دیوان کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی؛ غزلیات و رباعیات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURدیوان کمال‌الدین اسماعیل اصفهانیJ1.jpg | عنوان =دیوان کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = اصفهانی، کمال‌الدین اسماعیل (نویسنده) ضیاء، محمدرضا (محقق) |زبان | زبان = | کد کنگره...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''دیوان کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی؛ غزلیات و رباعیات''' تألیف کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی، تصحیح و تحقیق دکتر محمدرضا ضیاء؛کمال‌الدین اسماعیل بن جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی از مشاهیر شعرای عجم و معاصر سلسلۀ خوارزمشاهیه بوده است و در دیوانش مدح این سلسله به ترتیب دیده می‌شود: علاءالدین تکش، محمد خوارزمشاه، جلال‌الدین خوارزمشاه.
'''دیوان کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی؛ غزلیات و رباعیات''' تألیف [[اصفهانی، کمال‌الدین اسماعیل|کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی]]، تصحیح و تحقیق دکتر [[ضیاء، محمدرضا|محمدرضا ضیاء]]؛ [[اصفهانی، کمال‌الدین اسماعیل|کمال‌الدین اسماعیل بن جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی]] از مشاهیر شعرای عجم و معاصر سلسلۀ خوارزمشاهیه بوده است و در دیوانش مدح این سلسله به ترتیب دیده می‌شود: علاءالدین تکش، محمد خوارزمشاه، جلال‌الدین خوارزمشاه.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۲: خط ۳۲:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
کمال‌الدین اسماعیل بن جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی از مشاهیر شعرای عجم و معاصر سلسلۀ خوارزمشاهیه بوده است و در دیوانش مدح این سلسله به ترتیب دیده می‌شود: علاءالدین تکش، محمد خوارزمشاه، جلال‌الدین خوارزمشاه. نام پدر او ابومحمد عبدالله بن عبدالرزاق اصفهانی بوده است. جمال‌الدین عبدالرزاق از نخستین شعرایی است که در حوزۀ عراق عجم به عنوان شاعران پارسی دری دیوانی کامل از آنان مانده است.
[[اصفهانی، کمال‌الدین اسماعیل|کمال‌الدین اسماعیل بن جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی]] از مشاهیر شعرای عجم و معاصر سلسلۀ خوارزمشاهیه بوده است و در دیوانش مدح این سلسله به ترتیب دیده می‌شود: علاءالدین تکش، محمد خوارزمشاه، جلال‌الدین خوارزمشاه. نام پدر او ابومحمد عبدالله بن عبدالرزاق اصفهانی بوده است. جمال‌الدین عبدالرزاق از نخستین شعرایی است که در حوزۀ عراق عجم به عنوان شاعران پارسی دری دیوانی کامل از آنان مانده است.


وفات جمال‌الدین در سال 588 واقع شده و شهادت کمال‌الدین در سنۀ 635 که تقریباً به مدت 67 سال در قید حیات بوده است. در موقع فتح اصفهان به دست مغول، کمال‌الدین در گوشۀ انزوا به ریاضت مشغول بوده است. در آن موقع قشون‌کشی بچۀ یک نفر از سپاهیان ترک که کمانش به چاهی افتاده بود، داخل چاه می‌شود و اثاثیۀ بسیاری که در آن چاه مخفی کرده بودند به دست می‌آورد و سپاهی ترک از کمال‌الدین ـ که در آن نزدیکی به عبادت مشغول بوده ـ مطالبۀ مابقی اموال می‌کند، به تصور اینکه این اثاثیه هم از اوست و بالاخره او را شهید می‌نماید.
وفات جمال‌الدین در سال 588 واقع شده و شهادت کمال‌الدین در سنۀ 635 که تقریباً به مدت 67 سال در قید حیات بوده است. در موقع فتح اصفهان به دست مغول، کمال‌الدین در گوشۀ انزوا به ریاضت مشغول بوده است. در آن موقع قشون‌کشی بچۀ یک نفر از سپاهیان ترک که کمانش به چاهی افتاده بود، داخل چاه می‌شود و اثاثیۀ بسیاری که در آن چاه مخفی کرده بودند به دست می‌آورد و سپاهی ترک از کمال‌الدین ـ که در آن نزدیکی به عبادت مشغول بوده ـ مطالبۀ مابقی اموال می‌کند، به تصور اینکه این اثاثیه هم از اوست و بالاخره او را شهید می‌نماید.