش داشت و شاعران با توجه به زادبوم خود در نگاهی عامتر و بالاتر عشق و علاقۀ خود به ایران را در اشعارشان تجسم میبخشند. | ||