۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
الذخیرة (قرافی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
این کتاب از مهم‌ترین تألیفات در فقه مالکی در قرن هفتم هجری و آخرین منابع مهم و اصلی نوشته‌شده در این مذهب است؛ زیرا بزرگان فقهای مالکی مغرب و مشرق که معاصر قرافی بوده یا بعد از او آمده‌اند، جز نوشته‌های مختصری که فارغ از محتوای مناسب و ادله اجتهادی پویا هستند، ننوشته‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص5</ref>. | این کتاب از مهم‌ترین تألیفات در فقه مالکی در قرن هفتم هجری و آخرین منابع مهم و اصلی نوشته‌شده در این مذهب است؛ زیرا بزرگان فقهای مالکی مغرب و مشرق که معاصر قرافی بوده یا بعد از او آمده‌اند، جز نوشته‌های مختصری که فارغ از محتوای مناسب و ادله اجتهادی پویا هستند، ننوشته‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص5</ref>. | ||
[[قرافی، احمد بن ادریس|قرافی]] در نگارش الذخيرة، از قریب به چهل تألیف مذهب مالکی استفاده کرده که پنج مورد از آنها را به‌منزله مصادر اصلی دانسته و دائماً به آنها مراجعه کرده و آنها را باهم مطابقت داده و مورد مناقشه قرار داده است. این آثار عبارتند از: «مدونه» [[ابن سحنون، محمد بن عبدالسلام|سحنون قیروانی]]، | [[قرافی، احمد بن ادریس|قرافی]] در نگارش الذخيرة، از قریب به چهل تألیف مذهب مالکی استفاده کرده که پنج مورد از آنها را به‌منزله مصادر اصلی دانسته و دائماً به آنها مراجعه کرده و آنها را باهم مطابقت داده و مورد مناقشه قرار داده است. این آثار عبارتند از: «مدونه» [[ابن سحنون، محمد بن عبدالسلام|سحنون قیروانی]]، «[[التفریع في فقه الإمام مالک بن أنس|التفريع]]» [[ابن جلاب بصری، عبیدالله بن حسین|عبیدالله بن جلاب بصری]] (متوفی 378ق)، «[[رسالة ابن أبي‌زيد القيرواني (مالک الصغیر)|رساله]]» [[ابن ابی‌زید، عبدالله بن عبدالرحمن|ابن ابی‌زید قیروانی]]، «التلقين» [[قاضی عبدالوهاب بغدادی]] (متوفی 422ق) و «[[الجواهر الثمينة في مذهب عالم المدينة]]» [[ابن شاس، عبدالله بن محمد|عبدالله بن شاس مصری]] (متوفی 610ق)<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>. | ||
از ویژگی‌های این اثر دقت در تعابیر، وسعت دید و روانی اسلوب و تقسیم و تبویب خوب است. قرافی در این اثر خود بین فقه و اصول و لغت و قواعد آن، منطق و فلسفه و حساب و جبر مزج نموده است. وی برای کاهش حجم کتاب از مصطلحات دقیق و رموز واضحی در اسامی اشخاص و کتبی که فراوان در کتاب تکرار شده، استفاده کرده است؛ به‌عنوان مثال از لفظ «الأئمة»، منظورش [[شافعی، محمد بن ادریس|شافعی]] و [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] و [[ابن حنبل، احمد بن محمد|ابن حنبل]] است و یا «ش» را رمز برای شافعی قرار داده و منظورش از «الصحاح»، الموطأ و دو صحیح بخاری و مسلم است<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>. | از ویژگی‌های این اثر دقت در تعابیر، وسعت دید و روانی اسلوب و تقسیم و تبویب خوب است. قرافی در این اثر خود بین فقه و اصول و لغت و قواعد آن، منطق و فلسفه و حساب و جبر مزج نموده است. وی برای کاهش حجم کتاب از مصطلحات دقیق و رموز واضحی در اسامی اشخاص و کتبی که فراوان در کتاب تکرار شده، استفاده کرده است؛ به‌عنوان مثال از لفظ «الأئمة»، منظورش [[شافعی، محمد بن ادریس|شافعی]] و [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] و [[ابن حنبل، احمد بن محمد|ابن حنبل]] است و یا «ش» را رمز برای شافعی قرار داده و منظورش از «الصحاح»، الموطأ و دو صحیح بخاری و مسلم است<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>. | ||