۱۱۹٬۰۶۳
ویرایش
سرود و سوگ: آداب ازدواج و مرثیه‌خوانی در آبیز: تفاوت میان نسخه‌ها
سرود و سوگ: آداب ازدواج و مرثیه‌خوانی در آبیز (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۸
، ۱۲ دسامبر ۲۰۲۴جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
آبیز از جمله توابع شهرستان زیرکوه استان خراسان جنوبی است که در فاصله هفت کیلومتری شهر حاجی‌آباد قرار دارد. فاصله این روستا از شهر بیرجند (مرکز استان) معادل 160 کیلومتر می‌باشد. آبیز در دامنه شرقی کوه شاسکوه قرار دارد و به همین دلیل نسبت به سایر روستاها و شهرهای منطقه آب و هوای ملایم‌تری دارد. از جمله مناطق تاریخی، دیدنی و تفریحی آبیز می‌توان به: درخت بلند سرو (ثور) آبیز، قلعه کوه آبیز، قنات و زمین‌های ییلاقی اطراف آن، زیارتگاه شاسکوه (که در شمال غرب روستای آبیز قرار دارد)، سد و قدمگاه دوازده امام، چهل آسونه، طبیعت زیبا و بکر تنگل، آب چکون و ... اشاره کرد. | آبیز از جمله توابع شهرستان زیرکوه استان خراسان جنوبی است که در فاصله هفت کیلومتری شهر حاجی‌آباد قرار دارد. فاصله این روستا از شهر بیرجند (مرکز استان) معادل 160 کیلومتر می‌باشد. آبیز در دامنه شرقی کوه شاسکوه قرار دارد و به همین دلیل نسبت به سایر روستاها و شهرهای منطقه آب و هوای ملایم‌تری دارد. از جمله مناطق تاریخی، دیدنی و تفریحی آبیز می‌توان به: درخت بلند سرو (ثور) آبیز، قلعه کوه آبیز، قنات و زمین‌های ییلاقی اطراف آن، زیارتگاه شاسکوه (که در شمال غرب روستای آبیز قرار دارد)، سد و قدمگاه دوازده امام، چهل آسونه، طبیعت زیبا و بکر تنگل، آب چکون و... اشاره کرد. | ||
بخش نخست این کتاب دربارۀ سرود و آیین ازدواج و شعرخوانی عشاق در آبیز است. در فصل نخست با مردان و زنانی حرف زده شده که خاطرات یکی‌دو نسل قبل از خود را هم به خاطر داشته‌اند و از این طریق آداب عروسی در صد سال اخیر آبیز بررسی شده است. از آنجا که در دو دهۀ اخیر بسیاری از سنت‌های گذشته از بین رفته و ازدواج‌ها به تالار کشیده شده و رنگ‌وبویی نو به خود گرفته است، در این فصل بیشتر به گذشته اشاره شده و از سنت‌های امروز عروسی در آبیز چشم‌پوشی شده است؛ چراکه تفاوت چندانی با سایر شهرهای ایران ندارد. در این فصل دربارۀ مراسمی چون شیوه‌های انتخاب همسر، حنابندان و شوبازی، عروس‌کشون و شوبازی‌های رایج، جهازکشون و .... سخن گفته شده است. در پایان فصل نخست اشعاری محلی از جشن‌های عروسی با آوانویسی فارسی و ترجمه آورده شده است. | بخش نخست این کتاب دربارۀ سرود و آیین ازدواج و شعرخوانی عشاق در آبیز است. در فصل نخست با مردان و زنانی حرف زده شده که خاطرات یکی‌دو نسل قبل از خود را هم به خاطر داشته‌اند و از این طریق آداب عروسی در صد سال اخیر آبیز بررسی شده است. از آنجا که در دو دهۀ اخیر بسیاری از سنت‌های گذشته از بین رفته و ازدواج‌ها به تالار کشیده شده و رنگ‌وبویی نو به خود گرفته است، در این فصل بیشتر به گذشته اشاره شده و از سنت‌های امروز عروسی در آبیز چشم‌پوشی شده است؛ چراکه تفاوت چندانی با سایر شهرهای ایران ندارد. در این فصل دربارۀ مراسمی چون شیوه‌های انتخاب همسر، حنابندان و شوبازی، عروس‌کشون و شوبازی‌های رایج، جهازکشون و.... سخن گفته شده است. در پایان فصل نخست اشعاری محلی از جشن‌های عروسی با آوانویسی فارسی و ترجمه آورده شده است. | ||
در فصل دوم بخش نخست، تعدادی از دوبیتی‌های عاشقانۀ مرسوم در این منطقه با آوانویسی و ترجمۀ فارسی آمده است. مردم آبیز برای هر کدام از شعرهای این مجموعه پاسخی درخور دارند؛ در بسیاری از این اشعار خواسته یا ناخواسته یک به‌هم‌پیوستگی احساس می‌شود که تصور پاسخ یا گفتگو و جوابیه را تداعی می‌کند که علت این به‌هم‌پیوستگی بیشتر مضمونی است؛ اما در برخی از اشعار هم تکرار واژگانی یا نزدیک بودن معنای کلمات این مسئله را متبادر می‌کند؛ گاهی دیده می‌شود که در اینگونه اشعار، در وصف معشوق یا هجران مبالغه شده که خود بخشی از سنت شعر فارسی و ظرفیت‌های شعر کلاسیک است. | در فصل دوم بخش نخست، تعدادی از دوبیتی‌های عاشقانۀ مرسوم در این منطقه با آوانویسی و ترجمۀ فارسی آمده است. مردم آبیز برای هر کدام از شعرهای این مجموعه پاسخی درخور دارند؛ در بسیاری از این اشعار خواسته یا ناخواسته یک به‌هم‌پیوستگی احساس می‌شود که تصور پاسخ یا گفتگو و جوابیه را تداعی می‌کند که علت این به‌هم‌پیوستگی بیشتر مضمونی است؛ اما در برخی از اشعار هم تکرار واژگانی یا نزدیک بودن معنای کلمات این مسئله را متبادر می‌کند؛ گاهی دیده می‌شود که در اینگونه اشعار، در وصف معشوق یا هجران مبالغه شده که خود بخشی از سنت شعر فارسی و ظرفیت‌های شعر کلاسیک است. | ||