پرش به محتوا

دیوان کامل بی‌نظیر بابا طاهر عریان همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۸: خط ۸:
|زبان
|زبان
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =     
| کد کنگره =PIR ۴۶۰۰      
| موضوع =
| موضوع =قرن‌ ۵ ق‌ شعر فا‌رسی‌
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = ارمغان
| ناشر = ارمغان
خط ۳۱: خط ۳۱:


وی تحیر خود را که در کلمات قصار عربی به این قسم بیان می‌کند: «انتهاء العقل إلی التحير و انتهاء التحير إلی السكر». در دو بیتی (77) چنین وصف می‌نماید:
وی تحیر خود را که در کلمات قصار عربی به این قسم بیان می‌کند: «انتهاء العقل إلی التحير و انتهاء التحير إلی السكر». در دو بیتی (77) چنین وصف می‌نماید:
'''مو آن سرگشته خارم در بیابون
{{شعر}}
که هر بادی وزد پیشش دوانم'''
{{ب|''مو آن سرگشته خارم در بیابون''|2=''که هر بادی وزد پیشش دوانم''}}
{{پایان شعر}}
این تشبیه، شخص را به دشتی انتقال می‌دهد که هنگام پاییز، خاربن‌های خشک را باد تند از بیخ برآورده و به نشیب و فراز می‌کشاند<ref>ر.ک: همان، صحفه ه</ref>.
این تشبیه، شخص را به دشتی انتقال می‌دهد که هنگام پاییز، خاربن‌های خشک را باد تند از بیخ برآورده و به نشیب و فراز می‌کشاند<ref>ر.ک: همان، صحفه ه</ref>.


خط ۴۸: خط ۴۹:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
 
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1403]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1403 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1403 توسط محسن عزیزی]]