۱۴۴٬۷۳۸
ویرایش
مثنوی جوان: گزیده قصهها، حکایتها، آیات و روایات، حکمتها (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳
، ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
[[مولوی، جلالالدین محمد|جلالالدین محمد مولوی]] مشهور به [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] و ملای رومی، چهرهای تابناک در سراسر تمدن اسلامی است. دیوان [[مثنوی معنوی|مثنوی]] این مرد بزرگ اثری بیمانند، نهتنها در زبان فارسی، بلکه در میان همۀ آثار ادبی ـ عرفانیای است که تا امروز در سراسر جهان اسلام به ظهور رسیده است. به قول دکتر شفیعی کدکنی «مثنوی معنوی بزرگترین حماسۀ روحانی بشریت است که خداوند برای جاودانه کردن فرهنگ ایرانی، آن را به زبان فارسی هدیه کرده است و هنوز بشریت در نخستین پلههای شناخت این اثر ژرف و بیهمتاست». | [[مولوی، جلالالدین محمد|جلالالدین محمد مولوی]] مشهور به [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] و ملای رومی، چهرهای تابناک در سراسر تمدن اسلامی است. دیوان [[مثنوی معنوی|مثنوی]] این مرد بزرگ اثری بیمانند، نهتنها در زبان فارسی، بلکه در میان همۀ آثار ادبی ـ عرفانیای است که تا امروز در سراسر جهان اسلام به ظهور رسیده است. به قول دکتر [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|شفیعی کدکنی]] «مثنوی معنوی بزرگترین حماسۀ روحانی بشریت است که خداوند برای جاودانه کردن فرهنگ ایرانی، آن را به زبان فارسی هدیه کرده است و هنوز بشریت در نخستین پلههای شناخت این اثر ژرف و بیهمتاست». | ||
اهل نظر اغلب [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را به دلیل عظمت، گستردگی و ژرفا به دریا تشبیه کردهاند که البته تشبیهی است درست و قابل درک، اما از نگاهی دیگر میتوان این اثر عظیم را به جنگلی بسیار پهناور و بیکرانه نیز مانند کرد که در سراسر اقلیمها دامن گسترده است؛ جنگلی که در هر نقطۀ آن که فرود آییم، همانطور که [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] خود اشاره کرده است، با گلها و گیاهان و میوهها و نباتاتی تازهتر و متفاوتتر از نقاط دیگر روبرو میشویم. | اهل نظر اغلب [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را به دلیل عظمت، گستردگی و ژرفا به دریا تشبیه کردهاند که البته تشبیهی است درست و قابل درک، اما از نگاهی دیگر میتوان این اثر عظیم را به جنگلی بسیار پهناور و بیکرانه نیز مانند کرد که در سراسر اقلیمها دامن گسترده است؛ جنگلی که در هر نقطۀ آن که فرود آییم، همانطور که [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] خود اشاره کرده است، با گلها و گیاهان و میوهها و نباتاتی تازهتر و متفاوتتر از نقاط دیگر روبرو میشویم. | ||