گلشن توحید: شرح ابیاتی از مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==گزارش کتاب==

در مغله به توصیۀ مادرش به شیخ بدرالدین که صاحب مرید و خانقاه بود، پیوست و او می‌خواست به بدرالدین مثنوی تعلیم دهد؛ اما شاهدی زبان فارسی را بیش از استادش می‌دانست؛ از این‌رو نزد بدرالدین تفسیر خواند. شاهدی همراه بدرالدین به لاذقیه سفر کرد. باز به مغله بازگشت. به منبر می‌رفت، پیرمردی اهل حال با او یار شد، روستا به روستا می‌رفتند. روز جمعه به منبر رفته، وعظ کرد، چون پایین آمد، همه دستش را بوسیدند. آن پیرمرد که اهل حال بود، گفت تا که تا این حد دانش داری، چرا کلاه مولویان بر سر نداری؟ شاهدی گفت اگر مرشدی بیابم، بی‌درنگ کلاه مولوی بر سر می‌نهم. آن شخص که فنایی تخلص می‌کرد، گفت اخیراً عارفی از نسل مولانا به اینجا آمده، نزد او برویم. شاهدی در روستای «وقف» دست ارادت به فانی دده شیخ مولویخانۀ آن دیار داد و به طریقت مولویه درآمد. آن تاریخ 24 سال داشت. او به دیوانه محمد چلبی عشق می‌ورزید. دیوانه محمد چلبی از پیوستگان نسل مولانا بود. در هر حال شاهدی سر تمکین در برابر او فرود آورد. بعد از مرگ دیوانه محمد، زاویۀ سیدکمال در مغله را به مولویخانه بدل کرد و تا هنگام مرگ در آنجا اقامت گزید. شاهدی در سال 957 در مغله درگذشت و در مولویخانۀ خود دفن شد.

==پانويس ==

<references />