فضايح الصوفية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
|زبان  
|زبان  
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =
| کد کنگره =6ف9ب / 295/2 BP‏
| موضوع =
| موضوع =تصوف - دفاعیه‌‎ها و ردیه‌‎ها
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =میراث ما  
| ناشر =میراث ما  
خط ۳۳: خط ۳۳:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
[[بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی|محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی]] فرزند ارشد آیت‌الله محمدعلی بهبهانی در سال 1178 قمری در کربلا به دنیا آمد. او نزد پدرش و نیز نزد [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] به تحصیل پرداخت و در عراق نیز نزد [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]] و [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کبیر]] تحصیل کرد. وی پس از مرگ پدرش، عهده‌دار شئون دینی و اجتماعی در کرمانشاه شد. ترجمه‌نویسانی مانند [[قمی، عباس|محدث قمی]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] و ... بر دو نکته دربارۀ او اتفاق و اجماع دارند: یکی حسن معاشرت و اخلاق پسندیده و دیگری احاطۀ او به علوم متداول عصر به‌ویژه فقاهت و دقت نظر در مسائل فقهی که این مسئله از کثرت تألیفات ایشان نیز به‌خوبی استفاده می‌شود.
[[بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی|محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی]] فرزند ارشد آیت‌الله محمدعلی بهبهانی در سال 1178 قمری در کربلا به دنیا آمد. او نزد پدرش و نیز نزد [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزای قمی]] به تحصیل پرداخت و در عراق نیز نزد [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]] و [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر کبیر]] تحصیل کرد. وی پس از مرگ پدرش، عهده‌دار شئون دینی و اجتماعی در کرمانشاه شد. ترجمه‌نویسانی مانند [[قمی، عباس|محدث قمی]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] و... بر دو نکته دربارۀ او اتفاق و اجماع دارند: یکی حسن معاشرت و اخلاق پسندیده و دیگری احاطۀ او به علوم متداول عصر به‌ویژه فقاهت و دقت نظر در مسائل فقهی که این مسئله از کثرت تألیفات ایشان نیز به‌خوبی استفاده می‌شود.


با وجود اینکه کتابخانۀ این عالم بزرگ نزدیک صدسال بعد از وفاتش در سال 1352 قمری طعمۀ حریق شد و به‌یقین آثاری از ایشان نیز به شهادت کتاب‌های نیمه‌سوختۀ موجود نابود گردید، ولی باز هم بیش از سی اثر از ایشان به این شرح برجای مانده است: الانسان الکامل فی الاخلاق، انیس الطلاب، انیس العوام، تحفة الابرار، التحفة الجعفریه، التذکره فی شرح التبصره، حاشیه بر وافیة الاصول، حاشیه شرح باب حادی عشر، رساله ارث، شرح مختصر النافع، العطایا والمروان و ... .
با وجود اینکه کتابخانۀ این عالم بزرگ نزدیک صدسال بعد از وفاتش در سال 1352 قمری طعمۀ حریق شد و به‌یقین آثاری از ایشان نیز به شهادت کتاب‌های نیمه‌سوختۀ موجود نابود گردید، ولی باز هم بیش از سی اثر از ایشان به این شرح برجای مانده است: الانسان الکامل فی الاخلاق، انیس الطلاب، انیس العوام، تحفة الابرار، التحفة الجعفریه، التذکره فی شرح التبصره، حاشیه بر وافیة الاصول، حاشیه شرح باب حادی عشر، رساله ارث، شرح مختصر النافع، العطایا والمروان و....


سرانجام این عالم و فقیه بزرگوار در سال 1259 قمری در کرمانشاه وفات کرد و در آرامگاه خانوادگی آل‌آقا مدفون گردید.
سرانجام این عالم و فقیه بزرگوار در سال 1259 قمری در کرمانشاه وفات کرد و در آرامگاه خانوادگی آل‌آقا مدفون گردید.
خط ۶۰: خط ۶۰:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تصوف و عرفان]]
[[رده:رد و نقض تصوف و عرفان]]
[[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]