زبان، واقعیت و ارزش در فلسفۀ مک‌داول: تفاوت میان نسخه‌ها

'''زبان، واقعیت و ارزش در فلسفۀ مک‌داول''' تألیف ایمان همتی؛ هدف این کتاب، ارائۀ شرحی انتقادی از فلسفۀ مک‌داول است. در این کتاب نویسنده شرح می‌دهد که چگونه در اندیشۀ مک‌داول، درنتیجۀ کنارگذاشتن دوگانه‌های تحلیلی و ترکیبی از سوی کواین و نیز کنار گذاشته‌شدن دوگانۀ طرح‌وارۀ مفهومی و محتوای تجربی از سوی دیویدسون، دوگانۀ واقعیت و ارزش از میان برمی‌خیزد.

جان هنری مک‌داول متولد سال 1942 و اهل آفریقای جنوبی است. او متأثر از ویتگنشتاین، در تمام دوران کار فکری‌اش نگاهی «درمان‌گرانه» به فلسفه داشته است. هرچند او تاکنون دربارۀ موضوعات گوناگون فلسفی، از جمله متافیزیک، معرفت‌شناسی، فلسفۀ باستان و فلسفۀ ذهن جستارهای گوناگونی داشته، تأثیرگذارترین کارهایش دربارۀ فرااخلاق و فلسفۀ زبان بوده است. او از تأثیرگذارترین فیلسوفان معاصر است و جایگاهی ممتاز در مباحثی فرافلسفی امروزی دارد. او نه‌تنها به دلیل نقش‌آفرینی‌هایی که در زمینۀ تحلیل زبان و معناداری داشته و توانسته میان پروژه‌های فلسفی دو فیلسوف محوری سنت تحلیلی یعنی ویتگنشتاین و دیویدسون هم‌پوشانی پدید آورد، از میراث‌بران و نمایندگان کانونی فلسفۀ تحلیلی است. افزون بر این از رهگذر دانش گسترده‌ای که از تاریخ فلسفه و برخی فیلسوفان قاره‌ای مانند گادامر دارد، توانسته میان بحث‌های فنی فیلسوفان تحلیلی و سنت فلسفی از یونان تا ایدئالیسم آلمانی و هرمنوتیک فلسفی گفتگوهایی بارور پدید آورد. یکی از مهم‌ترین نقاط قوت فلسفۀ او این است که می‌توان آن را زمینی بارور برای برقراری گفتگوهای نقادانه میان جریان‌ها و سنت‌های گوناگون فلسفی دانست.