الهداية إلي فرائض القلوب و التنبيه إلی لوازم الضمائر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''الهداية إلی فرائض القلوب و التنبيه إلی لوازم الضمائر'''، اثر بحیا بن یوسف بن باقودا سرقسطی اندلسی (متوفای حدود 551ق)، اولین اثر عرفانی نوشته‌شده در اندلس است که با تحقیق احمد شحلان، منتشر شده است.

الهدایه، حاصل تلاقی معارف مسلمانان با‌ یهودیان‌، به‌‌خصوص الهیات سعدیا گائون و ابن گبیرول بوده و بحیا با استفاده از نوشته‌‌های‌ کسانی همچون ابوطالب مکی و محمد غزالی، طرحی برای اعتلای اخلاقی و معنوی ریخته است. وی فلسفه نوافلاطونی‌ را‌ به‌واسطه آثاری همچون رسائل اخوان الصفا درک کرده و به دلیل انتساب‌ برخی‌ کتاب‌های فلوطین به ارسطو، ارسطویی نیز‌ بشمار‌ آمده است. بحیا از وارثان سنت یهودی ‌- عربی‌ بشمار می‌آید که در آن یهودیت ربانی تلمودی با خردگرایی کلام اسلامی‌ درهم‌ آمیخته و در آثار سعدیا گائون‌ به‌ اوج خود‌ می‌رسد‌. هنگامی‌ که مرحله جدیدی از عرفان یهودی‌ در‌ اسپانیا آغاز شد، بحیا چهره‌ای شاخص در همزیستی یهودی - عربی بود‌. در‌حالی‌که او اشاره‌ای به‌ نام صوفیان نمی‌کند، استفاده‌ از‌ واژگان، نشان‌دهنده آشنایی او‌ با‌ ادبیات دست اول اندیشه اسلامی است<ref>ر.ک: علی‌جعفری، حسین؛ حاج‌ابراهیمی، طاهره، ص151</ref>.