۱۱۱٬۸۱۹
ویرایش
محاسن المجالس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
* قسم دوم: مشتمل بر سه بخش: نص محقَّق محاسن المجالس، تصویر نسخ خطی و ملحقات است. | * قسم دوم: مشتمل بر سه بخش: نص محقَّق محاسن المجالس، تصویر نسخ خطی و ملحقات است. | ||
[[ابن عریف، اح‍م‍د بن محمد|ابن عریف]] در تألیف مطالب این اثر از بزرگان صوفیه چون [[بایزید بسطامی، طیفور بن عیسى|بایزید بسطامی]]، شبلی، ذوالنون مصری و صوفیه اندلس و در رأس آنها ابن برجان اشبیلی بهره برده و نیز به‌شدت از غزالی متأثر بوده است. به این موارد باید افزود تلاش فکری و ذوق ممتاز او و توانایی فراوانش بر تعبیر دقیق‌ترین مسائل صوفیه به شعر و نثر، به اسلوب روشن و سرشار بودن از محسنات بدیعیه، مانند سجع، جناس، تصویر و...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص42</ref>. | [[ابن عریف، اح‍م‍د بن محمد|ابن عریف]] در تألیف مطالب این اثر از بزرگان صوفیه چون [[بایزید بسطامی، طیفور بن عیسى|بایزید بسطامی]]، شبلی، ذوالنون مصری و صوفیه اندلس و در رأس آنها ابن برجان اشبیلی بهره برده و نیز به‌شدت از [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] متأثر بوده است. به این موارد باید افزود تلاش فکری و ذوق ممتاز او و توانایی فراوانش بر تعبیر دقیق‌ترین مسائل صوفیه به شعر و نثر، به اسلوب روشن و سرشار بودن از محسنات بدیعیه، مانند سجع، جناس، تصویر و...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص42</ref>. | ||
[[نصر، سید حسین|سید حسین نصر]] در مقاله‌ای پیرامون حالات و مقامات عارفان می‌نویسد: «صوفی مراکشی، ابن عریف، در کتاب محاسن المجالس، که شامل یکی از عمیق‌ترین بحث‌های صوفیانه در باب فضایل روحانی است، چنین می‌گوید: اگر ظلمات وجود مفارق نمی‌بود، یقیناً نور عالم غیب تجلی کرده بود. اگر اغوای نفس اماره وجود نمی‌داشت، مسلّما این حجاب برداشته می‌شد. اگر نظام علت و معلولی طبیعت مخلوق وجود نداشت، قدرت مطلق حق تعالی در نور کامل پدیدار می‌گردید»<ref>ر.ک: نصر،سید حسین، ص124</ref>. | [[نصر، سید حسین|سید حسین نصر]] در مقاله‌ای پیرامون حالات و مقامات عارفان می‌نویسد: «صوفی مراکشی، ابن عریف، در کتاب محاسن المجالس، که شامل یکی از عمیق‌ترین بحث‌های صوفیانه در باب فضایل روحانی است، چنین می‌گوید: اگر ظلمات وجود مفارق نمی‌بود، یقیناً نور عالم غیب تجلی کرده بود. اگر اغوای نفس اماره وجود نمی‌داشت، مسلّما این حجاب برداشته می‌شد. اگر نظام علت و معلولی طبیعت مخلوق وجود نداشت، قدرت مطلق حق تعالی در نور کامل پدیدار می‌گردید»<ref>ر.ک: نصر،سید حسین، ص124</ref>. | ||