۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
در سراب امن و امان: شناختنامه حسین منزوی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۰
، ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
گفتگوهایی دربارۀ منزوی در بخش سوم کتاب گنجانده شده است. [[ابتهاج، هوشنگ|سایه]]، [[شهرام ناظری]]، [[ضیاء موحد]]، محمد بقایی، علیرضا طبایی، [[کوروش یغمایی]] و بهروز منزوی افرادی هستند که در این بخش گفتگوهای آنان درج شده است. در گفتگوی شهرام ناظری دربارۀ جایگاه شعری و اعتبار منزوی آمده است: «جایگاه شعر منزوی در حقیقت به دورۀ طلایی شعر نو و شعر امروز ایران برمیگردد. با پدیدآمدن بزرگانی مثل ملکالشعرای بهار، میرزادۀ عشقی یا دکتر پرویز ناتل خانلری و چند تن از شاعران بزرگ دیگر که این موج شروع میشود تا به نیما میرسد. بهخصوص او که توانست شعر نو را به سرانجامی برساند و آن را همگانی کند. سپس دورۀ طلایی شعر معاصر به دورهای میرسد که اخوان ثالث، شاملو، فروغ، م.آزاد، فریدون مشیری و دیگر بزرگان هستند. به نظرم جایگاه شعر منزوی بعد از چند سال وقفه و دورۀ رکود، رمانی که دیگر هیچ شاعری نیست که واقعا بتوان او را در یک ردۀ بالا به شمار آورد، او ظهور میکند. زمانی که شعر منزوی منتشر شد، به نظرم یک اتفاق بزرگ فرهنگی و هنری بود». (ص 277) | گفتگوهایی دربارۀ منزوی در بخش سوم کتاب گنجانده شده است. [[ابتهاج، هوشنگ|سایه]]، [[شهرام ناظری]]، [[ضیاء موحد]]، محمد بقایی، علیرضا طبایی، [[کوروش یغمایی]] و بهروز منزوی افرادی هستند که در این بخش گفتگوهای آنان درج شده است. در گفتگوی شهرام ناظری دربارۀ جایگاه شعری و اعتبار منزوی آمده است: «جایگاه شعر منزوی در حقیقت به دورۀ طلایی شعر نو و شعر امروز ایران برمیگردد. با پدیدآمدن بزرگانی مثل ملکالشعرای بهار، میرزادۀ عشقی یا دکتر پرویز ناتل خانلری و چند تن از شاعران بزرگ دیگر که این موج شروع میشود تا به نیما میرسد. بهخصوص او که توانست شعر نو را به سرانجامی برساند و آن را همگانی کند. سپس دورۀ طلایی شعر معاصر به دورهای میرسد که اخوان ثالث، شاملو، فروغ، م.آزاد، فریدون مشیری و دیگر بزرگان هستند. به نظرم جایگاه شعر منزوی بعد از چند سال وقفه و دورۀ رکود، رمانی که دیگر هیچ شاعری نیست که واقعا بتوان او را در یک ردۀ بالا به شمار آورد، او ظهور میکند. زمانی که شعر منزوی منتشر شد، به نظرم یک اتفاق بزرگ فرهنگی و هنری بود». (ص 277) | ||
نقدها و بررسیها در بخش چهارم آورده شده است؛ از جمله نقدهای [[منوچهر آتشی]]، [[مرتضی کاخی]]، [[محمود درگاهی]]، [[کامیار عابدی]] و ... . همچنین در این بخش، فصلی به برخی داوریها دربارۀ منزوی اختصاص یافته است که دکتر [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|شفیعی کدکنی]] در بخشی از نوشتار خود در باب شعر منزوی دربارۀ اخوان آورده است: «من از لحاظ تاریخی میگویم، منزوی این شعر را اصلاً برای [[اخوان ثالث، مهدی|اخوان]] نگفته بود. منزوی این شعر را در سال 1356 که من از آمریکا برگشتم، گفته بود و برای من خواند. بعد که اخوان مرد، آن بیت چون راز دل با غار میگفتنی تو را، هم نیز/ ای شهریار شهر سنگستان، کسی نشناخت را اضافه کرد. اما شعر خیلی عالی است». (ص 453) | نقدها و بررسیها در بخش چهارم آورده شده است؛ از جمله نقدهای [[منوچهر آتشی]]، [[مرتضی کاخی]]، [[محمود درگاهی]]، [[کامیار عابدی]] و.... همچنین در این بخش، فصلی به برخی داوریها دربارۀ منزوی اختصاص یافته است که دکتر [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|شفیعی کدکنی]] در بخشی از نوشتار خود در باب شعر منزوی دربارۀ اخوان آورده است: «من از لحاظ تاریخی میگویم، منزوی این شعر را اصلاً برای [[اخوان ثالث، مهدی|اخوان]] نگفته بود. منزوی این شعر را در سال 1356 که من از آمریکا برگشتم، گفته بود و برای من خواند. بعد که اخوان مرد، آن بیت چون راز دل با غار میگفتنی تو را، هم نیز/ ای شهریار شهر سنگستان، کسی نشناخت را اضافه کرد. اما شعر خیلی عالی است». (ص 453) | ||
یادنوشتها و خاطرات بخش پنجم این کتاب را شکل میدهد. در این بخش نوشتارها و خاطراتی از محمدعلی بهمنی، عمران صلاحی، بهروز رضوی، بهروز منزوی و .... آمده است. | یادنوشتها و خاطرات بخش پنجم این کتاب را شکل میدهد. در این بخش نوشتارها و خاطراتی از محمدعلی بهمنی، عمران صلاحی، بهروز رضوی، بهروز منزوی و.... آمده است. | ||
کتابشناسی و مقالهشناسی پیرامون شاعر نیز در بخش ششم کتاب آمده است. گزیدۀ اشعار، نمایه و تصاویر بخشهای پایانی کتاب را شکل میدهند.<ref> [https://literaturelib.com/books/5307 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | کتابشناسی و مقالهشناسی پیرامون شاعر نیز در بخش ششم کتاب آمده است. گزیدۀ اشعار، نمایه و تصاویر بخشهای پایانی کتاب را شکل میدهند.<ref> [https://literaturelib.com/books/5307 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||