۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
|||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
«ريچى» در تاريخ 15 آوريل 1582 ميلادى از سوى هيئت مبلغان مسيحى مأمور اعزام به چين شد و ورود او در تاريخ معاصر چين، سرآغاز ورود تمدن اروپايى و تاثير گذارى آن بر تمدن چين، مهمترين رويداد فرهنگى در طول تاريخ روابط چين و اروپا مىباشد. به عبارت ديگر مىتوان او را آغازگر و بنيانگذار مبادلات فرهنگى بين چين و اروپا دانست. | «ريچى» در تاريخ 15 آوريل 1582 ميلادى از سوى هيئت مبلغان مسيحى مأمور اعزام به چين شد و ورود او در تاريخ معاصر چين، سرآغاز ورود تمدن اروپايى و تاثير گذارى آن بر تمدن چين، مهمترين رويداد فرهنگى در طول تاريخ روابط چين و اروپا مىباشد. به عبارت ديگر مىتوان او را آغازگر و بنيانگذار مبادلات فرهنگى بين چين و اروپا دانست. | ||
وى از زمان ورود تا 1608 ميلادى كه شروع به نگارش خاطرات خود كرد، هرگز چين را ترك نگفت و نوشت: «من يگانه شاهد باقى مانده از پيشگامان و پيشوايان روحانيان و مروجان در چين هستم، خود را مؤظف مىدانم سالنامه مشاهدات و رويدادهاى دوران خود را بنويسم و براى آيندگان باقى گذارم». و بدين ترتيب نگارش خاطرات خود را به زبان ايتاليايى تحت عنوان يادداشت و به ترتيب طبقه بندى زمانى آغاز كرد. بعد از درگذشت او (1610 م ) كشيش «تريگولت» اصل نسخه خطى يادداشتها را به دست آورد و آن را همراه با پيوستى درباره كارهاى «ريچى» و گزارش مراسم تشييع او كه خود نوشته بود، به زبان لاتين ترجمه كرد و آن را تحت عنوان هيئت اعزامى مسيحيان به چين به چاپ رسانيد. محمد زمان، بخش نخست اين اثر را كه مربوط به مردم شناسى و آداب و رسوم و آئينهاى چينيان مىباشد به فارسى ترجمه كرده است. | وى از زمان ورود تا 1608 ميلادى كه شروع به نگارش خاطرات خود كرد، هرگز چين را ترك نگفت و نوشت: «من يگانه شاهد باقى مانده از پيشگامان و پيشوايان روحانيان و مروجان در چين هستم، خود را مؤظف مىدانم سالنامه مشاهدات و رويدادهاى دوران خود را بنويسم و براى آيندگان باقى گذارم». و بدين ترتيب نگارش خاطرات خود را به زبان ايتاليايى تحت عنوان يادداشت و به ترتيب طبقه بندى زمانى آغاز كرد. بعد از درگذشت او (1610 م) كشيش «تريگولت» اصل نسخه خطى يادداشتها را به دست آورد و آن را همراه با پيوستى درباره كارهاى «ريچى» و گزارش مراسم تشييع او كه خود نوشته بود، به زبان لاتين ترجمه كرد و آن را تحت عنوان هيئت اعزامى مسيحيان به چين به چاپ رسانيد. محمد زمان، بخش نخست اين اثر را كه مربوط به مردم شناسى و آداب و رسوم و آئينهاى چينيان مىباشد به فارسى ترجمه كرده است. | ||
==ساختار عناوين== | ==ساختار عناوين== | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
در بخش زندگانى محمد زمان و ماتيو ريچى، مصحّح به ويژگىهاى عصر و برههاى كه اين افراد در آن زندگانى مىكردند، علاوه بر حيات آنان، مكان علمى، آثار و تاليفات آنها نيز پرداخته است و ترجمه آنان را بطور مفصّل ذكر نموده است. | در بخش زندگانى محمد زمان و ماتيو ريچى، مصحّح به ويژگىهاى عصر و برههاى كه اين افراد در آن زندگانى مىكردند، علاوه بر حيات آنان، مكان علمى، آثار و تاليفات آنها نيز پرداخته است و ترجمه آنان را بطور مفصّل ذكر نموده است. | ||
متن چين نامه از يك مقدّمه و ده فصل تشكيل يافته است. در مقدّمه مترجم آمده است كه قانون مردم چين از دوران گذشته بر اين قرار بوده كه از ورود مردم بيگانه به سرزمين خود ممانعت مىنمودند و نيز مردم خود را اجازه نمىدادند كه به سرزمينهاى ديگر مسافرت نمايند و از اين جهت بوده كه در هيچ جاى دنيا مردم چين ديده نمىشوند و حقايق و اخبار اين سرزمين آنطور كه شايسته اين مردم است به ساكنان ديگر سرزمينهاى نرسيده تا اينكه در 970 هجرى جمعى از علما و دانشمندان اروپا به چين وارد شدند و ساليان دراز در اين سرزمين بسر برده و با مردم آن ديار زندگى كردند و عالم و واقف به رسوم، آداب و طرز زندگى آن سرزمين گشته و سپس آنان - به تصنيف روى آوردند مشتمل بر اخبار و حقايق چين و آنها را چاپ و منتشر نمودند تا به حسب اتفاق كتاب مذكور را ديدم به خاطرم رسيد كه آن را به زبان فارسى ترجمه نمايم و اين اثر مشتمل بر ده فصل است. فصل اوّل در تحقيق اسم چين كه قديمترين نام براى اين سرزمين است از زمان بطليموس و ديگر نامهاى اين سرزمين «خطا»، «هيافوكُوردم» ( خورندگان گوشت اسب ) و «مُلك ابريشمى» | متن چين نامه از يك مقدّمه و ده فصل تشكيل يافته است. در مقدّمه مترجم آمده است كه قانون مردم چين از دوران گذشته بر اين قرار بوده كه از ورود مردم بيگانه به سرزمين خود ممانعت مىنمودند و نيز مردم خود را اجازه نمىدادند كه به سرزمينهاى ديگر مسافرت نمايند و از اين جهت بوده كه در هيچ جاى دنيا مردم چين ديده نمىشوند و حقايق و اخبار اين سرزمين آنطور كه شايسته اين مردم است به ساكنان ديگر سرزمينهاى نرسيده تا اينكه در 970 هجرى جمعى از علما و دانشمندان اروپا به چين وارد شدند و ساليان دراز در اين سرزمين بسر برده و با مردم آن ديار زندگى كردند و عالم و واقف به رسوم، آداب و طرز زندگى آن سرزمين گشته و سپس آنان - به تصنيف روى آوردند مشتمل بر اخبار و حقايق چين و آنها را چاپ و منتشر نمودند تا به حسب اتفاق كتاب مذكور را ديدم به خاطرم رسيد كه آن را به زبان فارسى ترجمه نمايم و اين اثر مشتمل بر ده فصل است. فصل اوّل در تحقيق اسم چين كه قديمترين نام براى اين سرزمين است از زمان بطليموس و ديگر نامهاى اين سرزمين «خطا»، «هيافوكُوردم» ( خورندگان گوشت اسب) و «مُلك ابريشمى» | ||
فصل دوّم در بيان وسعت و بزرگى چين و تحديد حدود جغرافيايى آن و ذكر آب و هوا و اين كه اين سرزمين از پانزده ديار يا پانزده قسمت تشكيل شده، يكى را «نانكن» گويند؛ يعنى پايتخت جنوبى و ديگر «پكن» گويند كه پايتخت شمالى است. سيزده ديار ديگر ( استاندارى ) و اين پانزده قسمت به يكصد و پنجاه صوبه ( استان ) تقسيم مىشود. | فصل دوّم در بيان وسعت و بزرگى چين و تحديد حدود جغرافيايى آن و ذكر آب و هوا و اين كه اين سرزمين از پانزده ديار يا پانزده قسمت تشكيل شده، يكى را «نانكن» گويند؛ يعنى پايتخت جنوبى و ديگر «پكن» گويند كه پايتخت شمالى است. سيزده ديار ديگر ( استاندارى) و اين پانزده قسمت به يكصد و پنجاه صوبه ( استان) تقسيم مىشود. | ||
فصل سوم در معرّفى محصولات و خوراكها و معادن اين سرزمين ( غلّه فراوان، حبوبات، انواع ميوهها به جزء بادام و زيتون، گل و گوشت گاو و گوسفند و خوك و انواع ماهىها) | فصل سوم در معرّفى محصولات و خوراكها و معادن اين سرزمين ( غلّه فراوان، حبوبات، انواع ميوهها به جزء بادام و زيتون، گل و گوشت گاو و گوسفند و خوك و انواع ماهىها) | ||
خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
ویرایش